Bu Wancang, Dreams come true (1960)

Bu Wancang, Dreams come true (1960)

 

  Με το «Τα όνειρα πραγματοποιούνται» τελειώνουμε με τον Bu Wancang, προς το παρόν τουλάχιστον. Πριν μιλήσουμε για την ταινία θα ήθελα να γράψω δυο λόγια για το βιογραφικό του.

  Γεννήθηκε το 1900 στο Anhui και πέθανε το 1973 στο Χονγκ Κονγκ. Εργάστηκε πρώτα για την Mingxing, αλλά το 1931 πήγε στη Lianhua, αντίζηλο εταιρεία, όπου γύρισε μερικές από τις πιο γνωστές ταινίες του, όπως «Love and duty, 1931, «The peach girl», 1931 και «A spray of plum blossom, 1931. Στην αρχή της δεκαετίας του ’30 αρχίζει να ακμάζει ο κινηματογράφος με κοινωνικά θέματα ενώ εγκαταλείπεται σιγά σιγά ο κινηματογράφος αναψυχής της προηγούμενης δεκαετίας, κυρίως από τους λεγόμενους αριστερούς σκηνοθέτες. Η ταινία «The light of the maternal instinct» (1933) είναι μια καθαρά αριστερή ταινία.

  Το 1939 ο Bu Wancang γυρίζει τη «Hua Mu Lan» με ιστορικό θέμα, τη γυναίκα που διάπρεψε στο στρατό σαν άντρας καθώς πήγε στη θέση του πατέρα της όταν στρατολογήθηκε.

  Όταν οι γιαπωνέζοι κατέλαβαν τη Σαγκάη αναγκάστηκε να γυρίσει κάποιες ταινίες προπαγανδιστικού περιεχομένου, με πιο αξιοσημείωτη την «Αιωνιότητα» (1943). Αυτό είχε σαν συνέπεια να εξοστρακισθεί από τους συναδέλφους του.

  Το 1945 γύρισε την ταινία «Dream of the red chamber», μεταφορά του ομώνυμου κλασικού κινέζικου μυθιστορήματος. Το 1948, μη αντέχοντας την πίεση των συναδέλφων του εγκαταστάθηκε στο Χονγκ Κονγκ όπου εξακολούθησε την καριέρα του σαν σκηνοθέτης μέχρι το θάνατό του. Μια από τις ταινίες που γύρισε τότε είναι και η «Dreams come true».

  Γράφω συχνά για το μοτίβο του σταχτοπούτου, το αντεστραμμένο μοτίβο της σταχτοπούτας που το έχουμε συναντήσει σε πολλές σύγχρονες ταινίες, όμως εκείνη την εποχή δεν είχε εισβάλλει ακόμη στον κινηματογράφο, το μοτίβο της σταχτοπούτας εξακολουθεί να είναι κυρίαρχο.

  Ορφανή που την πούλησαν σε ένα ζευγάρι δουλεύει σαν ανθοπώλισσα. Μαζεύει λουλούδια από τους αγρούς και τα πουλάει. Οι εισπράξεις πηγαίνουν στους «γονείς» της, όμως όχι όλες. Ένα μέρος πηγαίνει σε δυο κακούς που προσφέρουν προστασία. Ο ένας μάλιστα της την πέφτει συνεχώς, και αυτή πρέπει συνεχώς να αντιστέκεται.

  Πώς άλλαξε η μοίρα της;

  Μοιάζει με μια κινεζοαμερικανίδα που επιστρέφει στην πατρίδα της. Οι συγγενείς της την περιμένουν. Νομίζουν ότι είναι αυτή, όχι όμως και ο γιος της οικογένειας που την είχε συναντήσει πιο πριν να πουλάει λουλούδια.

  Δεν χρειάζεται να πούμε λεπτομέρειες για την πλοκή, στο τέλος έχουμε το happy end.

  Μα θα συγκατατεθεί η μητέρα του να πάρει αυτή την φτωχή ορφανή;

  Ναι, μα είναι πολύ όμορφη, την παροτρύνει μια συγγενής της, με αποτέλεσμα να δώσει τελικά τη συγκατάθεσή της.

  Ναι, ήταν πολύ όμορφη η Kitty Ting Hao (1939-1967).

  Όταν βλέπω σε μια ταινία να παίζει μια όμορφη ηθοποιός με πιάνει η περιέργεια να μάθω για τη ζωή της.

  Έψαξα στη βικιπαίδεια και ανατρίχιασα.

  Αυτοκτόνησε στα εικοσιεπτά της, στο Λος Άντζελες όπου είχε μεταναστεύσει. Δεν έκανε την καριέρα που ήλπιζε, και της έλειπε πολύ ο γιος της την επιμέλεια του οποίου είχε αναλάβει ο πατέρας του μετά το χωρισμό της. Αυτοκτόνησε κρατώντας στην αγκαλιά της μια φωτογραφία του, ενώ άφησε τέσσερα γράμματα, ένα σ’ αυτόν και άλλα τρία σε τρεις φίλους της.

  Μου θύμισε την Ruan Lingyu, που αυτοκτόνησε και αυτή στα εικοσιπέντε της μη αντέχοντας τα κουτσομπολιά του τύπου. Πρωταγωνιστούσε και στις τρεις πρώτες ταινίες του Μπου Γουαντσάνγκ που παραθέσαμε παραπάνω.