Yang Xiaozhong (楊小仲), The mighty hero Gan Fengchi (1928)

 Yang Xiaozhong (楊小仲), The mighty hero Gan Fengchi (1928)

 

  Την ταινία μπορείτε να τη δείτε εδώ με σχόλια.

  Κεντρικοί ήρωες στην ταινία, από την οποία σώθηκαν μόνο 23 λεπτά, είναι τα παιδιά του μεγάλου ήρωα Gan Fengchi, ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι. Σ’ αυτά τα 23 λεπτά τα είδαμε να αντιμετωπίζουν με μεγάλη επιδεξιότητα τους άντρες ενός κακού αξιωματούχου, του οποίου αργότερα του κλέβουν τη σφραγίδα και την πηγαίνουν στον πατέρα τους. Πιο ύστερα τα βλέπουμε να υποχρεώνουν ένα κακό γιο και τη γυναίκα του να ζητήσουν συγνώμη από τη μητέρα του, που της φέρονταν τόσο άσχημα που είχε φτάσει η καημένη στα όρια της αυτοκτονίας.

  Τα παιδιά έχουν μαγικές ικανότητες. Εξαφανίζονται, χρησιμοποιούν ιπτάμενα σπαθιά, ενώ είναι βέβαια φοβερά επιδέξια να χειρίζονται και τα δικά τους.

  Η ταινία σίγουρα θα ενθουσίασε τους μικρούς θεατές εκείνης της εποχής.

  Ο Yang Xiazhong ανήκει στην πρώτη γενιά των κινέζων σκηνοθετών που η ακμή της δεν ξεπερνάει το 1930. Η θεματική των ταινιών τους είναι κυρίως εντυπωσιακές ιστορίες με πολεμικές τέχνες, συχνά παρμένες από τη μυθολογία. Το φανταστικό πάντα κάνει την εμφάνισή του σ’ αυτές. Παρά την απαγόρευσή τους από την εθνικιστική κυβέρνηση όταν το 1927 συνέτριψε τους πολέμαρχους, κάποιοι κατάφεραν να ξεφύγουν τη λογοκρισία. Αυτή η ταινία αποτελεί τέτοια περίπτωση.

  Στην ιστοσελίδα με την ταινία που παραθέσαμε υπάρχουν τα ιστορικά στοιχεία για τον Gan Fengchi.

  The historical Gan Fengchi is said to have been from Nanjing and lived during the reigns of the Qing emperors Kangxi and Yongzheng. Gan became a figure of literature and folklore, including a Qing-era biography by Wang Youliang 王友亮 (A Brief Biography of Gan Fengchi 甘鳳池小傳), a two-part Republican-era novel entitled The Blood-Soaked Mighty Hero Gan Fengchi 血滴子大俠甘鳳池, and a later novel by Liang Yusheng 梁羽生. A Cantonese-language sound film of the same title directed by Lin Cang 林蒼, featuring a Ming restoration plot, was released in Hong Kong in 1939.

Wu Yonggang, The old man and the fairy (秋翁遇仙记 ,1956)

 Wu Yonggang, The old man and the fairy (秋翁遇仙记 ,1956)

 

 «Qiu Meets the Goddess of Flowers» είναι ένας άλλος τίτλος της ταινίας, ενώ ο κινέζικος μεταφράζεται «Η συνάντηση του Γέρου του Φθινοπώρου με τους Αθανάτους».

  Θυμάμαι φοιτητής που πήγαινα στην όπερα. Τότε δεν υπήρχε τεχνική υποτιτλισμού, διαβάζαμε το πρόγραμμα για να μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε την πλοκή. Έτσι κάνω και τώρα με κάποιες κινέζικες ταινίες που δεν έχω υπότιτλους, τις βλέπω αφού ζητήσω από κάποια ΑΙ την πλοκή. Έτσι έκανα και με τον «Γέρο και τη νεράιδα». Ζήτησα από το aiask.ai και μου έδωσε την πλοκή. Πιο πριν ζήτησα από το perplexity να μου μεταφράσει την πλοκή από έναν κινέζικο σύνδεσμο. Θα παραθέσω την πλοκή που μου έδωσε το aiask.ai, το τέλος του κινέζικου συνδέσμου που μου μετάφρασε το perplexity και θα συμπληρώσω και εγώ.

