Jim Abrahams, μια τρελή, απίθανη πτήση (Airplane, 1980)

 Jim Abrahams, μια τρελή, απίθανη πτήση (Airplane, 1980)

 

  Αποφάσισα να ξαναδώ την ταινία για να τη συγκρίνω με την «Είμαστε όλοι μαζί» του Kamal Tabrizi, μαύρη κωμωδία αυτή (αν και το «Airpalane» έχει μαύρα επεισόδια), και να γράψω επί τη ευκαιρία.

  7,7 η βαθμολογία της, μου άρεσε λίγο περισσότερο από την ταινία του Tabrizi.

  Πιλότος στον πόλεμο, ικανότατος, έπαθε σοκ όταν εξαιτίας λάθους του βρήκαν το θάνατο έξι σύντροφοί του.

  Ούτε να ξανακούσει για αεροπλάνο.

  Τον καιρό που μετάφραζα βιβλία ψυχολογίας για τον εκδότη μου και είχα πέσει και εγώ με τα μούτρα στο διάβασμα βιβλίων ψυχολογίας (Διάβαζα το κεφάλαιο από την «Ψυχολογία» του Στεφανή, εγχειρίδιο ιατρικής του φίλου μου και συγκάτοικου Νίκου Τζανάκη, και στη συνέχεια αγόραζα και διάβαζα βιβλία στα οποία γινόταν αναφορά) ήξερα για την περίπτωση:

  Όταν κάποιου πιλότου καταρριπτόταν το αεροπλάνο και τη γλίτωνε, μόλις έβγαινε από το νοσοκομείο τον έστελναν αμέσως πάλι στον αέρα. Αν δεν πετούσε αμέσως, θα τον έπιανε φοβία μετά και δεν θα ήθελε να ξαναπετάξει.

  Το Δεκέμβρη του 1985, ήταν έγκυος η γυναίκα μου, με κτύπησε μια αρχάρια οδηγός που για πρώτη φορά θα κατέβαινε στο κέντρο της Αθήνας (ήμουν με τη μηχανή) και έσπασα το χέρι μου. Παρεμπιπτόντως, χωρίς να είναι το κράνος υποχρεωτικό, εγώ το φορούσα. Έκανε μια τρύπα. Χάρη στο κράνος ο γιος μου γνώρισε τον πατέρα του.

  Όταν έβγαλα το γύψο, πήρα αμέσως τη μηχανή.

  Αν το ήξερε και ο… ας μη πω καλύτερα το όνομά του, είναι επώνυμος ποιητής. Μετά από ένα ανάλογο ατύχημα δεν καβάλησε ξανά μηχανή.

  Η γυναίκα του είναι αεροσυνοδός. Του λέει ότι δεν αντέχει πια τις φοβίες του, θέλει να χωρίσουν.

  Τρέχει στο αεροπλάνο.

  Να be ή να μη be;

  Τελικά μπαίνει.

  Πολλοί επιβάτες δηλητηριάστηκαν γιατί έφαγαν ψάρι και όχι μπριτζόλα. Ανάμεσα σ’ αυτούς ο πιλότος και ο συγκυβερνήτης.

  Ρωτάει ο γιατρός: Ξέρει κανείς σας από βέσπα; Συγνώμη, από αεροπλάνο ήθελα να πω.

  Είναι ο μοναδικός.

  Καλά, επιστράτευσε όλο του το κουράγιο για να ανέβει στο αεροπλάνο, αλλά να πιλοτάρει κιόλας, πάει πολύ.

  Όμως τελικά θα πεισθεί.

  Θα προσγειώσει το αεροπλάνο και θα σωθούν οι επιβάτες που είχαν δηλητηριαστεί (έπρεπε να μεταφερθούν το ταχύτερο σε νοσοκομείο), και βέβαια θα κερδίσει πάλι την αγάπη της γυναίκας του, στο ευτυχισμένο happy end των κωμωδιών.

  Πολλά τα χιουμοριστικά επεισόδια, θα αναφέρω μόνο δυο με το εφέ της κυριολεξίας στο οποίο αναφέρθηκα στο διδακτορικό μου, και το θυμάμαι στην ταινία «Ένας προφήτης μα τι προφήτης» των Monty Pythons, με την ομάδα αυτοκτονίας.

  -Πάρτε φωτογραφίες.

  Αρπάζουν τις κορνιζαρισμένες φωτογραφίες από τον τοίχο.

  -Ρίξτε όλα τα φώτα στο διάδρομο.

  Έρχεται ένα φορτηγό με ανατροπή, και αδειάζει φώτα στο διάδρομο.

  Πολύ καλή κωμωδία, φαντάζομαι οι περισσότεροι που θα διαβάσετε αυτές τις γραμμές την έχετε δει.

  Trivia:

  Καταραμένα γεράματα.

  Κούκλος στα 33 του ο Robert Hays. Στη φωτογραφία του στη βικιπαίδεια, μετά από σαράντα χρόνια, λίγο θυμίζει αυτό τον κούκλο.

  (Λέω «κούκλο», αγαπημένη λέξη μιας φίλης που την χρησιμοποιεί όταν βλέπει κάποιον στο διαδίκτυο και της αρέσει).

  Αυτό που πρόσεξα, όπως και στη Σοφί Μαρσό, είναι ότι με τα χρόνια σούφρωσαν τα χείλη του.