Klint Eastwood, American sniper (2012)

 Klint Eastwood, American sniper (2012)

 

  Η μια ταινία με οδηγεί στην άλλη.

  Μόλις είδα το «Gran Torino».

  Γιατί να μη δω και τον «Αμερικανό ελεύθερο σκοπευτή»;

  Πέρα από το ότι μου αρέσουν οι πολεμικές ταινίες, είχα και ένα άλλο κίνητρο. Πριν τρεις μήνες είδα τους «Snipers» του Zhang Yimou.

  Και οι δυο ταινίες είναι βιογραφικές.

  Όμως οι δυο ελεύθεροι σκοπευτές, ο αμερικάνος και ο κινέζος, δεν βρέθηκαν απέναντι. Ο κινέζος ήταν στον πόλεμο της Κορέας, ο αμερικάνος στο Ιράκ.

  Οι δυο ταινίες διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό.

  Πολυπρόσωπη η αμερικάνικη, ολιγοπρόσωπη η κινέζικη, και με εντονότερο σασπένς.

  Στην αμερικάνικη, όπως και σε όλες τις πολεμικές αμερικάνικες, μπαίνουν σαν ιντερμέτζο ανάμεσα στις πολεμικές σκηνές οικογενειακές στιγμές. Τουλάχιστον δυο φορές τον παίρνει η γυναίκα του τηλέφωνο στη διάρκεια επιχειρήσεων. Ακούει τους πυροβολισμούς και καραφλιάζει.

  Αν τολμήσει και ξαναπάει στο Ιράκ, όταν ξαναγυρίσει δεν θα τη βρει εκεί.

  Τέσσερις αποστολές, φτάνουν.

  Πέθανε έναν άδοξο θάνατο, από κάποιον διαταραγμένο βετεράνο, ενώ είχε επιστρέψει, έκανε την κανονική ζωή που τόσο επιθυμούσε η γυναίκα του.

  Ο κινέζος όμως έζησε για πολλά χρόνια ακόμη.

  Καλός σκηνοθέτης ο Eastwood, αλλά ο Zhang Yimou είναι καλύτερος, ο κορυφαίος της τριανδρίας, Yimou, Chen Kaige, Feng Xiaogang (τους έχω δει και τους τρεις πακέτο), η ταινία του μου άρεσε περισσότερο.