  Η κινεζική ταινία του 1956, «Ο Γέρος και η Νεράιδα» (γνωστή και ως Qiu Weng Yu Xian Ji ή 秋翁遇仙记), είναι ένα μυθολογικό δράμα που αφηγείται την ιστορία ενός ηλικιωμένου άνδρα, του Qiu Weng, ο οποίος αγαπά βαθιά τα λουλούδια, και τα μαγικά γεγονότα που εκτυλίσσονται γύρω του.

  Η ταινία αποτελεί διασκευή του διηγήματος "Η Συνάντηση του Κηπουρού με μια Νεράιδα" (The Gardener's Encounter with a Fairy) από την κλασική κινεζική ανθολογία Παλιές και Νέες Ιστορίες (Jingu Qiguan).

  Η πλοκή επικεντρώνεται στον Qiu Weng (τον υποδύεται ο Qi Heng), έναν ηλικιωμένο άνδρα που λατρεύει τα λουλούδια πάνω από όλα. Η εξαιρετική φροντίδα του για τα φυτά είναι τέτοια που ακόμη και μαραμένες παιώνιες αναζωογονούνται και ανθίζουν με το άγγιγμά του.

  Αυτή η αξιοσημείωτη ικανότητα προσελκύει την προσοχή ενός τοπικού τυράννου, του Zhang Ba (τον υποδύεται ο Wang Lan), ο οποίος προσπαθεί να αποσπάσει χρήματα από τον Qiu Weng. Όταν το σχέδιό του αποτυγχάνει, ο Zhang Ba υποκινεί τον μπράβο του, Zhang Yanei (τον υποδύεται ο Guan Hongda), και άλλους κακοποιούς να εισβάλουν στον κήπο του Qiu Weng, πίνοντας και διασκεδάζοντας.

  Στη συνέχεια, ο Zhang Yanei απαιτεί από τον Qiu Weng να του παραδώσει τον κήπο του. Με την άρνηση του Qiu Weng, ο Zhang Yanei διατάζει τους άνδρες του να καταστρέψουν τον κήπο πριν φύγουν.

  Ο Qiu Weng, συντετριμμένος, αρχίζει να συγυρίζει τον κατεστραμμένο κήπο αργά το βράδυ. Ξαφνικά, η Νεράιδα της Παιώνιας (την υποδύεται η Wang Xiaorong) εμφανίζεται μπροστά του, μεταμφιεσμένη σε κοπέλα του χωριού. Χρησιμοποιεί τη μαγεία της για να επαναφέρει τα πεσμένα πέταλα στα κλαδιά τους, εκπλήσσοντας τον Qiu Weng.

  Η είδηση αυτού του θαύματος φτάνει στον Zhang Yanei, ο οποίος, οδηγούμενος από κακία, κατηγορεί τον Qiu Weng ότι χρησιμοποιεί μαγεία για να εξαπατήσει το κοινό. Συνεργάζεται με διεφθαρμένους αξιωματούχους για να φυλακίσουν τον Qiu Weng.

  Ο δωροδοκημένος δικαστής σκοπεύει να τιμωρήσει αυστηρά τον Qiu Weng, αλλά η Νεράιδα των Λουλουδιών παρεμβαίνει, προκαλώντας χάος στην αίθουσα του δικαστηρίου με τη μαγεία της και τιμωρώντας τον μοχθηρό Zhang Yanei.

  Ο Qiu Weng απελευθερώνεται από τη φυλακή και επιστρέφει στον κήπο του για να τον βρει γεμάτο με χορευτικές πεταλούδες και ανθισμένα λουλούδια. Η ταινία ολοκληρώνεται με την όμορφη σκηνή των Νεράιδων των Λουλουδιών να εκτελούν ένα τραγούδι και χορό στα σύννεφα, γιορτάζοντας τον θρίαμβο του καλού επί του κακού και την αιώνια ομορφιά της φύσης. Η ταινία επαινείται για την αισθητική της ομορφιά, την ποιητική της εικονογραφία και την απεικόνιση μιας ειδυλλιακής αγροτικής ζωής.

  Ο σκηνοθέτης, Wu Yonggang, είναι γνωστός για το ποιητικό του στιλ κινηματογράφησης.

  Το τέλος της κινέζικης ιστοσελίδας:

  Η ταινία, μέσα από ένα φανταστικό αφήγημα, παρουσιάζει την ταξική καταπίεση της φεουδαρχικής κοινωνίας και μετατρέπει την τιμωρία των κακών από τη νεράιδα σε αλληγορία για την επιθυμία του λαού για ένα καλύτερο, πιο όμορφο βίο. Συνδυάζει μυθολογικά στοιχεία με ρεαλιστικό ύφος και περιλαμβάνει μουσική του 黄准 (Huang Zhun) καθώς και χορογραφημένα τραγουδιστικά μέρη στα οποία συνέβαλε ο 薛传刚 (Xue Chuangang).

