Tragicomedie τη χαρακτηρίζει η
βικιπαίδεια, εγώ όμως τη βρίσκω απλά κοινωνική (drama), με πάρα πολλά βέβαια
κωμικά στοιχεία. Αναφέρεται στη ζωή μιας οικογένειας μεταναστών στη Γερμανία.
Κινείται σε δυο χρονικά επίπεδα. Στο πρώτο βλέπουμε τον παππού που
κλέβει τη γιαγιά, κατά το έθιμο, γνωστό και στην Ελλάδα, όταν δεν ήθελαν τον
γαμπρό αυτός να κλέβει τη νύφη. Κάνει παιδιά, πηγαίνει στη Γερμανία, και κάποια
στιγμή τους φέρνει μαζί του. Στο δεύτερο χρονικό επίπεδο βλέπουμε τη ζωή τους
στη Γερμανία, με τα παιδιά και με τα εγγόνια τους.
Πρόκειται να αποκτήσουν γερμανική υπηκοότητα. Θα βγάλουν γερμανικά
διαβατήρια. Ο παππούς δεν τα θέλει, η γιαγιά όμως έχει διαφορετική γνώμη. Και
κεντρικό επεισόδιο είναι το ταξίδι επιστροφής, για διακοπές, στο χωριό τους.
Τρία είναι τα κεντρικά θέματα της ταινίας, το θέμα της πατρίδας, το
θέμα της ταυτότητας και το θέμα της διαφοράς στις κουλτούρες, τα οποία η
Γιασεμίνα Σαμντερελί τα πραγματεύεται κυρίως με χιουμοριστικό τρόπο. Πάρα πολύ
καλή ταινία, η δεύτερη μεγάλου μήκους της, μετά από μια τηλεταινία και μερικές
μικρού μήκους.
Υπάρχει όμως ένας επίσης τουρκικής καταγωγής σκηνοθέτης που
έχει γυρίσει πολλές κωμωδίες και που είναι από τους αγαπημένους μου, ο Φατίχ Ακίν.
Posts
No comments:
Post a Comment