Yang Xiaozhong, Spring (1942)

 Yang Xiaozhong, Spring (1942)

 

  Ας κάνω το σχόλιο πριν ξεκινήσω.

  Δεν πρόλαβε καλά καλά να εμφανιστεί η τεχνητή νοημοσύνη και βλέπω στο διαδίκτυο ένα σωρό κινδυνολογίες. Πολύ περισσότερο μιλάνε για τους κινδύνους παρά για τα οφέλη της.

  Αλήθεια, τι θα έκανα χωρίς την τεχνητή νοημοσύνη!!!

  Θέλω να κάνω το πορτραίτο του Yang Xiaozhong, της πρώτης γενιάς των κινέζων σκηνοθετών, αλλά έχω δει μόλις δυο ταινίες του. Όμως πριν καταλήξω να κάνω το πορτραίτο ζήτησα στοιχεία για έναν άλλο σκηνοθέτη, τον Wu Yonggang, του οποίου είχα δει αρκετές ταινίες. Δεν θυμάμαι τι ρώτησα, και ανάμεσα στις απαντήσεις ήταν και ο σύνδεσμος για την ταινία «O μικρός άγγελος» (1935), η δεύτερη ταινία του. Μου παραθέτει έναν σύνδεσμο όπου υπάρχει η ταινία. Τον ανοίγω, και βλέπω στο τέλος παραπομπές για άλλες ταινίες, άλλων σκηνοθετών. Του Cai Chusheng τις είχα δει, όχι όμως την «Άνοιξη»· που με έκπληξη είδα ότι πρόκειται για κινηματογραφική μεταφορά της τριλογίας του κορυφαίου κινέζου αναρχικού συγγραφέα Ba Jin (ψευδώνυμο. Το Ba από το Bakunin και το jin από τον Kropotkin. Δεν το θυμόμουνα, ρώτησα το chatgpt: 克鲁泡特金. Pinyin: Kè-lǔ-pào-tè-jīn. Μην παραξενεύεστε, ο Σαίξπηρ λέγεται Σα-σι-μπι-γιά. Και ο Τσίπρας, που το όνομά του είναι πάλι στην επικαιρότητα Τσι-που-λα-σι. Για κάτσε, τώρα μου ήλθε, πώς θα μετάφραζαν οι κινέζοι το όνομά μου αν ήμουν διάσημος; 巴比斯·德米扎基斯.Pinyin: Bābǐsī · Dé-mǐ-zhā-jī-sī). Και ξαφνικά μου ήλθε η ιδέα: ανάρτησα στο academia.edu το άρθρο μου «The depiction of man and woman in language and through language», σε κινέζικη μετάφραση που μου έκανε το gemini).

  Η ταινία ήταν χωρίς υπότιτλους. Ήξερα την πλοκή, δεν καταλάβαινα ακριβώς λεπτομέρειες.

  Πώς την ήξερα.

  Είχα διαβάσει παλιά, και μάλιστα δυο φορές, τέσσερα κινέζικα readers, από τα οποία τα τρία ήταν του Ba Jin, και από αυτά τα δύο ήταν το δεύτερο και το τρίτο μέρος της τριλογίας του «Ταραγμένοι καιροί». Το δεύτερο ήταν η «Άνοιξη» και το τρίτο «Φθινόπωρο». Το πρώτο, «Οικογένεια», το διάβασα αργότερα στην ελληνική μετάφραση.

  Στην τριλογία αυτή διεκτραγωδείται η πτώση μιας οικογένειας. Στην «Άνοιξη» βλέπουμε τον αναγκαστικό γάμο, το θάνατο από εμμονή στην κινέζικη ιατρική και απόρριψη της δυτικής, και γενικά την καταπίεση που υφίστανται οι γυναίκες μέσα στην οικογένεια. Βλέπουμε συνεχώς κλάματα και τσακωμούς. Υπάρχουν όμως οι πεφωτισμένοι νέοι, αδελφοί και ξάδελφοι. Αυτοί θα πείσουν μια κοπέλα της οικογένειας να τους ακολουθήσει στη Σαγκάη. Να παραθέσω τον σύνδεσμο της ανάρτησής μου και για τα τρία readers του Ba Jin, όπου έβαλα τώρα και τον σύνδεσμο για την «Οικογένεια».