  Στην ταινία ξεχώρισα τη σχέση του γέρου με μια ομάδα παιδιών. Του έκλεψαν καρπούς από μια παιώνια, τους δαγκώνουν, φτύνουν, δεν τρώγονται. Βλέπουν το γέρο και το βάζουν στα πόδια. Ο γέρος τα προλαβαίνει. Τα φιλεύει με άλλους καρπούς. Και αναπτύσσεται μια αγαπησιάρικη σχέση ανάμεσά τους.

  Είναι κωμική η σκηνή που ο μοχθηρός Zhang Yanei προσπαθεί να γλιτώσει από κάτι σαν σφίγγες ή μέλισσες που τον κυνηγάνε χώνοντας το κεφάλι του σε ένα βαρέλι, μετά σε κάτι άλλο, ενώ στο τέλος βουτάει στα νερά της λίμνης. Μόλις βγάζει το κεφάλι του πάλι του ορμούν.

  Και ένα τελευταίο: δεν είμαι από αυτούς που εκστασιάζονται με το ασπρόμαυρο. Θυμάμαι τον συγχωρεμένο το φίλο μου τον Νικολή (σήμερα θα γιόρταζε αν ζούσε) που όταν ερχόταν καμιά καινούρια ταινία στο σινε Αστέρια, τον θερινό κινηματογράφο του χωριού μου, το πρώτο πράγμα που ρωτούσε ήταν: Είναι έγχρωμη;

  Και αυτός, όπως κι εγώ, προτιμούσε τις έγχρωμες από τις ασπρόμαυρες.

  Φαντάζομαι πόσο πιο εντυπωσιακή θα ήταν η ταινία αν ήταν έγχρωμη.

  Δεν τρώμε χαρτί σαν τα έντυπα, ας παραθέσουμε τον κινέζικο σύνδεσμο.

  秋翁遇仙记》是由吴永刚执导并编剧，上海电影制片厂于1956年3月3日推出的黑白剧情片，齐衡、王小蓉、关宏达、王岚、何剑飞等主演。
影片讲述爱花如命的秋翁救治枯死牡丹引发恶霸张衙内觊觎，遭拒后恶霸毁坏花枝。牡丹仙子化身村姑助其重整花园，张衙内诬告秋翁妖法惑众。公堂审判时仙女施展仙法扰乱审讯，并掀起狂风将作恶的张衙内卷入水中溺亡。仙乐声中，秋翁花园百花重焕生机愈发鲜艳。该片通过奇幻叙事展现封建社会的阶级压迫，以仙子惩恶扬善的情节隐喻劳动人民对美好生活的追求。影片融合神话元素与现实主义风格，包含黄准作曲、薛传刚等人参与的歌舞场景设计.

Shi Dongshan (1902-1955)

 Shi Dongshan (1902-1955)

 

  Ο Shi Dongshan είναι ένας από τους εξέχοντες αριστερούς σκηνοθέτες της δεκαετίας του 1930. Από τις ταινίες του ξεχωρίζουν οι «Youth on the march» (1937), ίσως η πιο επαναστατική του ταινία. Με το μοτίβο «τα σύνορα της αγάπης» δείχνεται η δυστυχία των φτωχών και η ασυδοσία των πλούσιων, αλλά και μια πολλά υποσχόμενη νεολαία, που έρχεται σε ρήξη με την τάξη της υπερασπιζόμενη τις νέες ιδέες.

Από τις ταινίες του ξεχωρίζουν επίσης μια μεταφορά του «Επιθεωρητή» του Γκόγκολ, η «Eight thousand li of cloud and moon» (1947), μια δριμεία επίθεση στους αστούς που κοιτάζουν με κάθε ευκαιρία να εκμεταλλευτούν τους αδύναμους, και η «New heroes and heroines» (1951). Υπηρέτησε την κομμουνιστική κυβέρνηση μετά το 1949, στο Υπουργείο Πολιτισμού, χωρίς να γίνει μέλος του κόμματος. Όμως αργότερα διώχθηκε και αυτοκτόνησε το 1955.  

Shi Dongshan, Eight thousand li of cloud and moon (八千里路云和月,1947)

 Shi Dongshan, Eight thousand li of cloud and moon (八千里路云和月,1947)

 

  Το Asian Weekly την επέλεξε ως μια από τις 100 καλύτερες κινέζικες ταινίες του 20^ου αιώνα.

  Η Jiang, παρά τις διαμαρτυρίες του θείου της και της οικογένειάς του (μένει σπίτι τους στη Σαγκάη όπου σπουδάζει), ακολουθεί έναν αντιστασιακό θίασο. Δίνουν παραστάσεις σε διάφορες πόλεις. Ερωτεύεται τον μουσικό του θιάσου, και εκείνος αυτήν. Όταν αυτός αρρωσταίνει, μένει πίσω να τον περιποιηθεί. Έχοντας τελικά και την συγκατάθεση του πατέρα της, αποφασίζουν να παντρευτούν, όμως όχι πριν τελειώσει ο πόλεμος.

  Τελειώνει ο πόλεμος και παντρεύονται. Μαθαίνουν όμως ότι ο πατέρας της πέθανε πριν το τέλος του πολέμου.

  Μένουν στη Σαγκάη, στο σπίτι του θείου της. Τους ξενίζει η συμπεριφορά της αστικής αυτής οικογένειας, ιδιαίτερα του ξαδέλφου της.

  Κάποια στιγμή τους επισκέπτεται μια χήρα. Και μαθαίνουν ότι το σπίτι που μένουν ήταν της χήρας. Αν κατάλαβα καλά (είδα την ταινία χωρίς υπότιτλους) το είχαν επιτάξει οι γιαπωνέζοι και μετά την παράδοσή τους, με κάποιο τρόπο, το οικειοποιήθηκε ο θείος της.

  Αγανακτισμένοι σηκώνονται και φεύγουν. Μένουν σε μια σοφίτα. Πρέπει να προσέχουν να μην κτυπήσουν το κεφάλι τους στο ταβάνι.

  Ο άντρας της εργάζεται ως δάσκαλος και η ίδια ως δημοσιογράφος. Γράφει για την περίπτωση της χήρας αυτής. Είναι αποφασισμένη να γράφει για κάθε αδικία που υφίσταται ο φτωχός κόσμος από τους πλούσιους.

  Φυσικά θα έλθει σε ρήξη με τον ξάδελφό της.

  Είναι έγκυος.

  Εξαντλημένη, και έχοντας υποστεί τα πειράγματα μιας ομάδας στο δρόμο, θα πέσει λιπόθυμη.

  Θα μεταφερθεί στο νοσοκομείο.

  Γεννάει πρόωρα.

  -Να φροντίσετε το μωρό μου, λέει στα μέλη του θιάσου που ήλθαν να την δουν, και μάλιστα μάζεψαν χρήματα για να πληρώσουν το νοσοκομείο.

  -Θα το έχουμε σαν παιδί μας, της απαντάνε.

  Θα αναρρώσει ή θα καταλήξει;

  Είναι μια από τις πιο πρώιμες ταινίες που βλέπω με ανοικτό τέλος.

  Έβαλα το perplexity και μου μετέγραψε τα ιδεογράμματα και μου τα μετάφρασε:

  «Αυτή η μαχήτρια του πολιτισμού, σε ένα τέτοιο κοινωνικό περιβάλλον, ποια είναι η προοπτική της, θάνατος ή ζωή; Παρακαλούνται όλοι οι σοφοί θεατές να το συλλογιστούν μόνοι τους. Αν υποθέσουμε ότι το μέλλον της είναι ο θάνατος, τότε ας αναλογιστούμε: μήπως φέρουμε όλοι κάποια ευθύνη;

  Το επόμενο, και τελευταίο πλάνο, είναι ένα ερωτηματικό.

  Καλεί τον θεατή να συλλογιστεί για το μερίδιο της ευθύνης που φέρει για τις κοινωνικές αδικίες.

  6,8 η βαθμολογία της, εγώ έβαλα 8.

 

这位文化战士，在这样的社会环境中前途是死是活，
请诸位贤明的观众自己去想。
假如她的前途是死的，那应请反省一下——我们是否都有责任？

Wu Yonggang, The desert island ( 浪淘沙, 1936)

 Wu Yonggang, The desert island ( 浪淘沙, 1936)

 

  «Κύματα που ξεπλύνουν την άμμο» είναι ο κινέζικος τίτλος. Κυριολεκτικός ο αγγλικός, ποιητικός ο δεύτερος.

  Και τι επινοητικός ο Yonggang!!!

  Τα γράμματα της αρχής τα χαράζει πάνω στην άμμο. Έρχεται το κύμα και τα σβήνει, και στη συνέχεια βλέπουμε τα επόμενα.

  Στο τσακ γλίτωσαν το ναυάγιο.

  Έρχεται σπίτι και τσακώνει τη γυναίκα του με τον γκόμενο.

  Τον σκοτώνει.

  Και ένας Ιαβέρης το έχει βάλει πείσμα να τον συλλάβει.

  Αρχικά βλέπουμε πολλές σκηνές καταδίωξης.

  Μετά από λίγα χρόνια βλέπουμε τον Ιαβέρη στο ίδιο πλοίο, όπου δουλεύει θερμαστής.

  Αμέτι μουχαμέτι να τον συλλάβει.

  Πάει να του περάσει χειροπέδες, όμως ένα δυνατό τράνταγμα θα τον εμποδίσει.

  Το πλοίο βουλιάζει.

  Ο ναύτης, πιασμένος πάνω σε ένα βαρέλι με νερό, σύρεται στην ακτή του έρημου νησιού.

  Σε λίγο θα εντοπίσει τον Ιαβέρη.

  Θα τον σύρει έξω από το νερό, θα τον σώσει.

  Είναι καταδικασμένοι.

  Ο Ιαβέρης τον παρακαλεί να τον σκοτώσει κτυπώντας τον με μια κοτρόνα στο κεφάλι, δεν θέλει να υποφέρει τον αργό θάνατο της δίψας-κάποτε θα τους τελειώσει το νερό.

  Του λέει ότι θα το κάνει επειδή τώρα νιώθει φίλος του, μια και τους δένει η ίδια μοίρα.

  Όμως την τελευταία στιγμή πετάει πέρα την κοτρόνα.

  Ένα πλοίο φαίνεται από μακριά.

  Ο Ιαβέρης του περνάει τις χειροπέδες και φωνάζει προς το πλοίο.

  Όμως δεν τον ακούνε, το πλοίο απομακρύνεται.

  Ένα τελευταίο πλάνο θα δείξει δυο κρανία και κόκκαλα, δίπλα σε ένα διαλυμένο βαρέλι.

  Εξαιρετική ταινία, που δείχνει αντίθετες συμπεριφορές και διαφορετικούς χαρακτήρες.

  Αμετανόητος ο Ιαβέρης, σε αντίθεση με τον Ιαβέρη του Ουγκώ.

  6,6 η βαθμολογία της, εγώ έβαλα 8.

Shi Dongshan, Youth on the march (青年进行曲, 1937)

 Shi Dongshan, Youth on the march (青年进行曲, 1937)

 

  Η πιο αριστερή ταινία της δεκαετίας αυτής (1927-1937) είναι «Η νεολαία προελαύνει», ή, όπως είδα να μεταφράζεται ο τίτλος μέσα στην ταινία, «Η επαναστατημένη νεολαία». Η ακριβής μετάφραση του κινέζικου τίτλου είναι «Το εμβατήριο της νεολαίας».  

  Και πάλι έχουμε το μοτίβο «Τα σύνορα της αγάπης».

  Αυτός είναι γόνος μιας πλούσιας οικογένειας. Έχουν εργοστάσιο. Εμφορείται από τις νέες ιδέες, επαναστάτης. Ο σύντροφός του, που του λέει ότι δεν είναι τόσο αποφασιστικός όσο θα έπρεπε, του αναθέτει την καθοδήγηση μιας συντρόφισσας εργάτριας, με την ευχή να την ερωτευθεί. Σε λίγο ο σύντροφος αυτός θα δολοφονηθεί.

  Έτσι και έγινε.

  Όμως ο πατέρας του δεν βλέπει καθόλου με καλό μάτι αυτή τη σχέση (να γράψω γι’ αυτούς που δεν ξέρουν, ο Έγκελς, εργοστασιάρχης, παντρεύτηκε μια εργάτρια). Το ίδιο και ο αδελφός του, που είναι η άκρα αντίθεσή του.

  Και η αδελφή της είναι επίσης αντίθετη στη σχέση, δεν έχει καθόλου εμπιστοσύνη στους πλούσιους, θέλουν απλά να παίξουν με τα φτωχά κορίτσια.

  Ο πατέρας του και ο αδελφός του θα τον παγιδέψουν βγάζοντάς τον φωτογραφία με μια επίδοξη νύφη και θα της την δείξουν, λέγοντάς της να τον ξεχάσει, την κοροϊδεύει. Πιο πριν την είχαν απολύσει από το εργοστάσιο. Της χρυσώνει την απόλυση με χρήματα. Κάνει να τα σχίσει, όμως η αδελφή της της τα παίρνει από τα χέρια, θα τα δώσουν σε κάποιον που τα έχει ανάγκη.

  Άρρωστη καθώς είναι, με τα δυο αυτά κτυπήματα θα γίνει χειρότερα. Ο γιατρός δεν θέλει να έλθει, τα χρήματα που έχει να του δώσει η αδελφή της είναι ελάχιστα μπροστά σε αυτά που θέλει ο ίδιος.

  Ο αγαπημένος της θα την προλάβει ζωντανή. Θα πέσει στην αγκαλιά της στο κρεβάτι. Όμως σε λίγο θα ξεψυχήσει.

  Ο πατέρας του με τον θείο του κερδοσκοπούν πάνω στην τιμή του ρυζιού, κάτι που θα φέρει σε απόγνωση τον φτωχό λαό καθώς θα ανέβη η τιμή του και θα ωφελήσει τους Γιαπωνέζους που ετοιμάζουν την επίθεσή τους. 

  Ο γιος, που ακούει τα σχέδιά τους, αγανακτεί. Πιο πριν είχε πάρει το πιστόλι του και είχε ετοιμάσει τη βαλίτσα του.

  Θα πυροβολήσει το θείο του.

  Και θα φύγει.

  Ενώνεται με την προελαύνουσα νεολαία και θα τρέξουν να συναντήσουν τους στρατιώτες στο μέτωπο.

Oliver Parker, Απόδραση στη Νορμανδία (The great escaper, 2023)

 Oliver Parker, Απόδραση στη Νορμανδία (The great escaper, 2023)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους

  Μα τι διάβολο, την έχω ξαναδεί την ταινία.

  Όμως δεν είναι ούτε στις αναρτήσεις μου ούτε στα αρχεία μου, σε περίπτωση που ξέχασα να αναρτήσω.

  Τι διάβολο, είναι ένα déjà vu; (Σε περίπτωση που δεν ξέρετε τι είναι αυτό μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο μου «Παραψυχολογία, μύθος ή πραγματικότητα» για να δείτε).

  Ξαφνικά μου πέρασε από το μυαλό: μήπως είναι remake; Για να κοιτάξω τη βικιπαίδεια.

  Δεν ήταν μεταφορά, απλά είχαν γυριστεί δυο ταινίες, και μάλιστα την ίδια χρονιά, πάνω σε ένα πραγματικό περιστατικό: It is based on the true story of 90-year-old British World War II Royal Navy veteran Bernard Jordan who "broke out" of his nursing home to attend the 70th anniversary D-Day commemorations in France in June 2014.

  Η D-Day είναι η μέρα της απόβασης στη Νορμανδία.

  Στα γράμματα τέλους διαβάζουμε ότι ο Μπένι Τζόρνταν, ενενηντάρης, πέθανε έξι μήνες μετά το ταξίδι του στη Γαλλία, και η γυναίκα του επτά μέρες μετά από αυτόν.

  Και αυτός και η γυναίκα του έμεναν σε οίκο ευγηρίας.

  Α, ναι, η ταινία που είχα δει ήταν «Ο τελευταίος στρατιώτης» (2023) του Terry Loane που προβλήθηκε την ίδια χρονιά στην Ελλάδα, ενώ αυτή έρχεται με καθυστέρηση δυο χρόνων.

  Και οι δυο ταινίες αφηγούνται τις περιπέτειές του μέχρι να φτάσει στη Γαλλία.

  Η Γκλέντα Τζάκσον λέει «…θα του ραγίσει η καρδιά το να γνωρίζει ότι θα φύγω πριν από αυτόν».

  Όμως, όπως είπαμε, ο πραγματικός Τζόρνταν έφυγε πριν απ’ αυτή.

  Η ίδια έφυγε στις 15 Ιουνίου 2023.

  Ενενηντάρης και ο Μάικλ Κέην όταν γυρίστηκε η ταινία, όπως και ο ήρωας που υποδύεται, οδεύει ακάθεκτος στα εκατό.

  Μου άρεσε πολύ η Γκλέντα Τζάκσον, σκόρπιζε αρκετές κωμικές νότες στο έργο.