Tayfun Pirselimoglu, Sideway (2017)

Tayfun Pirselimoglu, Sideway (2017)

  Από σήμερα στην Αλκυονίδα.

  Drama, thriller χαρακτηρίζει την ταινία το IMDb, εγώ όμως τη βρήκα mystery. Ένα mystery μεταφυσικό, που όμως εδράζεται πάνω σε μια ρεαλιστική πλοκή. Και, πρέπει να ομολογήσω, δεν κατάφερα να το λύσω.

  Ένας νέος καταφτάνει στο επαρχιακό χωριό και εργάζεται σε ένα καφενείο. Απλοϊκός, αφελής θα λέγαμε, δεν ενδιαφέρεται για το τι συμβαίνει γύρω του. -Αλήθεια δεν ξέρεις;

  Αυτό που δεν ξέρει είναι πως οι γύρω του περιμένουν το τέλος του κόσμου. Όταν ανακαλύπτουν ένα περίεργο σημάδι πίσω στην πλάτη του σκέπτονται μήπως είναι αυτός ο Μεσσίας που θα τους σώσει. –Μήπως πρέπει να σε λέω εγώ κύριο; Του λέει κάποιος, γεμάτος υποψία. –Μήπως μπορείς να μου γιατρέψεις το παιδί; Τον ρωτάει κάποια. Βάζει το χέρι του στο κεφάλι του παιδιού και αυτό σωριάζεται κάτω φαρδύ πλατύ. -Δεν θα σε αγκαλιάσω άλλη φορά αν δεν σκοτώσεις τον φίλο μου, του λέει μια νοσοκόμα που την παίρνει συνεχώς από πίσω, και κάποια στιγμή αυτή ενδίδει και τον μπάζει σπίτι της.

  Αυτά είναι κάποια από τα επεισόδια. Δεν θέλω να κάνω σπόιλερ παραθέτοντας και άλλα, αλλά τα βρήκα εντελώς ανερμάτιστα, ασύνδετα, χωρίς νόημα. Φανταζόμουν ότι αυτά θα οδηγούσαν σε κάποιο κατανοητό τέλος. Τίποτα τέτοιο. Σπάνια το κάνω, και μόνο όταν μια ταινία με αφήσει αμήχανο, να διαβάσω κριτική γι’ αυτήν πριν γράψω τη δική μου. Διάβασα μία αλλά δεν είδα να με φωτίζει ιδιαίτερα, ίσως γιατί και ο κριτικός αυτός δεν φωτίστηκε περισσότερο. Διάβασα την συνέντευξη που έδωσε ο σκηνοθέτης στον Γιάννη Κοντό, πάλι δεν είδα να με βοηθάει καθόλου. Διάβασα τώρα και τη περίληψη στο IMDb, δεν είδα επίσης να μου προσθέτει τίποτα σημαντικό.

  Αν πάτε και τη δείτε και καταλάβατε κάτι παραπάνω, σας παρακαλώ κάντε ένα σχόλιο κάτω από την ανάρτησή μου.