Лев Кулешов, По закону (Λιεβ Κουλιέσοφ, Σύμφωνα με το νόμο, 1926)

Лев Кулешов, По закону (Λιεβ Κουλιέσοφ, Σύμφωνα με το νόμο, 1926) 

Από σήμερα στην Αλκυονίδα, σε επανέκδοση.

  Το έργο, μεταφορά του διηγήματος του Τζακ Λόντον «Το απροσδόκητο», ξεκινάει σαν κουιντέτο αλλά τελειώνει σαν τρίο, με μουσική δωματίου, σχεδόν κυριολεκτικά, μέσα σε μια καλύβα, σε κάποια ορεινή περιοχή στην Αλάσκα όπου τρεις άνδρες, ο Χάρκι, ο Μάικλ Ντένιν και ο Ντάτσι, και ένα ζευγάρι, η Έντιθ και ο Χανς, έψαχναν για χρυσό. Κάποια στιγμή, ενώ οι υπόλοιποι κάθονται στο τραπέζι, καταφθάνει ο Ντένιν και πυροβολεί με την καραμπίνα του τον Χάρκι και τον Ντάτσι. Πέφτουν νεκροί. Ετοιμάζεται να ξαναοπλίσει για να καθαρίσει και το ζευγάρι, όμως αυτοί πέφτουν πάνω του, τον αφοπλίζουν και τον δένουν. Ο Χανς θέλει να τον σκοτώσει, η Έντιφ επιμένει ότι πρέπει να παραδοθεί στη δικαιοσύνη, να δικαστεί «Σύμφωνα με το νόμο». Στο τέλος, βλέποντας ότι αυτό είναι αδύνατο, θα συστήσουν μόνοι τους δικαστήριο και θα τον καταδικάσουν σε θάνατο δι’ απαγχονισμού.

 Συχνά στον κινηματογράφο υπάρχει η αμφισημία. Στην τελευταία σκηνή του έργου βλέπουμε τον Ντένιν να εμφανίζεται μπροστά στο παράθυρο, να πηδάει μέσα στην καλύβα και να πετάει χάμω το σκοινί που ήταν ακόμη γύρω από το λαιμό του. Τους λέει γεια και χάνεται πάλι βγαίνοντας από το παράθυρο.

  Έσπασε το σκοινί και δεν το είχαν πάρει χαμπάρι; Ήταν παραίσθηση; Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος. Μόνο στο ίδιο το διήγημα μπορώ να είμαι σίγουρος. Έψαξα και το βρήκα στο διαδίκτυο. Όσοι δείτε την ταινία και έχετε την ίδια αμφιβολία με μένα, μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

  Τελικά αποφάσισα να το διαβάσω. Στο διήγημα υπάρχουν και ινδιάνοι. Στην ταινία υπάρχουν οι τρομακτικές σκηνές με το χιόνι να λιώνει και η καλύβα τους να πλημμυρίζει νερό, που δεν υπάρχουν στο διήγημα. Επίσης στην ταινία ο Ντένιν είναι που ανακαλύπτει ότι υπάρχει χρυσάφι, ενώ ήσαν έτοιμοι να τα παρατήσουν. Οι δυο κεντρικές έννοιες στο διήγημα που σχολιάζονται δεόντως είναι το απροσδόκητο που μπορεί να εισβάλει κάποια στιγμή ανατρεπτικά στη ζωή μας, και η εμμονή της Έντιθ, σαν άλλος Σωκράτης, στην τήρηση του νόμου.

  Τι έγινε τελικά ο Ντένιν, τη γλίτωσε; Στην ταινία αποφασίζετε εσείς. Όσο για το διήγημα, αρκετά είπα, μπορείτε να το διαβάσετε. Τότε δεν αποκλείεται να αλλάξει η εκδοχή που είχατε αρχικά.

  Συνήθως διαβάζω το βιβλίο και μετά βλέπω την ταινία ή τις ταινίες. Το αντίστροφο συμβαίνει σπάνια, όπως αυτή τη φορά. Βέβαια οφείλεται και στο γεγονός ότι πρόκειται για διήγημα, και ότι το βρήκα στο διαδίκτυο. Για πρώτη φορά θα πω ότι η ταινία είναι καλύτερη από το διήγημα. Ατμοσφαιρική ταινία θρίλερ, συναρπάζει από την πρώτη στιγμή. Οι σκηνές με τους πάγους που λιώνουν, με την καλύβα να «επιπλέει» στο νερό, δημιουργούν αγωνία και ένταση. Είναι μια ταινία που δεν πρέπει να την χάσετε με τίποτα. Για τους ρωσομαθείς υπάρχει και στο youtube.