Anthony Chen, Ο πάγος που καίει (The Breaking Ice, 燃冬,2023)

 

Anthony Chen, Ο πάγος που καίει (The Breaking Ice, 燃冬,2023)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους

  Δεν βλέπω την ώρα να ξεμπερδέψω με τους ιρανούς και να καταπιαστώ με τους κινέζους.

  Ο «Πάγος που καίει» («Φλεγόμενος χειμώνας» ο κινέζικος τίτλος) είναι η τρίτη ταινία του Anthony Chen. Έχουν προηγηθεί οι «Ilo Ilo» (2013) και «Η εποχή της βροχής» (2019).

  O Anthony Chen, σιγκαπουριανός κινέζος, είναι ένας κινηματογραφικός Τσέχωφ. Για τον Τσέχωφ έχω γράψει ότι το τέλος των έργων του χαρακτηρίζεται από τη frustration, μια λέξη που δεν μεταφράζεται επακριβώς στα ελληνικά. Σημαίνει τη διάψευση των ελπίδων, την απογοήτευση, το unhappy end. Η απογοήτευση αυτή φαίνεται χαρακτηριστικά στην τελευταία σκηνή της ταινίας, που όμως δεν θα την αποκαλύψω.

  Μια γυναίκα, δύο άντρες, ένα μοτίβο που το έχω δει σε αρκετές ταινίες.

  Η Nana είναι τουριστικός οδηγός. Ο Haofeng είναι ένας νεαρός από τη Σαγκάη. Έχει ψυχολογικά προβλήματα, μαθαίνουμε. Όσο για τον Xiao, είναι μάγειρας. Η κρίση με τον κορονοϊό τους έχει πλήξει οικονομικά. Μόνο ο Haofeng είναι πλούσιος, όπως φαίνεται από το ακριβό ρολόι του.

  Σε αντίθεση με το «Ilo Ilo» όπου βλέπουμε μικροσασπένς, εδώ υπάρχει από την αρχή το κυρίαρχο σασπένς, που οφείλεται στο μοτίβο. Με ποιον από τους δυο άντρες θα καταλήξει η Νανά; Ο Xiao (προφέρεται shiao) είναι ο φίλος της, αλλά θα τη δούμε να κάνει σεξ με τον Haofeng.

  Στην εκδρομή με χιονόκαιρο σε μια λίμνη στην κορυφή ενός βουνού θα συναντήσουν μια αρκούδα. Έντονο σασπένς.

  Τελικά με ποιον από τους δυο άντρες έμεινε η Nana;

  Νομίζω η λέξη frustration μπορεί να σας οδηγήσει στο σωστό συμπέρασμα. Εγώ δεν πρόκειται να κάνω σπόιλερ.

  Η ταινία μπορεί να έχει 6,5 βαθμολογία στο IMDb, εγώ όμως της έβαλα 8 γιατί μου άρεσε πολύ.