Αλέκος Αλεξανδράκης, Ο θρίαμβος (1960)

Αλέκος Αλεξανδράκης, Ο θρίαμβος (1960)

  Πολλούς σκηνοθέτες τους βλέπω πακέτο, δηλαδή βλέπω όλες τους τις ταινίες. Η περίπτωση του Αλέκου Αλεξανδράκη ήταν εύκολη, καθώς γύρισε δυο ταινίες όλες κι όλες, τη «Συνοικία το όνειρο» και τον «Θρίαμβο». Έτσι αποφάσισα να δω και τον «Θρίαμβο».

  Και εδώ ο Αλέκος ονειρεύεται μια καλύτερη ζωή. Θέλει να ξεφύγει από το μπουλούκι που περιοδεύει στην επαρχία, να γίνει μεγάλος ηθοποιός.

  Κάποιες συμπτώσεις τον οδηγούν πράγματι στο σοβαρό θέατρο, να παίξει το ρόλο του Ρωμαίου, παίρνοντάς τον από τον Λάμπρο Κωνσταντάρα (Ο Κωνσταντάρας Ρωμαίος; Αν είναι δυνατόν!!!. Μόνο σαν πατέρα θα μπορούσα να τον φανταστώ της Ιουλιέτας, όπως είναι της Βουγιουκλάκης σε κάποιες ταινίες).

  Η Αλίκη Γεωργούλη, η φιλενάδα του Κωνσταντάρα, τον φλερτάρει. Νιώθει απηυδισμένη από τον γεμάτο κενότητα μεσοαστικό κουλτουριάρικο κύκλο της. Ο Αλέκος της αρέσει, θα τον κατακτήσει, με αποτέλεσμα να ξεχάσει την αρραβωνιαστικιά του, την Κάκια Αναλυτή. Όμως ένα ατύχημα θα τον φέρει πάλι κοντά της.

  -Είμαστε ξοφλημένοι και οι δυο, λέει η Αλίκη στον Κωνσταντάρα, αποτρέποντάς τον από το να ξαναβγεί στο σανίδι για το ρόλο του Ρωμαίου.

  Μου θύμισε την ταινία του Μανουέλ ντε Ολιβέιρα, «Γυρίζω σπίτι», που αναφέρεται επίσης στο θέμα του ηθοποιού που έχει ξοφλήσει.

  Στην ταινία βλέπουμε έναν υστερικό σκηνοθέτη να φωνάζει κάθε τρεις και λίγο: «Μα δεν καταλαβαίνετε; Παίζουμε Σέξπηρ, Σέξπηρ.

  Θυμήθηκα πάλι.

  Μόλις είχα απολυθεί από τον στρατό. Μια παρέα σκεφτόμασταν πώς να περάσουμε τη βραδιά. Κοιτάζω τι παίζεται στην εφημερίδα για να προτείνω.

  -Παίζεται Σέξπηρ, λέω.

  -Ναι, ναι, πετάγεται η αρραβωνιαστικιά ενός φίλου, να πάμε να δούμε σεξ.

  Από το Σέξπηρ είχε ακούσει μόνο την πρώτη συλλαβή.

  Μετά από έξι μήνες χώρισαν.

  Δεν με εξέπληξε που χώρισαν, αλλά που πέρασε τόσο μεγάλο διάστημα μέχρι να χωρίσουν.