Book review, movie criticism

Sunday, September 13, 2020

Chen Cheng, Matchles Mulan (无双花木兰, 2020)

Chen Cheng, Matchles Mulan (无双花木兰, 2020)

 


  Δυο ταινίες μέσα στο 2020 για τη Μουλάν, αυτό είναι πληθωρισμός.

  Wu Shuang, χωρίς ταίρι, φαίνεται ότι είναι μια συνηθισμένη έκφραση των κινέζων για να δηλώσουν το εξαιρετικό. Το ταϊβανέζικο γυναικείο συγκρότημα Mousou όπως είναι το δυτικό όνομά του και που μου αρέσει πολύ, συχνά κάνω κοινοποίηση των αναρτήσεών του στον τοίχο μου, έχει σαν κινέζικο όνομα 无双 (無双  στην μη απλοποιημένη γραφή της Ταϊβάν). 

  Η βαθμολογία της στο IMDb είναι 6, ενδιάμεση στη βαθμολογία των δυο άλλων Μουλάν,  5.4 της Νίκι Κάρο και 6.8 του Jingle Ma.  

  Το στόρι είναι το γνωστό, η Μουλάν παίρνει τη θέση του πατέρα της, μεταμφιεσμένη σε άντρα, για να πολεμήσει με τον αυτοκρατορικό στρατό τους βόρειους εισβολείς. Θα διαπρέψει με τα κατορθώματά της.

  Όπως και στην ταινία της Νίκι Κάρο, βλέπουμε και εδώ το φανταστικό. Όμως εκεί το φανταστικό ήταν με τη μορφή μιας όμορφης μάγισσας, της Γκονγκ Λι, που συχνά μεταμφιέζεται σε πτηνό, και που κατά βάθος είναι καλή. Εδώ αντίθετα έχουμε μια τερατόμορφη κακιά μάγισσα που σκορπίζει στην πόλη χιλιάδες ποντίκια. Δαγκώνουν πολίτες και στρατιώτες και τρώνε τα μισά τρόφιμα.

  Μια χούφτα μένουν για να υπερασπιστούν την πόλη στο συνοριακό φυλάκιο. Τρεις μέρες θέλει η Μουλάν να αντέξουν ώστε να προλάβουν να απομακρυνθούν οι κάτοικοι στα μετόπισθεν.

  Και μετά;

  Μετά έχουμε όχι τρακόσιους, όχι τριάντα, μόλις έξι επτά, αν μέτρησα καλά, για να υπερασπιστούν το φυλάκιο. Τα καταφέρνουν αποτελεσματικά, αλλά η πείνα θα τους λυγίσει, όπως τους ελεύθερους πολιορκημένους του Μεσολογγίου. Θα επιχειρήσουν την έξοδο, όχι μήπως καταφέρουν και ξεφύγουν, αλλά για να πεθάνουν ένδοξα στη μάχη και όχι από την πείνα. Ήδη ένας σύντροφός τους είχε πεθάνει απ’ αυτή.

  Δεν μου αρέσουν τα unhappy end, όμως υπάρχουν και εξαιρέσεις. Αυτός ο ηρωικός θάνατος των υπερασπιστών του φυλακίου δεν μπορεί παρά να συγκινεί.

 

No comments: