Jerzy Skolimowski, 11 λεπτά (11 minut, 2015)

Jerzy Skolimowski, 11 λεπτά (11 minut, 2015)

 

  Μπορεί η «Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει» να είναι μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Paulo Coelho, όμως τα «11 λεπτά» του Jerzy Skolimowski δεν είναι μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Coelho, απλά έχουν τον ίδιο τίτλο, γι’ αυτό και αποφάσισα να τα δω.

  Και για ένα άλλο λόγο: είναι πολωνική ταινία, και πρόσφατα διάβασα, μετά από 45 χρόνια, το πολωνικό «Teach yourself books», και είπα ευκαιρία να ακούσω πολωνικά.

  Πριν συνεχίσω, είπα να κοιτάξω τη βαθμολογία της στο IMDb. 5,7.

  Δεν με εκπλήσσει.

  Η ταινία είναι σπονδυλωτή, με παράλληλες ιστορίες που, διαβάζω στη βικιπαίδεια, στο τέλος ενώνονται.

  Ναι, ενώνονται, αλλά με ένα τρόπο εντελώς μηχανικό.

  Φυσικά τις βλέπουμε αποσπασματικά, για να δημιουργηθεί το ανάλογο σασπένς.

  Πουλάει ένας hot dog. Σε μεταγενέστερη σκηνή ακούμε κάποιον να τον λέει «καθηγητή». Είναι όντως καθηγητής; Αργότερα βλέπουμε ότι είναι έμπορος ναρκωτικών, και βαποράκι είναι ο γιος του. Μάλλον είναι το παρατσούκλι που του κόλλησαν στη φυλακή.

  Να μην ξεστρατίζουμε, υπάρχει μια κύρια ιστορία.

  Το ζευγάρι έχει ραντεβού με ένα σκηνοθέτη. Η γυναίκα είναι ηθοποιός, ίσως της δώσει ρόλο σε μια ταινία. Ο άντρας αργεί να επιστρέψει σπίτι, η γυναίκα φεύγει, θέλει να είναι ακριβής στο ραντεβού. Ο ζηλιάρης άντρας της έρχεται με 4 λεπτά καθυστέρηση. Ο σκηνοθέτης δεν απαντάει στο τηλέφωνο της γραμματέως του. Έχει άλλη απασχόληση: να την πέσει στην ωραία γυναίκα.

  Ο άντρας της ανεβαίνει τους ορόφους, ψάχνει να βρει που είναι.

  Ο σκηνοθέτης κάτι της ρίχνει στο ποτό, καθώς αυτή δεν φαίνεται διατεθειμένη να ενδώσει. Μένει αναίσθητη. Την σηκώνει στην αγκαλιά του για να την πάει στην μπανιέρα, ίσως τη συνεφέρει με το νερό. Βρίσκονται μπροστά στο παράθυρο.

  Ο άντρας της ορμάει μέσα σπάζοντας την πόρτα με έναν πυροσβεστήρα, τον βλέπει να κρατάει στην αγκαλιά του τη γυναίκα του, δίνει βουτιά και τον σπρώχνει, και αυτός πέφτει πίσω, σπάζει το παράθυρο και πέφτει στο κενό. Ο άντρας προλαβαίνει και αρπάζει τη γυναίκα του από το ένα χέρι, μετά από το άλλο. Θα καταφέρει να την ανεβάσει;

  Δυο σεκουριτάδες που είχαν ειδοποιηθεί έρχονται πίσω του και τον αρπάζουν. Η γυναίκα φεύγει από τα χέρια του και πέφτει στο κενό.

  Γίνεται μια καραμπόλα συγκρούσεων εξαιτίας της πτώσης τους.

  Τα τελευταία πλάνα ο σκηνοθέτης τα δείχνει σε slow motion.

  Αν έλλειπαν οι άλλες ιστορίες, για τις οποίες δεν κατάλαβα και πολλά πράγματα, θα μου άρεσε περισσότερο η ταινία. Αν ήταν μικρού μήκους με αυτό το κεντρικό επεισόδιο, θα ήταν πάρα πολύ καλή.

  Θα κάνω εδώ ένα σχόλιο.

  Πολλές φορές σε μια κοινωνική ταινία (drama) το τέλος δεν είναι αναπόφευκτα happy ή unhappy. Για παράδειγμα, εδώ θα μπορούσε ο άντρας να προλάβει να τραβήξει τη γυναίκα πριν μπουκάρουν οι σεκιουριτάδες. Όμως ο σκηνοθέτης ήθελε να δώσει unhappy end στην ταινία του, και εμένα τα unhappy end δεν μου αρέσουν.