Όχι,
δεν είναι καμιά γαλλική λέξη, είναι το όνομα της κοπέλας την οποία υποδύεται η
Σοφί Μαρσώ. Τον Αλέξανδρο, τον νεαρό, τον υποδύεται ο Βενσάν Περέζ.
Ρομαντική κομεντί, αλλά όπως σε όλες τις κομεντί υπάρχουν προβλήματα
στις σχέσεις των ερωτευμένων. Το βασικό πρόβλημα δεν είναι «ένας άνδρας δυο
γυναίκες» (Ο Αλέξανδρος είναι αρραβωνιασμένος, αν και αρκετά απογοητευμένος από
την αρραβωνιαστικιά του), αλλά μια παιδική τραυματική εμπειρία (έπιασε τη
μητέρα του με άλλον στο κρεβάτι) καθώς και η διαπίστωσή του ότι σε κάθε
καινούρια του σχέση, μετά από λίγο παύει ο έρωτας. Δεν θέλει να συμβεί το ίδιο
και με την Φανφάν, γι’ αυτό είναι αποφασισμένος να την αγαπάει πλατωνικά για
πάντα, ενώ θα είναι παντρεμένος με την Λωρ.
Τώρα
είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Φανταζόταν ότι η Φανφάν θα δεχόταν ποτέ μια τέτοια
σχέση;
Απολαμβάνουμε τρυφερές σκηνές ανάμεσα στο ερωτευμένο ζευγάρι, αλλά
κάποια στιγμή θα ξεσπάσει η ένταση, όταν η Λωρ ανακαλύπτει τη σχέση τους και η
Φανφάν την ύπαρξή της.
Για
να μην τραβάμε σε μάκρος την αφήγηση της πλοκής, η Λωρ θα χρησιμοποιήσει έναν
παλιό της έρωτα για να τον κάνει να ζηλέψει. Και θα τα καταφέρει. Και βέβαια θα
έχουμε το happy end.
Το
τέλος είναι ιδιαίτερα ευρηματικό. Ο Αλέξανδρος σπάζει τον τοίχο που χωρίζει το
δωμάτιό της με το δωμάτιο το δικό του (φιλοξενούνται από τη γιαγιά της Φανφάν)
και τοποθετεί έναν καθρέπτη διπλής όψης. Αυτή βλέπει τον εαυτό της, όμως αυτός
βλέπει αυτήν, και βέβαια την ακούει. Και διαπιστώνει ότι δεν είχε αναθερμανθεί
η σχέση της με το παλιό αμόρε, τον είχε παρακαλέσει να παίξει αυτό το ρόλο για
να κάνει τον Αλέξανδρο να ζηλέψει.
Τι
ωραία κομεντί, και πόσο όμορφη η Σοφί Μαρσώ! Την οποία είδαμε πρόσφατα και στο «Πέρα
από τα σύννεφα» των Αντονιόνι και Βέντερς, καθώς τον δεύτερο
τον βλέπουμε πακέτο.
Posts
No comments:
Post a Comment