Sesc Gay, Truman

Sesc Gay, Truman (2015)

  Η ταινία θα μπορούσε να λέγεται «Preparación para la muerte» ή «Confrontando la muerte». Ποιος όμως θα πήγαινε να δει μια ταινία που έχει σαν θέμα πώς να αντιμετωπίσεις ένα επερχόμενο θάνατο; Έτσι ο τίτλος «Τρούμαν» φάνηκε πιο βολικός.

  Ο Τομάς που ζει στον Καναδά επισκέπτεται για ένα τετραήμερο τον κολλητό του Χουλιάν, κατά παράκληση της εξαδέλφης του Χουλιάν. Τον πετυχαίνει πάνω που προσπαθεί να βρει ανάδοχη οικογένεια για τον Τρούμαν, το μπουλντόγκ του. Και μαθαίνει:

 Ο Χουλιάν έχει καρκίνο στο συκώτι, μετάσταση από τα πνευμόνια. Είναι καταδικασμένος. Παίρνει την απόφαση να σταματήσει κάθε θεραπεία, δεν έχει νόημα να ξοδευτεί περισσότερο. Τα επεισόδια που ακολουθούν είναι συγκινητικά, για την διαχείριση της ζωής του από δω και μπρος. Πώς θα αντιμετωπίσει τους γνωστούς; Θα το πει στο γιο του;

  Την κατάσταση του Χουλιάν την έζησα με το φίλο μου τον Γιώργο. Του έδιναν ένα χρόνο ζωής, έζησε τέσσερα. Με έπαιρνε τηλέφωνο και τα λέγαμε συχνά σε κάποια καφετέρια, συνήθως αυτή της γειτονιάς. Ο αποχαιρετισμός ήταν στο νοσοκομείο, όταν συνήλθε λίγο από το κώμα, αρκετά όμως ώστε να με αναγνωρίσει και να με ακούει. Ο ίδιος δεν μπορούσε να μιλήσει. Την επομένη έφυγε.

  Του χρωστάω κατά κάποιο τρόπο τη ζωή μου. Από αυτόν έμαθα ότι μετά τα πενήντα πρέπει να κάνουμε κολονοσκόπηση. Εγώ ήμουν τότε εξήντα, όπως και αυτός. Έτρεξα. Είχα ένα πολύποδα 1,5 εκατοστό. –Μεγάλος; Ρωτάω το γιατρό. –Μεγάλος, μου απαντάει. Είχε τρία αιμοφόρα αγγεία, καλού κακού μου έδωσε μια βδομάδα άδεια.

  Αυτό πριν έξι χρόνια. Την επόμενη χρονιά έπρεπε να ξανακάνω επανεξέταση. Έτσι γίνεται με αυτούς στους οποίους βρίσκουν πολύποδες. Έκανα. Καθαρός. Μετά από πέντε χρόνια, δηλαδή πριν δέκα μέρες, ξαναέκανα. Καθαρός. Στο εξής, εφόσον δεν έχουμε πολύποδες και για όσο ζήσουμε, κάθε πέντε χρόνια.

  Τον Τρούμαν τελικά τον αναλαμβάνει ο φίλος του. Θα αποχαιρετιστούν στο αεροδρόμιο. Εκεί τελειώνει η ταινία.

  Έχω ξαναγράψει ότι τα αφηγηματικά κενά είναι εγγενή στον κινηματογράφο, σε αντίθεση με την πεζογραφία, και συχνά δημιουργούν ασάφεια και δυσκολία στην κατανόηση της πλοκής. Κάποιες φορές όμως οι σκηνοθέτες τα αξιοποιούν για να κάνουν ένα εφέ έκπληξης.

  Ο Χουλιάν προτείνει να πεταχτούν στα γρήγορα να δούνε το γιο του που σπουδάζει στο Άμστερνταμ. Αύριο έχει γενέθλια. Απλά να του κάνουν το τραπέζι και να επιστρέψουν. Μα τρελάθηκε; Για μια μέρα; -Μην ανησυχείς, θα πάω όταν φύγεις, δεν τρέχει τίποτα, θα φτιάξουμε μερικά σάντουιτς και θα πάμε στο πάρκο για βόλτα. Μπορούμε να νοικιάσουμε και βαρκάκι. Θα περάσουμε ωραία, μην ανησυχείς.

  Στο επόμενο πλάνο βλέπουμε το φτερό ενός αεροπλάνου.

  Συγκινητική ταινία, μην τη χάσετε.