Sepideh Farsi, Le voyage de Mariam (2003)

 Sepideh Farsi, Le voyage de Mariam (2003)

 

   Εν όψει της προβολής την ερχόμενη Πέμπτη της ταινίας της «Κράτα την ψυχή σου στο χέρι και περπάτα».

  To «Ταξίδι της Μαριάμ» ακολουθεί την ίδια αφηγηματική δομή με την προηγούμενη ταινία της που είδαμε, «Ο κόσμος είναι το σπίτι μου»: Α+Β+Γ+Δ…

  Μόνο που εδώ εξαντλείται όλο το αλφάβητο.

  Διαφορές:

  Εδώ έχουμε το μοτίβο της αναζήτησης.

  Αναζήτησης τίνος;

  Του πατέρα, με τον οποίο κάποια στιγμή έχασε επαφή. Είχε φύγει στο εξωτερικό (υποθέτουμε, δεν μας λέγεται) και επιστρέφει μετά από πολλά χρόνια και τον ψάχνει.

  Εδώ έχουμε σασπένς, που δεν υπάρχει στο «Ο κόσμος είναι το σπίτι μου»: θα τον βρει τελικά; 

  Ρωτάει διάφορους. Βλέπουμε διάφορες αντιδράσεις. Άλλοι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν, ναι, τον έχουν δει, άλλοι απαντάνε με μισή καρδιά στις ερωτήσεις της, άλλοι καθόλου. Όχι, δεν τον ξέρουν τον άνθρωπο στη φωτογραφία.

  Άντρες, γυναίκες, ηλικιωμένοι οι περισσότεροι. Αλλά και παιδιά.

  Ένα παιδί είναι από το Πακιστάν. Είναι μόνο του. Φεύγει γρήγορα όταν το ενοχλούν οι ερωτήσεις της.

  -Πέθανε, είδα τη φωτογραφία του σε αγγελτήριο θανάτου.

  Ψάχνει στο νεκροταφείο. Κοιτάζει τις φωτογραφίες στους τάφους.

  Υπάρχουν και τα απρόβλεπτα.

  Μια τσάντα πεταμένη μέσα σε μια υδρορροή.

  Θα την μαζέψει, θα ψάξει το εσωτερικό της, θα δει τα αντικείμενα που έχει μέσα.

  Μια γάτα την κοιτάζει όλο περιέργεια καθώς την παίρνει με την κάμερα.

  Όχι, ένα ουράνιο τόξο θα το τραβήξει οπωσδήποτε, δεν σου τυχαίνει κάθε μέρα.

  Η εικόνα εξωφύλλου μου στο facebook είναι ένα ουράνιο τόξο, φωτογραφισμένο από την ταράτσα του σπιτιού μου στο χωριό.

  Unhappy end, που το θεωρούσαμε σαν πιο πιθανό: Δεν θα τον βρει.