Sergei Bodrov, Prisoner of the mountains (1996)

 Sergei Bodrov, Prisoner of the mountains (1996)

 

  Ρώτησα την ΑΙ.

  Άλλα της είπα, άλλα κατάλαβε.

  Ευτυχώς.

  Γιατί μου ανέφερε τον «Φυλακισμένο των βουνών», που όταν είδα ότι αποτελούσε μεταφορά της ομώνυμης νουβέλας του Τολστόι «Кавказский пленник» (Αιχμάλωτος του Καύκασου), είπα ότι θα τον δω.

  Και φυσικά θα διάβαζα και τη νουβέλα.

  Προτίμησα να τη διαβάσω στα ρώσικα, και ας μου ξέφευγαν λέξεις.

  Έχει νόημα να τα συντηρήσω, στην ηλικία που είμαι;

  Ένα από τα οξύμωρα του Καζαντζάκη είναι «Να ζεις σαν να ήταν να πεθάνεις αύριο. Να ζεις σαν να ήταν να μην πεθάνεις ποτέ».

  Ξέρω ότι το πιο πιθανό είναι να πεθάνω αύριο, αλλά θέλω να ενεργώ σαν να ήταν να μην πεθάνω ποτέ.

  Ίδιος χώρος, διαφορετικός χρόνος.

  Η νουβέλα τοποθετείται στα μέσα του 18^ου αιώνα, τότε που ο Τολστόι υπηρετούσε στον Καύκασο και είναι εμπνευσμένη από πραγματικό γεγονός.

  Διαβάζω στη βικιπαίδεια:

  The story, originally intended for rural children, is written in simplified language.

  Κολοκύθια (για μένα).

  Έχω λιγότερες άγνωστες λέξεις στον «Πόλεμο και Ειρήνη» που διαβάζω τώρα.

  Η πλοκή της ταινίας τοποθετείται στον ίδιο χώρο, αλλά στη σημερινή εποχή, τότε που εξεγέρθηκαν οι τσετσένοι, τη δεκαετία του 1990.

  Φυσικά είναι πιο περίπλοκη η πλοκή στην ταινία, με πιο συναρπαστικά επεισόδια, από ό,τι στη νουβέλα.

  Μπορείτε να τη διαβάσετε στη βικιπαίδεια, εγώ απλά θα επισημάνω τις πιο σημαντικές διαφορές.

  Συλλαμβάνουν τους δυο στρατιώτες.

  Στην ταινία, στόχος είναι να τους ανταλλάξουν με ένα φυλακισμένο τσετσένο.

  Στη νουβέλα, να πάρουν λύτρα.

  Τρεις χιλιάδες ρούβλια; Θα αστειεύεστε. Πού να τα βρει η μητέρα μου; Πεντακόσια και πολλά είναι.

  Ο νεαρός αυτός στρατιώτης βρίσκεται σε πρώτο πλάνο στη νουβέλα, ενώ στην ταινία είναι και οι δυο.

  Η κοπελίτσα υπάρχει και στα δυο.

  Θα συμπαθήσει το νεαρό, που της έκανε δώρο μια «κούκλα» στη νουβέλα, ένα «πουλί» από ξύλο, σαν μαριονέτα, στην ταινία, και θα τον βοηθήσει.

  Θα επιδιορθώσει και στα δυο ένα ρολόι, πράγμα που θα τον κάνει να κερδίσει συμπάθειες.

  Και στην ταινία και στη νουβέλα αποτυγχάνει η απόπειρά τους να δραπετεύσουν.

  Όμως μια δεύτερη απόπειρα θα στεφθεί από επιτυχία-εν μέρει.

  Μόνο ο νεαρός θα τα καταφέρει, ενώ ο άλλος, εξαντλημένος, δεν θα μπορέσει να τον ακολουθήσει και θα συλληφθεί.

  Αργότερα θα τον ανταλλάξουν με πέντε χιλιάδες ρούβλια.

  Στην ταινία, ο δεύτερος αυτός, φαίνεται πιο δυναμικός. Στην πρώτη τους απόπειρα να δραπετεύσουν θα σκοτώσει ένα βοσκό για να του πάρει το όπλο. Όταν τους συλλαμβάνουν, αυτόν θα τον μεταφέρουν στον ίδιο τόπο που σκότωσε το βοσκό και θα του κόψουν το λαιμό.

  Από τις πιο γνωστές νουβέλες του Τολστόι, υπάρχει πάντα στο αναλυτικό πρόγραμμα στη μέση εκπαίδευση.

  Στην ταινία δείχνεται καθαρά, αυτό που ο μανιχαϊσμός των δυτικών ταινιών ξεχνάει, ότι καλοί και κακοί υπάρχουν και στα δυο αντιμαχόμενα στρατόπεδα. Το είδα πρόσφατα και στο σήριαλ «17 στιγμές της άνοιξης» που ξαναείδα, μετά από δεκαετίες.

  Η ταινία έχει βαθμολογία 7,4.

  Ένας λόγος που άρεσε, πιστεύω, είναι ότι δεν δαιμονοποιεί τον αντίπαλο, με αποτέλεσμα να έχει, πιστεύω, θετική αποδοχή και από τους Τσετσένους. Στην ταινία, εκτός από το κοριτσάκι, είναι και ο πατέρας της, που ενώ υποτίθεται ότι τον πηγαίνει στο βουνό για να τον σκοτώσει εκδικούμενος το θάνατο του γιου του, τον αφήνει ελεύθερο.