Paolo Sorrentino, La grande bellezza (The great beauty Η τέλεια ομορφιά, 2013)

Paolo Sorrentino, La grande bellezza (The great beauty Η τέλεια ομορφιά, 2013)

  Η αναζήτηση της τέλειας ομορφιάς είναι που εμπόδισε τον Gep Gambardella, συγγραφέα ενός μόνο μυθιστορήματος (όπως κι εγώ, ίσως προς το παρόν, για άλλους λόγους) να γράψει και άλλο. Αυτό, στην ταινία του Πάολο Σορεντίνο «Η τέλεια ομορφιά».

  Η ταινία δεν έχει ένα στόρι αλλά έχει ένα συνδετικό ιστό, το πρόσωπο του Gep Gambardella. Γύρω του υφαίνονται επεισόδια, στα περισσότερα από τα οποία συμμετέχει, με το φανταστικό και το ποιητικό να διεισδύει συχνότατα σ’ αυτά. Επεισόδια στα οποία σατιρίζεται καλοπροαίρετα, με λεπτό χιούμορ, μια μπουρζουαζία χωρίς καμιά γοητεία, διακριτική ή μη.

  Συνήθως το κάνω στα βιβλία, να παραθέτω αποσπάσματα και να τα σχολιάζω.

  -Τι δουλειά κάνεις;

  -Είμαι πλούσια.

  -Πολύ ωραία δουλεία.

  Μόνο που δεν είναι για τον καθένα. Πολύ θα ήθελα να την έκανα κι εγώ.

  Και θυμήθηκα τον παρακάτω διάλογο.

  -Τι δουλειά κάνετε;

  -Σύζυγος καθηγητρίας.

  Την είχα καθηγήτρια τη σύζυγό του.

  Επίσης.

  Μιλάει ο Gep.

  Η πιο σημαντική ανακάλυψη που έκανα λίγες μέρες αφότου συμπλήρωσα τα 65 χρόνια είναι πως δεν μπορώ πλέον να χάνω χρόνο κάνοντας πράγματα που δεν μου αρέσει να κάνω.

  Αυτή την ανακάλυψη την έκανα εγώ πριν κλείσω τα 60.

  Και ένας ακόμη διάλογος.

  -Πώς είναι η σούπα σου Geppino;

  -Η σούπα είναι ωραία. Γιατί με είπες Geppino; Εδώ και αιώνες δεν με φωνάζουν έτσι.

  -Γιατί οφείλεις κάθε τόσο, έχεις την υποχρέωση, να κάνεις τον άλλο να νιώσει όπως όταν ήταν παιδί.

  Το κάνω, με μια φίλη, χωρίς να το νοιώθω όμως σαν υποχρέωση ή ότι το οφείλω.

  Πρόκειται για μια ταινία αλλιώτικη από τις άλλες. Μια ταινία που άρεσε πολύ, κρίνοντας από τη βαθμολογία του IMDb, 7,7. Και εμένα μου άρεσε πολύ, και πρέπει να ευχαριστήσω το Βλάσση που μου τη συνέστησε.