Mike Newell, Four weddings and a
funeral (Τέσσερις γάμοι και μια κηδεία, 1994)
Την είχα ξαναδεί την ταινία, όπως κι εσείς
φαντάζομαι, και είπα να την ξαναδώ. Έξυπνοι διάλογοι, ευφάνταστο σενάριο αν και
πάνω σε γνωστά μοτίβα, όπως η ματαίωση ενός γάμου την τελευταία στιγμή («Ο
πρωτάρης») και ερωτεύομαι αλλά δεν μου αρέσει η δέσμευση, αλλά τελικά...
Ο Χιου Γκραντ ερωτεύεται την Άντι Μακ
Ντάουελ, αλλά, όπως και με τις
προηγούμενες σχέσεις του, δεν σκοπεύει να προχωρήσει σοβαρά. Αυτή, αμερικανίδα,
θα φύγει. Θα την ξαναβρεί αρραβωνιασμένη, θα πάει και στο γάμο της, και αυτός αποφασίζει
τελικά να παντρευτεί μια από τις πρώην του. Έρχεται στο γάμο του, και μαθαίνει
ότι έχει χωρίσει. Και θα αφήσει τη νύφη στα κρύα του λουτρού.
Το τέλος είναι ιδιαίτερα επινοητικό. Σε
φωτογραφίες στα γράμματα τέλους τους βλέπουμε όλους ζευγαρωμένους, κάτι που για
τους περισσότερους το είχαμε υποψιαστεί από τα φλερτ που είχαμε δει, αλλά όχι
και για την καημένη τη νύφη. Ευτυχώς βρήκε και αυτή το ταίρι της.
Posts
No comments:
Post a Comment