Stanley Kwan, Center stage (1991)

 

Stanley Kwan, Center stage (1991)

 

  Βλέπω την ταινία με τρία χρόνια καθυστέρηση. Τότε είχα αρχίσει να καταπιάνομαι με την «Εισαγωγή στον κινέζικο κινηματογράφο», αφήνοντας για λίγο στην άκρη τον ιρανικό. Είχα έτοιμο και το αρχείο όπου θα έγραφα την κριτική, αυτό εδώ.

  56 χρόνια μετά την αυτοκτονία της Ruan Lingyu o Στανλεϊ Κουάν γυρίζει μια βιογραφική ταινία με θέμα τη ζωή της που έχει τίτλο «Κεντρική σκηνή».

  Δεν είναι μια τυπικά βιογραφική ταινία, όπως π.χ. η ομώνυμη μίνι σειρά που είδαμε με τη ζωή του Μπαλζάκ. Το βιογραφικό με την συνηθισμένη έννοια καταλαμβάνει απλά ένα μέρος της ταινίας, κομβικές στιγμές της ζωής της. Ένα άλλο μέρος είναι οι λήψεις της βιογραφικής μεταφοράς με τις κάμερες μέσα στο πλάνο, όπως η σκηνή της αυτοκτονίας στη «Νέα γυναίκα» στην οποία είχε πρωταγωνιστικό ρόλο και που, αναδρομικά, αποτέλεσε προσήμανση της δικής της αυτοκτονίας, και μάλιστα ίσως να επηρεάστηκε από αυτή. Ένα άλλο μέρος είναι συνεντεύξεις με άτομα που τη γνώρισαν, αλλά και με άτομα που ξέρουν πολύ καλά το έργο της. Ακόμη, μεταφέρει σκηνές και από χαμένες ταινίες της, προφανώς έχοντας υπόψη το σενάριο, όπως οι «Τρεις μοντέρνες γυναίκες». Και βέβαια παρουσιάζει σκηνές από τις ταινίες της. Η σκηνή της αυτοκτονίας της «Νέας γυναίκας» δίνεται μετά την δραματοποίησή της από τον Κουάν.  

  Εξαιρετική ταινία, 7,4 η βαθμολογία της.