Ying Yunwei, Chasing the fish (追鱼, 1959)

 Ying Yunwei, Chasing the fish (追鱼, 1959)

 

  Ένα από τα βιβλία μου είναι «Εισαγωγή στο ιαπωνικό και στο κινέζικο θέατρο» (ΑΛΔΕ, 2010). Από το παραδοσιακό κινέζικο θέατρο με απασχόλησε κυρίως η Όπερα του Πεκίνου (Peking opera ή Jingju), αυτή που είναι περισσότερο γνωστή στη Δύση, και το Kunqu, μια μελωδική όπερα σε σχέση με τη «φασαριόζικη», όπου μου την χαρακτήρισε η δασκάλα μου η κα Yu, όπερα του Πεκίνου.

  Ήξερα ότι υπάρχουν διάφορες τοπικές όπερες, αλλά οι διαφορές, με το μάτι του δυτικού, είναι ασήμαντες. Το στυλιζαρισμένο παίξιμο, η ρετσιτατίβο εκφορά του λόγου, η μουσική, δεν έχουν σημαντικές διαφορές.

  Εδώ όμως υπάρχει μια σημαντική διαφορά. Σε αντίθεση με την όπερα του Πεκίνου που τους γυναικείους ρόλους τους παίζουν άντρες, στην Yue opera τους αντρικούς ρόλους τους παίζουν γυναίκες.

  To «Κυνηγώντας το ψάρι» είναι μια από τις δυο όπερες Yue που γύρισε ο Ying Yunwei. Γύρισε και δυο σκηνές από μια όπερα του Πεκίνου και σε συνσκοινοθεσία δυο όπερες του Πεκίνου.

  Η τεχνητή νοημοσύνη μου έδωσε την υπόθεση.

  Από μικροί, ο Zhang Zhen είναι αρραβωνιασμένος με την Jin Mudan, κόρη επιφανούς αξιωματούχου. Όταν όμως η οικογένεια του Zhang Zhen χάνει την περιουσία της, ο πατέρας της Jin Mudan δεν τον θέλει πια για γαμπρό. Μάλιστα τον αναγκάζει να ζήσει σε μια καλύβα στην όχθη μιας λίμνης, περνώντας το χρόνο του με μελέτη.

  Στη λίμνη ζει ένα πνεύμα-κυπρίνος. Βλέποντας τη θλίψη του Zhang Zhen μεταμορφώνεται στην αρραβωνιαστικιά του.

  Η πλοκή γίνεται περίπλοκη με τις δυο Jin Mudan.

  Στο τέλος το πνεύμα, μεταμορφωμένο πια σε Jin Mudan, ερωτεύεται τον νεαρό. Τόσο πολύ, ώστε αποφασίζει να εγκαταλείψει την αθάνατη πνευματική της υπόσταση και να γίνει θνητή γυναίκα, σύντροφος του Jin Mudan.

  Τελικά θα τα καταφέρει, παρά την αντίθεση κάποιων πνευμάτων, με την υποστήριξη μιας θεάς που συγκινείται από την αγάπη της.