Maziar Miri, Felicity land (2011)
Η Λεϊλά Χαταμί αποφασίζει να κάνει ένα πάρτι γενεθλίων στον άντρα της. Θα είναι έκπληξη. Όχι όμως και για τα δυο ζευγάρια των κολλητών τους φίλων.
Έρχεται, και δεν ενθουσιάζεται καθόλου με την ιδέα. Όμως τώρα πια βρίσκεται προ τετελεσμένου γεγονότος.
Μου έκανε εντύπωση που οι φίλοι κατέφθασαν, και τότε άρχισαν να ετοιμάζουν τα φαγητά. Όπως και σε μας, βοήθησαν και οι άντρες.
Σιγά σιγά βλέπουμε τις εντάσεις να ξεπροβάλλουν σ’ αυτή τη συνάντηση.
Βασικά είναι δύο. Η γυναίκα κρύβει από τον άντρα της την έκτρωση που έκανε, γιατί θα έμπαινε εμπόδιο σε ένα επαγγελματικό της ταξίδι, και ο δανεισμός από τον άντρα του άλλου ζευγαριού στον άντρα της Χαταμί ενός σημαντικού ποσού για μια επιχείρηση εισαγωγής προϊόντων από την Κίνα που τους κορόιδεψαν.
The film has criticized Iran's middle class, διαβάζω στη βικιπαίδεια.
Για να είμαι ειλικρινής δεν διαπίστωσα καμιά τέτοια κριτική. Σε όλα τα κοινωνικά στρώματα υπάρχουν προβλήματα, δεν είναι «προνόμιο» μόνο της μεσαίας τάξης. Αυτό που διαπίστωσα εγώ είναι άλλο πράγμα.
Μάλιστα δεν είναι μόνο ιρανικό ή γενικότερα ισλαμικό πρόβλημα, αφορά και τις δικές μας κοινωνίες.
Μπορεί μια γυναίκα να κάνει έκτρωση χωρίς την συγκατάθεση του άντρα της;
Εγώ λέων ναι, και νομίζω το ίδιο λέει και ο Μιρί.
Τα προβλήματα της εγκυμοσύνης δεν τα αντιμετωπίζει ο άντρας, τα αντιμετωπίζει η γυναίκα. Δεν νομίζω ότι ο άντρας πρέπει να υποχρεώσει τη γυναίκα σε μια εγκυμοσύνη που η ίδια δεν θέλει. Εδώ όμως ο άντρας της είναι τόσο αγανακτισμένος που τη κτυπάει μπροστά σε όλους.
Η προηγούμενη ανάρτησή μας ήταν για την ταινία «The book of law».
No comments:
Post a Comment