Από την Πέμπτη που μας πέρασε στους κινηματογράφους.
Συγκινητική ταινία
πάνω στη μοναξιά, τη ματαίωση, την προσπάθεια για κάτι καλύτερο στη ζωή.
Ο Κρίστιαν ξέφυγε
από τις κακές παρέες. Βρήκε δουλειά σε ένα super-super-super market, δεν έχω ξαναδεί
τέτοιο στην Ελλάδα. Κάποια στιγμή παίρνει προαγωγή και γίνεται χειριστής ενός ανυψωτικού
μηχανήματος που τοποθετεί στα ράφια, που φτάνουν μέχρι την πανύψηλη οροφή,
παλέτες με διάφορα.
Η Μάριον εργάζεται
εκεί, και μεταξύ τους θα αναπτυχθεί μια τρυφερή σχέση. Έχει κακή σχέση με την
σύζυγό της, την κακομεταχειρίζεται. Η σχέση των δυο τους είναι και το κεντρικό
σημείο στην ταινία.
Δεν θα τα καταφέρουν
όλοι. Ο Μπρούνο που συμπαθεί τον Κρίστιαν…. Αλλά να μην κάνω το σπόιλερ.
Παρά το εξπρεσιονιστικό
κλειστοφοβικό της που δεν είναι ιδιαίτερα του γούστου μου (είναι στο μεγαλύτερό
της μέρος γυρισμένη μέσα στους διαδρόμους ανάμεσα στα ράφια του καταστήματος),
η ταινία μου άρεσε πάρα πολύ. Εξαιρετικοί στους ρόλους τους οι τρεις ηθοποιοί.
Με εντυπωσίασε ο Franz Rokowski
στο ρόλο του Κρίστιαν, που κατάφερε να είναι τόσο εκφραστικός μιλώντας τόσο
λίγο.
Posts
No comments:
Post a Comment