Από σήμερα στους κινηματογράφους.
Το σκηνοθετικό της ντεμπούτο κάνει η Greta Gerwig
με το «Lady bird», της ευχόμαστε να ακολουθήσει τα χνάρια του
Κλιντ Ίστγουντ.
Η ταινία παρουσιάζει κάποιους τελειόφοιτους
λυκείου στη σχολική και στην εξωσχολική τους ζωή. Τους βλέπουμε σε καταστάσεις
τυπικές, αλλά και μη τυπικές. Τους βλέπουμε στις σχέσεις τους με τους καθηγητές
και με τους γονείς τους, και βέβαια στις μεταξύ τους σχέσεις. Ο φακός εστιάζει
στην Κριστίν, που επιμένει να τη φωνάζουν με το χαϊδευτικό Lady bird. Θα τη δούμε στη
σχέση της με την ωραία, την χοντρούλα, τον εραστή, τον ομοφυλόφιλο, ο καθένας
με τη δική του ζωή και τα προβλήματά του. Η πρώτη της σεξουαλική εμπειρία πώς
θα είναι;
Αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο αναπτύσσεται
η ιστορία, μια ιστορία ακύμαντη, χωρίς σασπένς, της οποίας το κύριο θέμα είναι
η σχέση μάνας-κόρης.
Τα παιδιά συχνά έχουν την αντίληψη ότι οι
γονείς τους δεν τα αγαπάνε, τουλάχιστον όχι τόσο όσο θα θέλανε αυτά. Η Κριστίν
μόλις στο τέλος της ταινίας συνειδητοποιεί πόσο πολύ την αγαπούσε η μητέρα της.
Πριν τα γράμματα της αρχής η ταινία
παρουσιάζει ένα επεισόδιο που δημιουργεί σασπένς, η συνηθισμένη αφηγηματική
τεχνική του in media res: η Κριστίν τσακώνεται με τη μητέρα της ενώ αυτή
οδηγεί. Κάποια στιγμή, στην κορύφωση του καβγά, θα ανοίξει την πόρτα και θα
πεταχτεί έξω.
Θα σκοτωθεί; Ή απλά θα τραυματισθεί;
Δεν θα δούμε ποτέ τη συνέχεια του επεισοδίου,
κάτι που παραβιάζει μια πάγια αφηγηματική αναμονή. Προφανώς δεν υπήρξε κανένας
σοβαρός τραυματισμός, τέθηκε απλά για να μας εισαγάγει στο κλίμα των τεταμένων
σχέσεων μάνας και κόρης.
Posts
No comments:
Post a Comment