Κι άλλες μαντινιάδες-Γυναικεία αξεμουριστά (σελ. 36)

Γυναικεία αξεμουριστά

Μου το σύστησαν στο διαδίκτυο, σε σχόλιο σε κάποια ανάρτησή μου. Ο λόγος για τα «Κρητικά αξεμουριστά» του Ανδρέα Λενακάκη (Ηράκλειο, εκδόσεις Μύστις 2011, σελ. 347). Αξεμουριστά σημαίνει σόκιν. Η λέξη προφανώς προέρχεται από τη λέξη «μούρη», δηλαδή πρόσωπο. Λέμε «δεν τολμά να ξεμουρήσει», να προβάλει δηλαδή, γιατί ντρέπεται. Με το στερητικό α ή λέξη σημαίνει «αντρόπιαστα», «χωρίς ντροπή».

Έχουν γίνει κάποιες σχετικές λαογραφικές μελέτες, αλλά όχι πολλές, και ο λόγος είναι προφανής: οι ερευνητές, κυρίως πανεπιστημιακοί, δεν ήθελαν να κακοχαρακτηριστούν. Είναι γνωστή εξάλλου η περιπέτεια που είχε η Δόμνα Σαμίου με «Τα γαμοτράγουδά» της. Κάποιοι σεμνότυφοι την έσυραν στο σκαμνί του κατηγορουμένου. Αθωώθηκε βέβαια, αλλά η ταλαιπωρία ταλαιπωρία.

Τα περισσότερα αξεμουριστά είναι προϊόν ανδρικής έμπνευσης, όμως έχουν και οι γυναίκες κάποιο μερτικό. Επιλέγω δυο μαντινιάδες που τις συνέθεσαν γυναίκες.

Δεν είμαι άλλο ένα μ…ι, που θέλεις να γ…ς

είμαι μια ευαίσθητη ψυχή που θέλω ν’ αγαπήσεις (σελ. 318)

Και:

Ωσάν την πυροσβεστική τρέχουν τα δάκρυά μου

γιατί έφυγες, αγάπη μου, κι έχασα το γα…ιά μου (σελ. 324)