Book review, movie criticism

Saturday, June 23, 2018

Babak Najafi, London has fallen (2016)


Babak Najafi, London has fallen (2016)


  Αφού πρώτα είδαμε το «Olympus has fallen» του Antoine Fuqua είδαμε και το «London has fallen» του οποίου αποτελεί sequel. Είναι η τρίτη ταινία που βλέπουμε το ιρανοσουηδού «Babak Najafi», μετά το «Proud Mary» και το «Sebbe».
   Στην ταινία βλέπουμε το ίδιο cast που είδαμε και στο «Olympus has fallen». Και το στόρι είναι μια παραλλαγή του: πάλι ο πρόεδρος των ΗΠΑ στα νύχια τρομοκρατών, πάλι one man accomplishment: ο σωματοφύλακάς του, μπαίνοντας μόνος μέσα στο κτήριο που κρατείται, τον σώζει από τα χέρια τους. Είχε πάει στην κηδεία του άγγλου πρωθυπουργού, όμως οι τρομοκράτες την είχαν στημένη και κατάφεραν να εξοντώσουν πεντέξι προέδρους και πρωθυπουργούς άλλων κρατών που είχαν έλθει για την κηδεία, με ένα σωρό βέβαια παράπλευρες απώλειες. Πάλι άγριο πιστολίδι, πάλι μπόλικα πτώματα, και βέβαια κυνηγητό με αυτοκίνητα.
  Και μια σκηνή από την ταινία. Ο καναδός πρωθυπουργός δέχεται ένα τηλεφώνημα. Η γραμματέας του τον ρωτάει αν ήταν κάτι σημαντικό. –Ήταν η δεύτερη κόρη μου. Δεν πέρασε στις εξετάσεις για το δίπλωμα οδήγησης. Μάντεψε τίνος λάθος ήταν αυτό.
  Μαντέψαμε κύριε πρωθυπουργέ. Τι δηλαδή, επειδή είσαι πρωθυπουργός θα έπρεπε να περάσουν την κόρη σου; Θα έπρεπε κι εσύ, όπως κάθε κοινός θνητός, να λαδώσεις.
  Αυτό είναι δικό μου σχόλιο. Η σκηνή αλλάζει πριν η γραμματέας του δώσει απάντηση, που εξάλλου μπορεί και να μην έδωσε, μια και η ερώτηση ήταν ρητορική.

No comments: