Monty Pythons, Το αδελφάτο των ιπποτών της ελεεινής τραπέζης (Monty Python and the holy grail, 1975)
Από την Πέμπτη που μας
πέρασε στο Ατενέ
Και πάλι θα μιλήσω για την πρόσληψη.
Την ταινία την πρωτοείδα πριν δεκαετίες και μου άρεσε πολύ. Τώρα που την ξαναείδα, δεν μου άρεσε καθόλου, σε αντίθεση με το «Ένας προφήτης μα τι προφήτης» (Life of Brian).
Δεν γέλασα καθόλου. Τα αστεία μου φάνηκαν σαχλά. Πρωτοτυπούν με τους αναχρονισμούς, κάτι όχι συνηθισμένο σε ταινίες, κάνοντάς την ενδιαφέρουσα, ιδιαίτερα με τα πολιτικά σχόλια στην αρχή. Black humor, δεν είναι από τα αγαπημένα μου. Ούτε τα παρέμβλητα animation.
Καλά, δεν μου άρεσε τίποτα στην ταινία;
Το μουσικό θέμα όταν προχωρούν «έφιπποι», δηλαδή σαν έφιπποι, που μου θύμισε όπερα του Πεκίνου.
Να μην τα ξαναλέω, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, η ταινία έχει βαθμολογία 8,2 στο IMDb. Εσάς μπορεί να σας αρέσει.
No comments:
Post a Comment