Αριστογείτων Χαραλαμπάκης, Η μελωδία των ζώων

Αριστογείτων Χαραλαμπάκης, Η μελωδία των ζώων (2017)

Η παρακάτω βιβλιοκριτική δημοσιεύτηκε στο Λέξημα

Μια ποιητική εγκυκλοπαίδεια των ζώων.  

  Στις εγγονές του Δήμητρα και Σίλβια και σε όλα τα παιδιά του κόσμου αφιερώνει ο Άρης Χαραλαμπάκης το καινούριο του ποιητικό πόνημα «Η μελωδία των ζώων» που αυτή τη φορά απευθύνεται στις τρυφερές παιδικές ηλικίες. Όχι βέβαια ότι δεν μπορούν να διαβαστεί και από τους μεγάλους. Αξίζει να παραθέσουμε τα αρχικά «λίγα λόγια από τον συγγραφέα».

  «Αγαπητά μου παιδιά

  Τρία πράγματα με έκαναν να γράψω 131 ποιήματα για τα ζώα.

  Πρώτα πρώτα η μεγάλη αγάπη που τρέφω για σας, που είστε η χαρά της ζωής και η ελπίδα μας. Θέλησα να σας προσφέρω σωστές γνώσεις για το ζωικό βασίλειο μέσα από την ποίηση. Τα ποιήματα της συλλογής εξυμνούν την ομορφιά, την αφοσίωση και τις απίθανες ικανότητες των ζώων.

  Ένα δεύτερο κίνητρο υπήρξε για μένα η αγάπη και ο σεβασμός που νιώθω προς όλα τα ζώα, που τα θεωρώ στολίδια του κόσμου και ακριβούς συντρόφους μας.

  Αλλά και ένας άλλος τρίτος παράγων, σημαντικός, ήταν η στενή συνάφεια που είχα με τα ζώα στην παιδική μου ηλικία. Μεγάλωσα σε ένα ειδυλλιακό και ανόθευτο εξοχικό περιβάλλον του χωριού μου, στον Πύργο της Σάμου, όπου έμαθα από νωρίς να συνυπάρχω με τα ζώα. Να φανταστείτε ότι με αρκετά ζώα ζούσαμε μαζί στο σπίτι. Εκτός από τους σκύλους και τα γατάκια που ήταν απαραίτητα σε κάθε σπίτι, είχαμε τα γαϊδουράκια, τις κατσίκες, τα πρόβατα και τις κότες στενούς συγκατοίκους μας…».

  Κι εγώ μεγάλωσα σε χωριό, στο Κάτω Χωριό, όνομα και πράγμα, και είχα και εγώ την ίδια συνάφεια με τα ζώα. Μόνο σκύλους δεν είχαμε, όλα τα παραπάνω τα είχαμε. Επίσης σαν οικολόγος, με τρία βιβλία σχετικά με την οικολογία, είμαι a priori ζωόφιλος. Τέλος έχω γράψει ένα εκτενές ηθολογικό κείμενο για τις γάτες.

  Η εικονογράφηση στην αριστερή σελίδα του Γιώργου Σταθόπουλου είναι εξαιρετική. Ο Σαράντος Καργάκος που προλογίζει γράφει σχετικά.

  «Ο Άρης ευτύχησε από την πρώτη ποιητική του δημιουργία να έχει συναρωγό το σπουδαίο ζωγράφο Γιώργο Σταθόπουλο, ένα μεγάλο παιδί που ζωγραφίζει σαν ένα παιδί που το χέρι του γύμνασαν οι μεγαλύτεροι μαΐστορες του χρωστήρα. Έτσι ο αναγνώστης έχει στα χέρια του μια συλλογή ποιημάτων που παραπέμπουν στις παλαιές κινέζικες ποιητικές συνθέσεις, όπου γραφή και ζωγραφική πήγαιναν μαζί. Μήπως άλλωστε η ζωγραφική δεν ξεκίνησε σαν ζωογραφία; Παραπέμπουμε στις ποικίλες βραχογραφίες».

  Δεν μπορώ να μην αναφέρω δύο βιβλία σε εικονογράφηση του Νίκου Οικονομίδη που συνοδεύουν ποιητικές συνθέσεις. Το πρώτο είναι η ποιητική συλλογή της Λήδας Παναγιωτοπούλου «Συμβίωσης αρμονική», με ποιήματα εμπνευσμένα από πίνακες του συζύγου της που εικόνες τους παρατίθενται στην αριστερή σελίδα. Ο τίτλος δίσημος, παραπέμπει στη «συμβίωση» ζωγραφικής και ποίησης, αλλά και στη συμβίωση του ζεύγους. Το άλλο βιβλίο έχει τίτλο «Στίχοι στο καβαλέτο» και αποτελείται από εικόνες πινάκων εμπνευσμένων από ποιήματα εννιά μεγάλων ποιητών μας τα οποία επίσης παρατίθενται.

  Καίριος στην εγκυκλοπαιδική περιγραφή με εξαιρετικούς στίχους, μας παρουσιάζει ο Άρης στα 131 ποιήματά του ένα μεγάλο μέρος από την πανίδα. Να αναμένουμε άραγε μια άλλη ποιητική συλλογή με τη χλωρίδα;

  Τα περισσότερα ποιήματα είναι σε τροχαϊκό μέτρο, με επτασύλλαβους και οκτασύλλαβους στίχους σε τετράστιχες στροφές. Ακόμη, τις περισσότερες φορές η ομοιοκαταληξία είναι πλεχτή. Να δώσουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα από την «Τίγρη».

Όποιο ζώο εντοπίσει

σαν αγέρας πλησιάζει,

ξαφνικά θα του ορμήσει

κι από το λαιμό το αρπάζει.

  Στην «Κότα» έχουμε ζευγαρωτή ομοιοκαταληξία που τη συναντάμε αρκετά συχνά.

Η κοτούλα η στρουμπουλή

φέρνει βόλτες στην αυλή

και τσιμπολογά χορτάρια

καλαμπόκι και σιτάρια.

  Το βιβλίο αυτό θα ενθουσιάσει τα παιδιά. Γονείς, να τους το δωρίσετε.

Μπάμπης Δερμιτζάκης