Από σήμερα στους κινηματογράφους.
Αυτή, καθηγήτρια βιομαθηματικός. Ετοιμάζεται
για μια κατάδυση στο βάθος του ωκεανού με ειδικό σκάφος. Αυτός, υδρολόγος αλλά
και κατάσκοπος. Πρέπει να πάει να δει τι γίνεται στη Σομαλία. Θα βοηθήσει στην
διάνοιξη αρτεσιανών φρεατίων για την ύδρευση των κατοίκων, αλλά και να δώσει
πληροφορίες για τους τζιχαντιστές. Και στο εξής στην ταινία θα εναλλάσσονται
σκηνές, με αυτόν κρατούμενο των τζιχαντιστών που έχουν ανακαλύψει την
πραγματική του ταυτότητα και αυτή έτοιμη για την κατάδυση στο πιο βαθύ σημείο
του ωκεανού, για να φέρει αποδείξεις ότι υπάρχει ζωή εκεί παρά την έλλειψη
οξυγόνου. Σε φλας μπακ βλέπουν το ειδύλλιό τους, όπως ξεκίνησε στις ακτές του
Καλέ στη Γαλλία τον προηγούμενο χρόνο.
Στην ταινία, που είναι μεταφορά
μυθιστορήματος, δίπλα στο ρομάντζο και το θρίλερ έχουμε το φιλοσοφικό στοχασμό.
Ο Βέντερς παίζει με τις μεταφορές και τις παρομοιώσεις. Και, όπως τον θυμάμαι,
εξακολουθεί να είναι βαθιά απαισιόδοξος. Και βέβαια, πρώτα απ’ όλα, είναι
εξαίρετος κινηματογραφιστής, κρατώντας πάντα αδιάλειπτη την προσοχή του θεατή.
Πριν χρόνια είδα τα «Φτερά του έρωτα» και το
«Παρίσι-Τέξας», ταινίες που λάτρεψαν όλοι, και πρόσφατα σε επανέκδοση την «Αλίκη στις
πόλεις» και «Το πέρασμα του
χρόνου», και για να μην αφήσω λειψή την τριλογία είδα και το δεύτερο
μέρος της, τη «Λάθος κίνηση».
Θα ήθελα να δω και άλλες ταινίες του Βέντερς, όμως είναι τόσοι πολλοί οι καλοί
σκηνοθέτες, τόσες πολλές οι καλές ταινίες, τι να πρωτοδείς.
Posts
No comments:
Post a Comment