Steven Soderbergh, Logan lucky (2017)

Steven Soderbergh, Logan lucky (2017)

  Η ταινία προβλήθηκε στην Ελλάδα στις 31 Αυγούστου πέρυσι, έτσι δεν υπήρχε περίπτωση να δω την δημοσιογραφική προβολή μια και ήμουν στην Κρήτη. Την είδα όμως απόψε με την ευκαιρία που θα προβληθεί αύριο στο στέκι Αμπάριζα (Λυσίου και Γαλακηδών) στο Γαλάτσι.

  Τυπική χολιγουντιανή ταινία heist (ληστείας), την δεύτερη που βλέπω σε τρεις μέρες, μετά τη δημοσιογραφική προβολή του «Ocean’s 8» που θα αρχίσει να προβάλλεται από την ερχόμενη Πέμπτη στους κινηματογράφους. Και καθώς είπαμε είμαι ιδιοσυγκρασιακά συγκριτολόγος θα συγκρίνω αυτές τις δυο ταινίες, στις οποίες θα παρατηρήσουμε κοινά χαρακτηριστικά και με άλλες ταινίες αυτού του υποείδους του crime.

  Κάποιος (κάποια στο «Ocean’s 8») αναλαμβάνει την πρωτοβουλία της συγκρότησης της ομάδας που θα αναλάβει την επιχείρηση. Πολλοί είναι απρόθυμοι να συμμετάσχουν, αλλά στο τέλος πείθονται. Το αντικείμενο της ληστείας σχεδόν πάντα είναι χρήματα, όμως στο «Ocean’s 8» είναι κοσμήματα. Στην ταινία του Soderbergh βλέπουμε μόνο μια γυναίκα και πέντε άντρες, στο «Ocean’s 8» έχουμε οκτώ γυναίκες. Αρκετά συχνά οι τέτοιου είδους ταινίες έχουν και κωμικά στοιχεία. Στο «Logan lucky» ξεκαρδιστικό είναι το επεισόδιο που ο ειδικός στις ανατινάξεις γράφει στον τοίχο τους χημικούς τύπους των στοιχείων που θα χρησιμοποιήσει για να κατασκευάσει το εκρηκτικό μείγμα.

  Το τέλος είναι πάντα happy, φτωχοί φουκαράδες (σ’ αυτή την ταινία ο ήρωάς μας είναι διεζευγμένος, κουτσαίνει και μόλις τον έχουν απολύσει, ο αδελφός του είναι με ένα χέρι και δουλεύει σαν μπάρμαν, και ο ειδικός στα εκρηκτικά είναι φυλακή), δεν πειράζει που θα κλέψουν μεγάλους οργανισμούς με υπερκέρδη (εδώ είναι οι NASCAR races). Στο «Ocean’s 8» θα κλέψουν ένα πανάκριβο κόσμημα από μια γκαλά κοσμημάτων.

  Στην ταινία του Soderbergh υπάρχει το εντυπωσιακό εφέ της ανατροπής της ανατροπής. Αρχικά φαίνεται να ανατρέπεται η αφηγηματική προσδοκία του happy end. Ακούμε ότι βρέθηκαν τα κλεμμένα. Αργότερα μαθαίνουμε ότι τα εγκατέλειψε ο εγκέφαλος της ληστείας. Γιατί να κάνει κάτι τέτοιο;

  Η παροιμία λέει «όποιος ζητάει τα πολλά χάνει και τα λίγα». Τα χρήματα δεν ήταν μετρημένα, χοντρικά μπορούσαν να υπολογιστούν πόσα είναι, και έτσι τα παράτησε αφού κράτησε όμως αρκετά ώστε να περάσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.