  Όμως να παραθέσω μια περίληψη της πλοκής που βρήκα. 

The main plot is: The third master of the Gao family made a marriage for his daughter Shuying. The son-in-law is a person who does not grow up. Under the influence of Juehui and Juemin, Shuying yearns for the freedom of marriage, but her father's tyranny makes her no choice. Juexin's beloved cousin died of depression when she was forced to marry someone with a bad behavior. Juexin's son got sick and died because his family didn't believe Western medicine. Shuying’s wedding date is approaching, and she was determined to leave. All her siblings support her. Juemin’s heartbreak makes Juexin finally wake up and give Shuying the money. Let Shuying look for her new life.

Yang Xiaozhong (楊小仲), Poor daddy (怕老婆, 又名兒子英雄 (1929)

 Yang Xiaozhong (楊小仲), Poor daddy (怕老婆, 又名兒子英雄 (1929)

 

  «Ο ήρωας γιος» είναι ο άλλος τίτλος της ταινίας.

  Την οποία μπορείτε να δείτε εδώ.

  1929, η λογοκρισία του Guomintang γίνεται όλο και πιο στενή. Ο Yang Xiaozhong εγκαταλείπει τις πολεμικές τέχνες και το φανταστικό που είδαμε σε μια προηγούμενη ταινία του, την «The might hero Gan Fengchi» (1928) και σε μια άλλη, την «Wu Song's Bloody Battle at Yuan‑Yang Lou, 武松血战鸳鸯楼, (1927)» την οποία δεν είδαμε, όχι για άλλο λόγο αλλά γιατί δεν τη βρήκαμε, ίσως και να μην υπάρχει, και καταπιάνεται με την κωμωδία.

  Μια ήπια εκδοχή του «Αιώνιου συζύγου».

  Αυτή τη φορά ο Yang Xiaozhong έχει μόνο ένα παιδί σαν κεντρικό ήρωα, και όχι δύο.

  Καημένε πατέρα!!!

  Καημένο παιδί!!!

  Η μητέρα του πέθανε.

  Ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε.

  Η γυναίκα του του φέρεται με τον χειρότερο τρόπο. Του βάζει τις φωνές με το παραμικρό. Το αγόρι το δέρνει. Μια βραδιά, τσατισμένη, τους άφησε νηστικούς. Όμως πήγαν και έφαγαν σε ένα φίλο τους, μουγγό και κουτσό.

  Και το χειρότερο: έχει εραστή.

  Καλά, τόσο χαζός είναι; Το πίστεψε αλήθεια ότι είναι ξάδελφός της;

  Είναι αληθινά κωμικά τα επεισόδια στα οποία βλέπουμε πόσο υπομένει ο ταλαίπωρος πατέρας τη μέγαιρα σύζυγό του.

  Ο γκόμενος, που είναι του σκοινιού και του παλουκιού, σχεδιάζει να κλέψει τα κοσμήματα της γυναίκας ενός πλούσιου του χωριού και να το σκάσει μαζί της.

  Θα αρπάξει τα κοσμήματα, όμως θα γίνει αντιληπτός. Για να ξεφύγει θα μαχαιρώσει κάποιον.

  Η αστυνομία μπουκάρει στο σπίτι του πατέρα. Ο γκόμενος το σκάει από το παράθυρο. Η γυναίκα κάνει την αθώα περιστερά.

  Συλλαμβάνουν το σύζυγο σαν δολοφόνο, παρά τις διαμαρτυρίες του γιου.

  Ο γκόμενος θα επιστρέψει, θα πει στη γυναίκα ότι θα πάει να πάρει τα κλοπιμαία και θα φύγουν.

  Ο γιος που κρυφάκουσε τον παρακολουθεί.

  Βλέπει πού έχει κρύψει τα κλοπιμαία.

  Εντυπωσιακές οι σκηνές σύγκρουσης ανάμεσα στο γιο και στον δολοφόνο.

  Ο δολοφόνος πέφτει σε ένα γκρεμό και σκοτώνεται ενώ ο γιος τραυματίζεται. Οι χωριανοί που έχουν τρέξει στο βουνό, θα τον βρουν θα τον μεταφέρουν στο χωριό.

  Τη γυναίκα του δεν την παίρνει πια να μείνει, σηκώνεται και φεύγει.

  Slapstick comedy, με αρκετά δραματικά στοιχεία όμως.

  6,2 η βαθμολογία της.

Wu Yonggang και Wu Yigong, Evening rain (巴山夜雨, 1981)

Wu Yonggang και Wu Yigong, Evening rain (巴山夜雨, 1981)

 

  «Νυχτερινή βροχή στα βουνά Μπα Σαν», είναι ο κινέζικος τίτλος.  Στην εποχή του Mao το να γυρίσεις ταινία που να στηλιτεύεις τα κακώς κείμενα ήταν επικίνδυνο. Η χρυσή δεκαετία του 1930 κατά την οποία οι σκηνοθέτες το έκαναν ανήκει πια στο παρελθόν. Όμως με την ανατροπή της συμμορίας της Σαγκάης τα πράγματα άλλαξαν. Οι σκηνοθέτες μπορούσαν να κριτικάρουν άνετα την επί Μάο περίοδο, ιδιαίτερα εκείνη της Πολιτιστικής Επανάστασης που πισωγύρισε την οικονομία της Κίνας και επέφερε τόσα δεινά, ιδιαίτερα σε διανοούμενους και γενικά καλλιεργημένους. Με το θέμα αυτό θα ασχοληθούν πολύ σκηνοθέτες της πέμπτης γενιάς, ιδιαίτερα ο Zhang Yimou. O Wu Yonggang μόλις που πρόλαβε. Σκηνοθέτης της δεύτερης γενιάς που ήκμασε κυρίως κατά τη δεκαετία του 1930, μόλις που πρόλαβε να γυρίσει την «Νυχτερινή βροχή». Την επόμενη χρονιά πέθανε.

  Η συμμορία της Σαγκάης, κατά το χρόνο της πλοκής, βρίσκεται ακόμη στην εξουσία, αλλά στα τελευταία της. Ήδη συζητιέται μήπως, μέχρι να φτάσει το πλοίο στον προορισμό του, υπάρξει πολιτική αλλαγή.

  Ένα ζευγάρι αστυνομικοί μεταφέρουν από το Sichuan στο Wuhan τον ποιητή Qiu Shi που ήδη είχε περάσει 6 χρόνια φυλακή.

  Στο πλοίο θα συναντήσουμε έξι επιβάτες, που κάθε ένας κουβαλάει τη δική του ιστορία. Μια δασκάλα, που είναι ύποπτη για το καθεστώς σαν δασκάλα, όπως και όλοι οι διανοούμενοι. Ένας παλιός τραγουδιστής της όπερας του Πεκίνου, που και αυτοί δεν αντιμετωπίζονταν καλύτερα. Η όπερα του Πεκίνου είναι κατάλοιπο του φεουδαρχικού καθεστώτος, πρέπει να γραφούν καινούριες όπερες. Έχω δει τις 8 όπερες μοντέλα που συνετέθηκαν με την προτροπή της γυναίκας του Μάο, και έγραψα για το «The red detachment of women» (1961) του Xie Jin, από όπου πάρθηκε η πλοκή για την ομώνυμη όπερα. Μια μεσόκοπη γυναίκα που είχε χάσει το γιο της. Πνίγηκε στο ποτάμι. Όταν φτάσουν στο σημείο που πνίγηκε θα ρίξει στο νερό χουρμάδες, που τόσο του άρεσαν. Ένας νεαρός εργάτης, από τους ερυθροφρουρούς που είχαν εισβάλει στην οικία του ποιητή και τα έκαναν λίμπα. Αυτός όμως, ήδη προβληματισμένος, έσωσε τα ποιήματά του, όπως του είπε. Ένα κοριτσάκι που αναζητεί τον πατέρα του, τον οποίο δεν είχε ποτέ της δει, και που έμαθε ότι βρίσκεται στο πλοίο. Ο πατέρας της τελικά είναι ο ποιητής. Θα είναι πολύ συγκινητική η στιγμή της αναγνώρισης. Τέλος μια κοπέλα θα πάει να συναντήσει τον άντρα που θα παντρευτεί. Εγκατέλειψε με δάκρυα στα μάτια τον αγαπημένο της, όμως τι να κάνει, ο πατέρας της χρωστούσε πολλά, χαμηλά τα μεροκάματα, πώς να ξεχρεώσει, ο άνθρωπος αυτός του υποσχέθηκε να πληρώσει τα χρέη του με αντάλλαγμα να παντρευτεί την κόρη του. -Μα αυτά συνέβαιναν στο παλιό καθεστώς.

  Φαίνεται δεν εξαλείφθηκαν πλήρως.

  Απελπισμένη θα πέσει στο ποτάμι να αυτοκτονήσει.

  Ο ποιητής θα πέσει και αυτός στο ποτάμι και θα της σώσει.

  Όχι, δεν πρέπει να υποταχτεί.

  Δεν υπάρχουν κακοί στην ταινία. Καταλαβαίνουμε ότι ο αστυνομικός δεν είναι ήδη ο φανατικός του καθεστώτος. Όσο για την αστυνομικίνα, αρχίζει να προβληματίζεται. Στο τέλος θα έχει μεταστραφεί εντελώς. Λέει στον ποιητή να κατέβει στην άλλη στάση του πλοίου, είναι ελεύθερος.

  Προτείνει τα χέρια της στον συνάδελφό της να τη συλλάβει, δεν εκτέλεσε το καθήκον της.

  Αυτός πετάει τις χειροπέδες στη θάλασσα.

  Νομίζω είχε ακούσει για τις εξελίξεις.

Yang Xiaozhong (楊小仲), The mighty hero Gan Fengchi (1928)

 Yang Xiaozhong (楊小仲), The mighty hero Gan Fengchi (1928)

 

  Την ταινία μπορείτε να τη δείτε εδώ με σχόλια.

  Κεντρικοί ήρωες στην ταινία, από την οποία σώθηκαν μόνο 23 λεπτά, είναι τα παιδιά του μεγάλου ήρωα Gan Fengchi, ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι. Σ’ αυτά τα 23 λεπτά τα είδαμε να αντιμετωπίζουν με μεγάλη επιδεξιότητα τους άντρες ενός κακού αξιωματούχου, του οποίου αργότερα του κλέβουν τη σφραγίδα και την πηγαίνουν στον πατέρα τους. Πιο ύστερα τα βλέπουμε να υποχρεώνουν ένα κακό γιο και τη γυναίκα του να ζητήσουν συγνώμη από τη μητέρα του, που της φέρονταν τόσο άσχημα που είχε φτάσει η καημένη στα όρια της αυτοκτονίας.

  Τα παιδιά έχουν μαγικές ικανότητες. Εξαφανίζονται, χρησιμοποιούν ιπτάμενα σπαθιά, ενώ είναι βέβαια φοβερά επιδέξια να χειρίζονται και τα δικά τους.

  Η ταινία σίγουρα θα ενθουσίασε τους μικρούς θεατές εκείνης της εποχής.

  Ο Yang Xiazhong ανήκει στην πρώτη γενιά των κινέζων σκηνοθετών που η ακμή της δεν ξεπερνάει το 1930. Η θεματική των ταινιών τους είναι κυρίως εντυπωσιακές ιστορίες με πολεμικές τέχνες, συχνά παρμένες από τη μυθολογία. Το φανταστικό πάντα κάνει την εμφάνισή του σ’ αυτές. Παρά την απαγόρευσή τους από την εθνικιστική κυβέρνηση όταν το 1927 συνέτριψε τους πολέμαρχους, κάποιοι κατάφεραν να ξεφύγουν τη λογοκρισία. Αυτή η ταινία αποτελεί τέτοια περίπτωση.

  Στην ιστοσελίδα με την ταινία που παραθέσαμε υπάρχουν τα ιστορικά στοιχεία για τον Gan Fengchi.

  The historical Gan Fengchi is said to have been from Nanjing and lived during the reigns of the Qing emperors Kangxi and Yongzheng. Gan became a figure of literature and folklore, including a Qing-era biography by Wang Youliang 王友亮 (A Brief Biography of Gan Fengchi 甘鳳池小傳), a two-part Republican-era novel entitled The Blood-Soaked Mighty Hero Gan Fengchi 血滴子大俠甘鳳池, and a later novel by Liang Yusheng 梁羽生. A Cantonese-language sound film of the same title directed by Lin Cang 林蒼, featuring a Ming restoration plot, was released in Hong Kong in 1939.

Wu Yonggang, The old man and the fairy (秋翁遇仙记 ,1956)

 Wu Yonggang, The old man and the fairy (秋翁遇仙记 ,1956)

 

 «Qiu Meets the Goddess of Flowers» είναι ένας άλλος τίτλος της ταινίας, ενώ ο κινέζικος μεταφράζεται «Η συνάντηση του Γέρου του Φθινοπώρου με τους Αθανάτους».

  Θυμάμαι φοιτητής που πήγαινα στην όπερα. Τότε δεν υπήρχε τεχνική υποτιτλισμού, διαβάζαμε το πρόγραμμα για να μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε την πλοκή. Έτσι κάνω και τώρα με κάποιες κινέζικες ταινίες που δεν έχω υπότιτλους, τις βλέπω αφού ζητήσω από κάποια ΑΙ την πλοκή. Έτσι έκανα και με τον «Γέρο και τη νεράιδα». Ζήτησα από το aiask.ai και μου έδωσε την πλοκή. Πιο πριν ζήτησα από το perplexity να μου μεταφράσει την πλοκή από έναν κινέζικο σύνδεσμο. Θα παραθέσω την πλοκή που μου έδωσε το aiask.ai, το τέλος του κινέζικου συνδέσμου που μου μετάφρασε το perplexity και θα συμπληρώσω και εγώ.

  Η κινεζική ταινία του 1956, «Ο Γέρος και η Νεράιδα» (γνωστή και ως Qiu Weng Yu Xian Ji ή 秋翁遇仙记), είναι ένα μυθολογικό δράμα που αφηγείται την ιστορία ενός ηλικιωμένου άνδρα, του Qiu Weng, ο οποίος αγαπά βαθιά τα λουλούδια, και τα μαγικά γεγονότα που εκτυλίσσονται γύρω του.

  Η ταινία αποτελεί διασκευή του διηγήματος "Η Συνάντηση του Κηπουρού με μια Νεράιδα" (The Gardener's Encounter with a Fairy) από την κλασική κινεζική ανθολογία Παλιές και Νέες Ιστορίες (Jingu Qiguan).

  Η πλοκή επικεντρώνεται στον Qiu Weng (τον υποδύεται ο Qi Heng), έναν ηλικιωμένο άνδρα που λατρεύει τα λουλούδια πάνω από όλα. Η εξαιρετική φροντίδα του για τα φυτά είναι τέτοια που ακόμη και μαραμένες παιώνιες αναζωογονούνται και ανθίζουν με το άγγιγμά του.

  Αυτή η αξιοσημείωτη ικανότητα προσελκύει την προσοχή ενός τοπικού τυράννου, του Zhang Ba (τον υποδύεται ο Wang Lan), ο οποίος προσπαθεί να αποσπάσει χρήματα από τον Qiu Weng. Όταν το σχέδιό του αποτυγχάνει, ο Zhang Ba υποκινεί τον μπράβο του, Zhang Yanei (τον υποδύεται ο Guan Hongda), και άλλους κακοποιούς να εισβάλουν στον κήπο του Qiu Weng, πίνοντας και διασκεδάζοντας.

  Στη συνέχεια, ο Zhang Yanei απαιτεί από τον Qiu Weng να του παραδώσει τον κήπο του. Με την άρνηση του Qiu Weng, ο Zhang Yanei διατάζει τους άνδρες του να καταστρέψουν τον κήπο πριν φύγουν.

  Ο Qiu Weng, συντετριμμένος, αρχίζει να συγυρίζει τον κατεστραμμένο κήπο αργά το βράδυ. Ξαφνικά, η Νεράιδα της Παιώνιας (την υποδύεται η Wang Xiaorong) εμφανίζεται μπροστά του, μεταμφιεσμένη σε κοπέλα του χωριού. Χρησιμοποιεί τη μαγεία της για να επαναφέρει τα πεσμένα πέταλα στα κλαδιά τους, εκπλήσσοντας τον Qiu Weng.

  Η είδηση αυτού του θαύματος φτάνει στον Zhang Yanei, ο οποίος, οδηγούμενος από κακία, κατηγορεί τον Qiu Weng ότι χρησιμοποιεί μαγεία για να εξαπατήσει το κοινό. Συνεργάζεται με διεφθαρμένους αξιωματούχους για να φυλακίσουν τον Qiu Weng.

  Ο δωροδοκημένος δικαστής σκοπεύει να τιμωρήσει αυστηρά τον Qiu Weng, αλλά η Νεράιδα των Λουλουδιών παρεμβαίνει, προκαλώντας χάος στην αίθουσα του δικαστηρίου με τη μαγεία της και τιμωρώντας τον μοχθηρό Zhang Yanei.

  Ο Qiu Weng απελευθερώνεται από τη φυλακή και επιστρέφει στον κήπο του για να τον βρει γεμάτο με χορευτικές πεταλούδες και ανθισμένα λουλούδια. Η ταινία ολοκληρώνεται με την όμορφη σκηνή των Νεράιδων των Λουλουδιών να εκτελούν ένα τραγούδι και χορό στα σύννεφα, γιορτάζοντας τον θρίαμβο του καλού επί του κακού και την αιώνια ομορφιά της φύσης. Η ταινία επαινείται για την αισθητική της ομορφιά, την ποιητική της εικονογραφία και την απεικόνιση μιας ειδυλλιακής αγροτικής ζωής.

  Ο σκηνοθέτης, Wu Yonggang, είναι γνωστός για το ποιητικό του στιλ κινηματογράφησης.

  Το τέλος της κινέζικης ιστοσελίδας:

  Η ταινία, μέσα από ένα φανταστικό αφήγημα, παρουσιάζει την ταξική καταπίεση της φεουδαρχικής κοινωνίας και μετατρέπει την τιμωρία των κακών από τη νεράιδα σε αλληγορία για την επιθυμία του λαού για ένα καλύτερο, πιο όμορφο βίο. Συνδυάζει μυθολογικά στοιχεία με ρεαλιστικό ύφος και περιλαμβάνει μουσική του 黄准 (Huang Zhun) καθώς και χορογραφημένα τραγουδιστικά μέρη στα οποία συνέβαλε ο 薛传刚 (Xue Chuangang).

  Στην ταινία ξεχώρισα τη σχέση του γέρου με μια ομάδα παιδιών. Του έκλεψαν καρπούς από μια παιώνια, τους δαγκώνουν, φτύνουν, δεν τρώγονται. Βλέπουν το γέρο και το βάζουν στα πόδια. Ο γέρος τα προλαβαίνει. Τα φιλεύει με άλλους καρπούς. Και αναπτύσσεται μια αγαπησιάρικη σχέση ανάμεσά τους.

