Joseph Losey, Το ατύχημα (Accident, 1967)
Από σήμερα στους κινηματογράφους, σε επανέκδοση
Τελικά σχεδόν όλες οι ταινίες ξεκινάνε in media res. Για την ακρίβεια, όχι ακριβώς από τη μέση αλλά κάπου προς το τέλος, με ένα εντυπωσιακό γεγονός που δημιουργεί το σασπένς το πώς. Εδώ έχουμε το ατύχημα. Πώς έγινε αυτό το ατύχημα; Ποια ήταν τα πρόσωπα; Τι σχέση έχουν μεταξύ τους;
Έχω ξαναγράψει για το μοτίβο «μια γυναίκα, δύο άντρες», όμως εδώ αντί για δυο άντρες έχουμε τρεις. Η γυναίκα και ο ένας άντρας είναι φοιτητές, οι δυο άντρες είναι πανεπιστημιακοί.
Το ερωτικό παιχνίδι έχει να κάνει και με τους τρεις.
Τελικά θα την κερδίσει κανείς;
Κάποιος θα την πηδήξει.
Και πώς τελειώνει το έργο;
Α, όλα κι όλα, εγώ σ’ αυτά είμαι τάφος, το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι τελειώνει όπως «Η μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς» του Οικονομίδη.
Μα τι φοβερός ηθοποιός αυτός ο Ντερκ Μπόγκαρντ! Θα θυμάστε την θαυμάσια ερμηνεία του στο «Θάνατο της Βενετίας».
Πάντως πολύ μούγκα έχει η ταινία, περίεργο για ένα θεατρικό συγγραφέα όπως ο Χάρολντ Πίντερ που έγραψε το σενάριο, το οποίο βασίζεται σε μυθιστόρημα. Υπάρχουν αρκετές σιωπές, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα μικρής ή μεγάλης έντασης.
Δεν κρατιέμαι, καθώς είμαι αδιόρθωτος ανεκδοτάς θα το γράψω το ανέκδοτο.
Όμως επειδή γενικά το να γράφω το θεωρώ λίγο πολύ χάσιμο χρόνου - προτιμώ να διαβάζω και να βλέπω ταινίες, και ευτυχώς που υπάρχει και το κίνητρο να εισπράξω κάποια like - γι’ αυτό εξάλλου το γράψιμό μου κάποιοι το χαρακτηρίζουν τηλεγραφικό, θα σας παραθέσω τον σύνδεσμο όπου μπορείτε να διαβάσετε το ανέκδοτο.
No comments:
Post a Comment