Zheng Zhengqiu, Twin sisters (姊妹花, 1934)

 Zheng Zhengqiu, Twin sisters (姊妹花, 1934) 

 

  Ο Zhang Zhengqiu γεννήθηκε το 1989 στη Σαγκάη και πέθανε το 1935. Μαζί με τον Zhang Shichuan γύρισαν την πρώτη ταινία μυθοπλασίας, «The difficult couple» το 1913. Οι δυο τους ίδρυσαν το 1922 την πρωτοποριακή κινηματογραφική εταιρεία παραγωγής Mingxing και γύρισαν την πιο παλιά σωζόμενη ταινία, την «Laborer’s love».

  Αριστερός σκηνοθέτης ο Zheng Zhengqiu, διεκτραγωδεί σ’ αυτή του την ταινία τη θλιβερή μοίρα των γυναικών.

  Ο άντρας της θα φύγει, δεν έχουν ζωή εκεί.

  Να πάρει τα δυο κορίτσια.

  Δεν μπορεί να τα πάρει και τα δυο, θα πάρει μόνο το ένα, αυτό που δεν έχει σημάδια στο πρόσωπο.

  Για δεκατρία χρόνια δεν θα δώσει σημεία ζωής.

  Θα αναγκάσει την κόρη του να παντρευτεί τον στρατηγό ενός πολέμαρχου. Σε αντάλλαγμα θα πάρει μια σημαντική θέση στην αστυνομία.

  Ο πόλεμος έφτασε στην πόρτα του σπιτιού τους, ο στρατός κυνηγάει ληστές, φεύγει η γυναίκα με τον πατέρα της, την κόρη της και τον άντρα της.

  Πηγαίνουν στο Shangdong. Τα φέρνουν δύσκολα. Θα δουλέψει σαν παραμάνα στο σπίτι του στρατηγού. Κάποια από τις γυναίκες του γέννησε.

  Μα πώς μοιάζει με τη γυναίκα του!!! (προηγουμένως είδαμε σκηνές ζήλειας, είχε μάθει ότι ο άντρας της πήγε σε μπουρδέλο. -Δεν σημαίνει τίποτα αυτό, εσύ είσαι η ζωή μου, της λέει για να την καλμάρει).

  Ο άντρας της τραυματίζεται. Παρακαλεί να της προκαταβάλουν τον μισθό. -Μα μόνο τρεις μέρες δούλεψες, δεν γίνεται.

  Κλέβει ένα χρυσό μενταγιόν του μωρού. Μια υπηρέτρια την αντιλαμβάνεται, προσπαθεί να της το πάρει. Από ένα ράφι ψηλά πέφτει ένα βάζο και την σκοτώνει. Και θα καταλήξει στη φυλακή, για φόνο.

  Η μητέρα της θα έλθει να τη βρει και θα αναγνωρίσει τον άντρα της, που είναι ο αστυνόμος. Αυτός προσπαθεί να αποφύγει το σκάνδαλο, προσφέροντάς της λεφτά, που θα του τα πετάξει στη μούρη.

  Θα κάνει το τραπέζι στην οικογένεια, μέσα στη φυλακή. Διατάζει και φέρνουν κρασί και μεζέδες. Φωνάζει την άλλη του κόρη, τη γυναίκα του στρατηγού. Καθίζουν στο τραπέζι. Η γυναίκα του στρατηγού, μετά την έκπληξη, νοιώθει συγκινημένη. Όμως όχι η άλλη κόρη που ξεσπάει σε ένα χείμαρρο παραπόνων. Τελικά ενδίδει στις παρακλήσεις της μητέρας της, συγχωρεί.

  -Πέρασα δυστυχισμένα, αλλά και εσύ δεν πέρασες καλύτερα σαν παλλακίδα. Είμαστε άτυχες εμείς οι γυναίκες, λέει.

  -Για αυτόν το έκανε, όχι για μένα (που την πάντρεψε με τον στρατηγό), λέει η αδελφή της.

  Για «πληρωμή» πήρε το πόστο του αστυνόμου.

  Η γυναίκα του του λέει να την ελευθερώσει. -Δεν γίνεται, έχει τις αντιρρήσεις του αυτός, διέπραξε φόνο.

  Όμως η γυναίκα του στρατηγού παίρνει τη μητέρα της και την αδελφή της, παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα της, και φεύγουν με το αμάξι του στρατηγού, με το οποίο είχε έλθει. Στρατηγός είναι, δεν μπορεί παρά να αφήσει ελεύθερη την κουνιάδα του.

  Happy end.

  Εξαιρετική σκηνοθεσία, πάρα πολύ καλές ερμηνείες, κυρίως της «Πεταλούδας», της Hu Die, μια από τους αστέρες της εποχής.