Wim Wenders, Tokyo-ga (Εικόνες από το Τόκιο), 1985

Wim Wenders, Tokyo-ga (Εικόνες από το Τόκιο), 1985

  Θέλοντας να μιλήσει με άτομα που συνεργάστηκαν με τον Γιασουτζίρο Όζου ο Βέντερς κάνει ένα ταξίδι στην Ιαπωνία. Και ντοκιμαντερίστας καθώς είναι παίρνει εικόνες από το Τόκιο, κάποιες από τις οποίες ανήκουν ολότελα στο παρελθόν. Η ενασχόληση με τα φλιπεράκια νομίζω ανήκει στην ιστορία, ενώ δεν ξέρω αν οι γιαπωνέζοι εξακολουθούν να έχουν το ίδιο πάθος με το γκολφ. Οι εικόνες αυτές διακόπτονται, εν είδει ιντερμέτζου, από δυο συνεντεύξεις, η μια με τον σχεδόν μόνιμο πρωταγωνιστή του Όζου, τον Chishû Ryû, και η άλλη με τον μόνιμο κάμεραμαν του, τον Yuharu Atsuta. Και οι δυο εκφράζονται με απεριόριστο θαυμασμό και αγάπη για τον Όζου.

  Ο Ριού μιλάει, με αρκετή μετριοφροσύνη είναι αλήθεια, για το μέτριο υποκριτικό του ταλέντο, πράγμα που ανάγκαζε τον Όζου να τους βάζει να κάνουν πολλές πρόβες για μια σκηνή, αντίθετα με ό,τι συνέβαινε με τους άλλους ηθοποιούς. Μετριοφροσύνη, γιατί αλλιώς δεν θα τον είχε σαν μόνιμο πρωταγωνιστή του.

  Ο Ατσούτα μιλάει για το στήσιμο της κάμερας από τον Όζου πάνω σε μια βάση δικής του επινόησης για να βρίσκεται όσο το δυνατόν πιο χαμηλά, η οποία έπρεπε να μένει ακίνητη σε όλη τη διάρκεια της λήψης του πλάνου. Όσοι περνούσαν δίπλα της έτρεμαν μη τυχόν και τη σκουντήσουν. Ο Atsuta κάποια στιγμή είναι τόσο συγκινημένος, που τους παρακαλεί να αποχωρίσουν.

  Επίσης είδαμε δυο φορές εκτενείς σκηνές από το αριστούργημα του Όζου, το «Tokyo story». Τέλος ακούσαμε ότι σε όλες τις ταινίες του Όζου υπάρχουν τραίνα. Τις σκηνές με τα τραίνα ο Ατσούτα επέμενε να τις παίρνουν έξω με πραγματικά τραίνα και όχι στο στούντιο, γιατί εκεί δεν φαινόντουσαν αυθεντικές.

  Την ταινία θα μπορούσατε να τη δείτε στο youtube με ελληνικούς υπότιτλους αν δεν μου την μπλόκαραν, για λόγους δικαιωμάτων.