Book review, movie criticism

Wednesday, June 12, 2024

Zoltan Korda, Ο εραστής έρχεται (The Macomber affair, 1947)

 

 Zoltan Korda, Ο εραστής έρχεται (The Macomber affair, 1947)

 


  Να το ξαναπώ ακόμη μια φορά, βλέπω συχνά ταινίες με τη λογική του μπιλιάρδου. Είδαμε σκηνές από την ταινία στο «Ζηλιαρόγατο» του Γιώργου Τζαβέλα, και είπαμε να τη δούμε.

  Ήταν ευχάριστη έκπληξη για μένα να δω ότι η ταινία αποτελεί μεταφορά διηγήματος του Χέμινγουεϊ, και συγκεκριμένα του «The short happy life of Francis Macomber».

  Φυσικά θα διαβάσω πρώτα το διήγημα και μετά θα δω την ταινία.

  Έτσι και έκανα.

  Πριν ξεκινήσω να γράφω αυτή την ανάρτηση διάβασα την ανάρτηση που έκανα για τα «Χιόνια του Κιλιμάντζαρο».

  Υπάρχουν κάποιες ομοιότητες.

  Και στις δυο ταινίες, δηλαδή και στα δυο διηγήματα, ο ήρωας, περσόνα κατά κάποιο τρόπο του Χέμινγουεϊ που η εικόνα του θανάτου τον βασανίζει, πεθαίνει.

  Και οι δυο βρίσκονται σε σαφάρι, ο ήρωας όμως στα «Χιόνια του Κιλιμάντζαρο» είναι καταδικασμένος να πεθάνει από γάγγραινα.

  Και στις δυο ταινίες υπάρχουν αναδρομές.

  Και μια εξωτερική ομοιότητα: και στις δυο ταινίες πρωταγωνιστεί ο Γκρέγκορι Πεκ, με τη διαφορά ότι στη μια είναι ο γαγγραινιασμένος ενώ στην άλλη δεν είναι εκείνος που θα πεθάνει.

  Για πρώτη φορά έκανα τη σκέψη: τι με ενδιαφέρει εμένα η μοίρα ενός ζάμπλουτου που πηγαίνει σαφάρι για να διασκεδάσει σκοτώνοντας λιοντάρια και ρινόκερους; (Σήμερα φαντάζομαι έχει απαγορευθεί το κυνήγι τους).

  Αυτό το διάβασα στο διήγημα: Αυτός δεν θα την άφηνε, είναι πολύ όμορφη. Αυτή δεν θα τον άφηνε, είναι πολύ πλούσιος.

  Οι σχέσεις τους δεν είναι οι καλύτερες, περνάνε διάφορες εντάσεις.

  Όταν το πληγωμένο λιοντάρι επιτίθεται, τρομοκρατημένος το βάζει στα πόδια.

  Η γυναίκα του θα τον χλευάσει, και το ίδιο βράδυ, νομίζοντας ότι αυτός κοιμάται, θα πέσει στην αγκαλιά του Γκρέγκορι Πεκ.

  Την επομένη θα δείξει γενναιότητα στο κυνήγι των βουβάλων.

  Η γυναίκα του, πυροβολώντας στην ίδια ευθεία που βρίσκεται αυτός και ο τραυματισμένος βούβαλος, θα τον σκοτώσει.

  Ατύχημα;

  Μήπως ήταν κάτι σαν τις παραπραξίες για τις οποίες μιλάει η ψυχανάλυση;

  Ούτε και η ίδια δεν είναι σίγουρη.

  Στην ταινία μας δείχνεται ο άντρας της με μελανά χρώματα, όχι όμως και στο διήγημα.

  Στο διήγημα ο χώρος δράσης είναι ένας, η σαβάνα όπου κυνηγούν, ενώ στην ταινία υπάρχει ένας δεύτερος χώρος δράσης, το Ναϊρόμπι, όπου διεξάγεται η έρευνα για το ατύχημα. Με αυτόν ανοίγει και κλείνει η ταινία, με ενδιάμεσο την αναδρομή στα δυο κυνήγια.

  Στην ταινία λέγεται κάτι, που απουσιάζει στο διήγημα.

  Δεν ήταν μόνο η περιφρόνηση που οδήγησε στο «ατύχημα». Ήταν η μοναδική ευκαιρία να τον κληρονομήσει. Μετά το κεράτωμα ήταν πάνω από σίγουρο ότι θα την χώριζε.

  Αυτές είναι υποψίες του Γκρέγκορι Πεκ, που δεν έχει κανένα πρόβλημα να της τις εκφράσει.

  Δεν μου άρεσε το στόρι, και η ταινία θα μου άρεσε λιγάκι αν δεν ήταν ασπρόμαυρη. Η βαθμολογία της στο IMDb είναι 6,6.

 

No comments: