Raúl Arévalo, Tarde para la ira (The fury of a patient man, Η οργή ενός υπομονετικού ανθρώπου 2016)

Raúl Arévalo, Tarde para la ira (The fury of a patient man, Η οργή ενός υπομονετικού ανθρώπου 2016)

  Από σήμερα στους κινηματογράφους.

  Μου αρέσουν πολύ τα έργα εκδίκησης. Κλασικά έργα που ξέρετε όλοι είναι η «Ορέστεια» και ο «Άμλετ», ενώ οι γιαπωνέζοι ξέρουν και το «Chushingura canadehon», η αληθινή ιστορία των 47 σαμουράι που εκδικήθηκαν το θάνατο του κυρίου τους, αρχές του 1700. Έχω ένα αρχείο όπου καταγράφω έργα εκδίκησης που βλέπω. Το παραθέτω.

  Lars von Trier, Dogville. Mahamat Saleh Haroun, Darrat. Srdan Golubovic, Absolute 100. Masoud Kimiai, Gheisar και Λοχίας. Kill Bill. Jia Zhangke, a touch of sin, η πρώτη ιστορία με τον διεφθαρμένο κοινοτάρχη που πούλησε το ορυχείο χωρίς να δώσει μερίδιο στους χωρικούς. Atom Egoyan, Remember.  

  Στον κατάλογο προστέθηκε και η ταινία του Ραούλ Αρέβαλο, «Η οργή ενός υπομονετικού ανθρώπου» («Πολύ αργά να οργισθείς» είναι ο ισπανικός τίτλος).

  Τρεις ληστές σκότωσαν την φίλη του Χοσέ, με την οποία θα παντρευόταν σε τρεις μήνες. Δεν ξέρει ποιοι είναι αυτοί οι τρείς, ξέρει όμως ποιος είναι ο τέταρτος, που κρατούσε τσίλιες και πιάστηκε, και καταδικάστηκε σε 8 χρόνια φυλακή. Προετοιμάζει την εκδίκησή του. Και όταν αυτός αποφυλακίζεται, θέτει σε εφαρμογή το σχέδιό του.

  Στα έργα εκδίκησης το σασπένς είναι εγγενές και κορυφαίο. Και δεν είναι μόνο το αν θα σκοτώσει τους ληστές, είναι και το τι θα γίνει με τον τέταρτο, του οποίου κρατάει τη γυναίκα ως όμηρο για να τον οδηγήσει στους ληστές. Έτσι του λέει, γιατί η γυναίκα δεν είναι καθόλου όμηρος. Πώς γίνεται αυτό;

  Ε, να δείτε την ταινία. Πρωτοεμφανιζόμενος ο σκηνοθέτης, κέρδισε δυο βραβεία, ενώ βραβεύτηκαν και άλλοι συντελεστές της.