Igor Cobileanski, Στο κάτω όριο του ουρανού (La limita de jos a cerului, 2013)

Igor Cobileanski, Στο κάτω όριο του ουρανού (La limita de jos a cerului, 2013)

  Υστερόγραφο στον Corneliu Porumboiu, του οποίου είδαμε όλες της ταινίες μυθοπλασίας.

  Το έχω ξαναγράψει, θεωρώ το σενάριο υποτιμημένο σε σχέση με τη σκηνοθεσία, αν και οι μεγάλοι δημιουργοί υπογράφουν οι ίδιοι το σενάριο των έργων τους. Μεγάλοι δημιουργοί επίσης, όπως ο Κουροσάβα, έγραψα σενάρια τα οποία γύρισαν άλλοι σκηνοθέτες. Αυτή είναι και η περίπτωση του Κορνήλιου Πόρουμπογιου, που ένα σενάριό του γυρίστηκε ταινία από άλλο σκηνοθέτη, τον Igor Cobileanski, με τίτλο «Στο κάτω όριο του ουρανού» («The unsaved» ο αγγλικός τίτλος). Βέβαια βλέπω στα credits του σεναρίου πρώτο το όνομα του σκηνοθέτη, αλλά δεν αμφιβάλλω ότι, όσες παρεμβάσεις κι αν έκανε ο Cobileanski, το στόρι είναι του Πόρουμπογιου.

  Μολδαβός ο σκηνοθέτης, όμως διαβάζω τώρα στη βικιπαίδεια ότι το 80% των μολδαβών μιλάνε ρουμάνικα. Στην ταινία βέβαια ακούμε και ρώσικα, μια και η Μολδαβία ήταν πάλαι ποτέ κτήση της Ρωσίας.

  Ο Viorel, ένας νεαρός που ζει με τη χήρα μάνα του, δεν έχει διάθεση να πιάσει δουλειά, παρά την επιμονή της. Βοηθάει τον φίλο του στη διακίνηση ναρκωτικών, βγάζοντας καλό χαρτζιλίκι. Επίσης τον βοήθησε δυο φορές να πετάξει με ένα περίπου αυτοσχέδιο αεροπλανάκι, χωρίς επιτυχία όμως. Τη δεύτερη φορά μάλιστα ο φίλος του τραυματίστηκε σοβαρότατα.

  Ερωτεύεται την Μαρία, την κομμώτρια η οποία τον κουρεύει. Αυτό θα έχει καταλυτική επίδραση πάνω του. Θα υποχωρήσει στην παράκληση της μητέρας του να συναντήσει έναν αστυνομικό, συνάδελφο του μακαρίτη του άνδρα της, που είναι πρόθυμος να του βρει δουλειά. Θα δουλέψει βοηθός στην καντίνα της αστυνομίας, καθαρίζοντας πατάτες. Όμως αυτόν τον αστυνομικό θα τον κτυπήσει από πίσω με ένα βαρύ κλειδί στο κεφάλι και θα τον στείλει στο νοσοκομείο. Τα έχει με τη Μαρία, η οποία τα έφτιαξε μαζί του με την παράκληση να βγάλει το φίλο της από τη φυλακή.

  Και η δεύτερη κίνηση του Viorel: θα βρει τον αστυνομικό και θα του πει ότι θα του δώσει τα στοιχεία που ενοχοποιούν το φίλο της Μαρίας (είναι σε προφυλάκιση για διακίνηση ναρκωτικών, και αν δεν βρεθούν επαρκή στοιχεία αναγκαστικά θα αφεθεί ελεύθερος), αλλά με δυο όρους: δεν θα ξαναδεί τη Μαρία και θα κρατήσει στη φυλακή το φίλο της, τώρα που θα έχει στοιχεία εις βάρος του (η εκτενής περίληψη στο IMDb έχει κάποιες ανακρίβειες, και αυτή είναι η μεγαλύτερη, ότι τάχα του λέει να τον ελευθερώσει. Επίσης δεν στριμώχτηκε, απλά πήγε και κατέθεσε από μόνος του, για να εξασφαλίσει τη Μαρία).

  Και ο φίλος του;

  Τον συνοδεύει στο ποτάμι. Θα τον παραλάβουν οι ρώσοι λαθρέμποροι, θα τον χρησιμοποιήσουν λέει στη Ρωσία. Έρχεται η βάρκα, τον παίρνει, περνάνε απέναντι. Ενώ ο Viorel ετοιμάζεται να φύγει ακούει τον πυροβολισμό.

  Δεν είναι μόνο το ότι ο Viorel έπιασε δουλειά, είναι και το προσημασμένο χάπι εντ της σχέσης του με τη Μαρία, στην οποία, όχι ολότελα μεθυσμένος όπως υπέθεσε εκείνη, της είπε ότι την αγαπάει, πράγμα που τη γέμισε χαρά. Είχε εξάλλου αναπτυχθεί μια φιλική σχέση ανάμεσά τους εδώ και κάμποσο καιρό, έχει πάει στο διαμέρισμά της, έχουν φάει μαζί. Η μητέρα του, σίγουρη ότι κάποιαν αγαπάει, του είπε να φέρει τη φίλη του για φαγητό την Κυριακή.

  Χρησιμοποιώντας τα κλασικά υφολογικά στοιχεία χωρίς ακρότητες, ο Cobileanski μας δίνει μια όμορφη ιστορία με happy end, όπως με happy end τελειώνουν οι τελευταίες ιστορίες του Πόρουμπογιου. Με υψηλή βαθμολογία στο IMDb (7.0), η ταινία ήταν υποψήφια στα Όσκαρ για το καλύτερο ξενόγλωσσο έργο.