Book review, movie criticism

Thursday, February 21, 2019

John Andreas Andersen, Ο σεισμός (The quake, 2018)


John Andreas Andersen, Ο σεισμός (The quake, 2018)


  Από σήμερα στους κινηματογράφους.
  Η ταινία χαρακτηρίζεται ως action, drama, thriller στο IMDb, πράγμα που με εξέπληξε, γιατί ανήκει σε ένα ξεκάθαρο είδος, τις ταινίες καταστροφής. Είχα δει μια παρόμοια ταινία πρόπερσι νομίζω, και αν δεν με απατά η μνήμη μου επίσης σουηδική. Δεν κατάφερα να τη βρω, όμως έπεσα πάνω σε ένα σύνδεσμο με τις «δέκα καλύτερες ταινίες με θέμα τις φυσικές καταστροφές».
  Το μοτίβο είναι γνωστό: ο Shite (κάνω τώρα παραλληλισμό με το θέατρο Νο) είναι ο ξύπνιος, αυτός που ξέρει πραγματικά τι συμβαίνει, αυτός που προβλέπει την μελλοντική καταστροφή και ζητάει να παρθούν μέτρα, με βασικό βέβαια να ειδοποιηθεί ο κόσμος. Ο Waki είναι ο στενοκέφαλος, πιο πάνω στην ιεραρχία, που δεν συμμερίζεται την άποψή του με αποτέλεσμα να έλθει σε σύγκρουση μαζί του. Κάποιες φορές προλαβαίνει να ειδοποιήσει, εδώ όμως δεν θα προλάβει. Στο τέλος της ταινίας θα τον δούμε να προσπαθεί να σώσει τουλάχιστον την οικογένειά του, όταν ο σεισμός είναι πια γεγονός.
  Συναρπαστικές σκηνές, φαντάζομαι η ταινία είναι από τις καλύτερες του είδους.
  Τελικά τη βρήκα, είναι «Το κύμα» (2015), νορβηγική. Από την κατολίσθηση ενός βουνού δημιουργείται ένα τσουνάμι εξαιτίας του οποίου θα χαθούν ζωές. Υπήρξε πραγματικό γεγονός, το 1905, και πάνω σ’ αυτό στηρίχθηκε η ταινία. Ελπίζω να μη γρουσουζέψει το πράγμα.

No comments: