Griffin Feng Yueh (岳枫), Xi xiang ji (Το ρομάντζο του δυτικού δωματίου, 1965)

Griffin Feng Yueh (岳枫), Xi xiang ji (Το ρομάντζο του δυτικού δωματίου, 1965)

  Η ταινία είναι μεταφορά ενός από τα κορυφαία κινέζικα θεατρικά έργα, «Η ιστορία της δυτικής πτέρυγας» (西厢记), που συχνά μεταφράζεται και ως «Το ρομάντζο του δυτικού δωματίου», γραμμένο από τον Wang Shifu (1250-1337;).

  Στο βιβλίο μου «Εισαγωγή στο θέατρο της Ιαπωνίας και της Κίνας» δίνω μια περίληψή του.

  «Αν ο Guan Hanqing (Γκουάν Χαντσίν) είναι ο Αισχύλος της Κίνας, ο Wang Shifu, ή Fe Xu, είναι ο κινέζος Σοφοκλής. Προέρχεται και αυτός από το Tatu (Peiping), και, όπως ο Guan Hanqing, πρέπει να γεννήθηκε κατά τη διάρκεια της δυναστείας Yuan. Έγραψε 22 έργα, όμως η φήμη του στηρίζεται στην Ιστορία του δυτικού δωματίου, έργο σε τέσσερα μέρη, ενώ τότε η πρακτική ήταν το διμερές δράμα. Στο έργο αυτό ο Guan Hanqing πρόσθεσε ένα πέμπτο μέρος, με happy end, για το οποίο άλλοι τον έψεξαν και άλλοι τον επαίνεσαν.

  Στο πρώτο μέρος ο Chang Chunjui ή Chang Sheng συναντά στο ναό την όμορφη Ying Ying, την κόρη ενός πρώην πρωθυπουργού, και την ερωτεύεται. Στο δεύτερο μέρος τη σώζει από κάποιους ληστές, χωρίς να αμειφθεί για την πράξη του. Η Hung Niang, η υπηρέτρια της Ying Ying, το θεωρεί άδικο, και του ζητά να παίξει τη νύχτα το μαντολίνο του για να δουν την αντίδραση της Ying Ying. Αυτή, ακούγοντας το μαντολίνο, συγκινείται. Στο τρίτο μέρος ο Chang Sheng με τη βοήθεια της Hung Niang στέλνει ένα ερωτικό ποίημα στην Ying Ying, και της ζητάει να συναντηθούν. Στο τέταρτο μέρος, όταν η μητέρα της Ying Ying μαθαίνει τα καθέκαστα, στέλνει τον Chang Sheng στην πρωτεύουσα να πάρει μέρος στις κρατικές εξετάσεις, κάτι σαν το δικό μας ΑΣΕΠ, και αν πετύχει, να παντρευτούν. Στο δρόμο ο Chang Sheng διανυχτερεύει σε ένα πανδοχείο, ονειρεύεται ότι κρατάει στην αγκαλιά του την Ying Ying, αλλά ξυπνάει και βλέπει ότι έχει αγκαλιάσει τον λυράρη ακομπανιαδόρο του. Τότε συνειδητοποιεί ότι όλα αυτά ήταν ένα όνειρο.

  Το πέμπτο μέρος που πρόσθεσε ο Guan Hanqing έχει, όπως είπαμε, ευτυχισμένο τέλος. Ο Chang Sheng πετυχαίνει στις εξετάσεις, όμως ο Cheng Huan, που θέλει να κερδίσει την Ying Ying, διαδίδει ψεύτικα ότι ο Chang Sheng παντρεύτηκε στην πρωτεύουσα. Μαθεύεται όμως η αλήθεια, και την βραδιά του γάμου των δυο νέων ο Cheng Huan αυτοκτονεί, απελπισμένος που δεν πέτυχε το σχέδιό του.

  Το έργο είναι πολύ μεγάλο, και συνήθως παίζεται κάθε μέρος χωριστά, πάντα με επιτυχία. Είναι από τα πιο αγαπητά στη νεολαία, καθώς ο δραματουργός έχει καταφέρει να δώσει τις πιο λεπτές αποχρώσεις στο ερωτικό συναίσθημα, κυρίως της κοπέλας, η οποία πρέπει να κρατήσει την έκφρασή του μέσα στα όρια της αξιοπρέπειας και της κομφουκιανής ηθικής».

  Αυτό που κατάφερε να δώσει ο δραματουργός το έδωσε με επίσης πολύ επιτυχημένο τρόπο και ο Γιουέ Φενγκ, δηλαδή την έκφραση του έρωτα της κοπέλας «μέσα στα όρια της αξιοπρέπειας και της κομφουκιανής ηθικής».

  Η ταινία μένει στα τέσσερα πρώτα μέρη, για να τελειώσει με την επιστροφή του Τσανγκ Σενγκ και το γάμο του με την Γινγκ γινγκ. Όσο για τον Τσενγκ Χουάν με τον οποίο την είχε αρραβωνιάσει ο πατέρας της δεν εμφανίζεται καθόλου.

  Εξαιρετική η Ching Lee στο ρόλο της υπηρέτριας, που πείθει την μητέρα της Γινγκ γινγκ να κρατήσει την υπόσχεσή της και να την παντρέψει με τον Τσενγκ Χουάν αφού αυτός τους γλίτωσε από τους ληστές.

  Η ταινία είναι σαν μεταφορά κινέζικης όπερας. Οι ενδυμασίες, το στυλιζαρισμένο παίξιμο, και φυσικά το τραγούδι, θυμίζουν έντονα την όπερα του Πεκίνου. Αξίζει να σημειώσουμε ότι υπάρχει μια χορωδία που όμως, αντίθετα με το χορό της αρχαίας τραγωδίας, εδώ τραγουδάει «αφηγηματικά» και όχι λυρικά.

 Έχουμε δει άλλες δυο ταινίες του Griffin Yueh Feng, το «Άσπρο φίδι», κινηματογραφική μεταφορά της περίφημης όπερας του Πεκίνου, και τον «Βιασμό του ξίφους», ένα επίσης μουσικό έργο με την Ching Lee σε πρωταγωνιστικό ρόλο.

  Σιγά σιγά θα δω και άλλες ταινίες του.   
  Εδώ είναι η ανάρτησή μου για την ταινία του 1927, που έγινε μετά.