  Είναι κωμική η σκηνή που ο μοχθηρός Zhang Yanei προσπαθεί να γλιτώσει από κάτι σαν σφίγγες ή μέλισσες που τον κυνηγάνε χώνοντας το κεφάλι του σε ένα βαρέλι, μετά σε κάτι άλλο, ενώ στο τέλος βουτάει στα νερά της λίμνης. Μόλις βγάζει το κεφάλι του πάλι του ορμούν.

  Και ένα τελευταίο: δεν είμαι από αυτούς που εκστασιάζονται με το ασπρόμαυρο. Θυμάμαι τον συγχωρεμένο το φίλο μου τον Νικολή (σήμερα θα γιόρταζε αν ζούσε) που όταν ερχόταν καμιά καινούρια ταινία στο σινε Αστέρια, τον θερινό κινηματογράφο του χωριού μου, το πρώτο πράγμα που ρωτούσε ήταν: Είναι έγχρωμη;

  Και αυτός, όπως κι εγώ, προτιμούσε τις έγχρωμες από τις ασπρόμαυρες.

  Φαντάζομαι πόσο πιο εντυπωσιακή θα ήταν η ταινία αν ήταν έγχρωμη.

  Δεν τρώμε χαρτί σαν τα έντυπα, ας παραθέσουμε τον κινέζικο σύνδεσμο.

  秋翁遇仙记》是由吴永刚执导并编剧，上海电影制片厂于1956年3月3日推出的黑白剧情片，齐衡、王小蓉、关宏达、王岚、何剑飞等主演。
影片讲述爱花如命的秋翁救治枯死牡丹引发恶霸张衙内觊觎，遭拒后恶霸毁坏花枝。牡丹仙子化身村姑助其重整花园，张衙内诬告秋翁妖法惑众。公堂审判时仙女施展仙法扰乱审讯，并掀起狂风将作恶的张衙内卷入水中溺亡。仙乐声中，秋翁花园百花重焕生机愈发鲜艳。该片通过奇幻叙事展现封建社会的阶级压迫，以仙子惩恶扬善的情节隐喻劳动人民对美好生活的追求。影片融合神话元素与现实主义风格，包含黄准作曲、薛传刚等人参与的歌舞场景设计.

Shi Dongshan (1902-1955)

 Shi Dongshan (1902-1955)

 

  Ο Shi Dongshan είναι ένας από τους εξέχοντες αριστερούς σκηνοθέτες της δεκαετίας του 1930. Από τις ταινίες του ξεχωρίζουν οι «Youth on the march» (1937), ίσως η πιο επαναστατική του ταινία. Με το μοτίβο «τα σύνορα της αγάπης» δείχνεται η δυστυχία των φτωχών και η ασυδοσία των πλούσιων, αλλά και μια πολλά υποσχόμενη νεολαία, που έρχεται σε ρήξη με την τάξη της υπερασπιζόμενη τις νέες ιδέες.

Από τις ταινίες του ξεχωρίζουν επίσης μια μεταφορά του «Επιθεωρητή» του Γκόγκολ, η «Eight thousand li of cloud and moon» (1947), μια δριμεία επίθεση στους αστούς που κοιτάζουν με κάθε ευκαιρία να εκμεταλλευτούν τους αδύναμους, και η «New heroes and heroines» (1951). Υπηρέτησε την κομμουνιστική κυβέρνηση μετά το 1949, στο Υπουργείο Πολιτισμού, χωρίς να γίνει μέλος του κόμματος. Όμως αργότερα διώχθηκε και αυτοκτόνησε το 1955.  

Shi Dongshan, Eight thousand li of cloud and moon (八千里路云和月,1947)

 Shi Dongshan, Eight thousand li of cloud and moon (八千里路云和月,1947)

 

  Το Asian Weekly την επέλεξε ως μια από τις 100 καλύτερες κινέζικες ταινίες του 20^ου αιώνα.

  Η Jiang, παρά τις διαμαρτυρίες του θείου της και της οικογένειάς του (μένει σπίτι τους στη Σαγκάη όπου σπουδάζει), ακολουθεί έναν αντιστασιακό θίασο. Δίνουν παραστάσεις σε διάφορες πόλεις. Ερωτεύεται τον μουσικό του θιάσου, και εκείνος αυτήν. Όταν αυτός αρρωσταίνει, μένει πίσω να τον περιποιηθεί. Έχοντας τελικά και την συγκατάθεση του πατέρα της, αποφασίζουν να παντρευτούν, όμως όχι πριν τελειώσει ο πόλεμος.

  Τελειώνει ο πόλεμος και παντρεύονται. Μαθαίνουν όμως ότι ο πατέρας της πέθανε πριν το τέλος του πολέμου.

  Μένουν στη Σαγκάη, στο σπίτι του θείου της. Τους ξενίζει η συμπεριφορά της αστικής αυτής οικογένειας, ιδιαίτερα του ξαδέλφου της.

  Κάποια στιγμή τους επισκέπτεται μια χήρα. Και μαθαίνουν ότι το σπίτι που μένουν ήταν της χήρας. Αν κατάλαβα καλά (είδα την ταινία χωρίς υπότιτλους) το είχαν επιτάξει οι γιαπωνέζοι και μετά την παράδοσή τους, με κάποιο τρόπο, το οικειοποιήθηκε ο θείος της.

  Αγανακτισμένοι σηκώνονται και φεύγουν. Μένουν σε μια σοφίτα. Πρέπει να προσέχουν να μην κτυπήσουν το κεφάλι τους στο ταβάνι.

  Ο άντρας της εργάζεται ως δάσκαλος και η ίδια ως δημοσιογράφος. Γράφει για την περίπτωση της χήρας αυτής. Είναι αποφασισμένη να γράφει για κάθε αδικία που υφίσταται ο φτωχός κόσμος από τους πλούσιους.

  Φυσικά θα έλθει σε ρήξη με τον ξάδελφό της.

  Είναι έγκυος.

  Εξαντλημένη, και έχοντας υποστεί τα πειράγματα μιας ομάδας στο δρόμο, θα πέσει λιπόθυμη.

  Θα μεταφερθεί στο νοσοκομείο.

  Γεννάει πρόωρα.

  -Να φροντίσετε το μωρό μου, λέει στα μέλη του θιάσου που ήλθαν να την δουν, και μάλιστα μάζεψαν χρήματα για να πληρώσουν το νοσοκομείο.

  -Θα το έχουμε σαν παιδί μας, της απαντάνε.

  Θα αναρρώσει ή θα καταλήξει;

  Είναι μια από τις πιο πρώιμες ταινίες που βλέπω με ανοικτό τέλος.

  Έβαλα το perplexity και μου μετέγραψε τα ιδεογράμματα και μου τα μετάφρασε:

  «Αυτή η μαχήτρια του πολιτισμού, σε ένα τέτοιο κοινωνικό περιβάλλον, ποια είναι η προοπτική της, θάνατος ή ζωή; Παρακαλούνται όλοι οι σοφοί θεατές να το συλλογιστούν μόνοι τους. Αν υποθέσουμε ότι το μέλλον της είναι ο θάνατος, τότε ας αναλογιστούμε: μήπως φέρουμε όλοι κάποια ευθύνη;

  Το επόμενο, και τελευταίο πλάνο, είναι ένα ερωτηματικό.

  Καλεί τον θεατή να συλλογιστεί για το μερίδιο της ευθύνης που φέρει για τις κοινωνικές αδικίες.

  6,8 η βαθμολογία της, εγώ έβαλα 8.

 

这位文化战士，在这样的社会环境中前途是死是活，
请诸位贤明的观众自己去想。
假如她的前途是死的，那应请反省一下——我们是否都有责任？