Yuan Feng-Chiu, Hong lou meng (红楼梦,1962)

Yuan Feng-Chiu, Hong lou meng (红楼梦,1962)

 

  Το «Όνειρο της κόκκινης κάμαρας» είναι μιούζικαλ, μεταφορά κι αυτό του μυθιστορήματος του Cao Xueqin που το έγραψε στα μέσα του 18^ου αιώνα, και είναι από τα πιο δημοφιλή κλασικά κινέζικα μυθιστορήματα. Αφού είδαμε την ομώνυμη ταινία του Bu Wancang τον οποίο βλέπουμε πακέτο, είδαμε και το μιούζικαλ.

  Θα κάνω αντιγραφή και επικόλληση από την ανάρτησή μου για την ταινία του Bu Wancang:

  «Η ιστορία επικεντρώνεται στο ρομάντζο του κεντρικού ήρωα, του Pao Yu, με την ξαδέλφη του την Μαύρη Νεφρίτη. Οι δυο νέοι είναι ερωτευμένοι, όμως η γιαγιά τους και mater familias της οικογένειας, η μητριάρχισσα, θα πειστεί να μην δώσει για γυναίκα τη Μαύρη Νεφρίτη, παρόλο που την υπεραγαπά, στον Pao Yu, γιατί είναι άρρωστη, πιθανώς από φυματίωση. Τον ξεγελούν. Υποτίθεται ότι παντρεύεται τη Μαύρη Νεφρίτη, όμως μετά το πέρας της τελετής, όταν σηκώνει το πέπλο της νύφης, βλέπει ότι δεν είναι αυτή. Γίνεται έξαλλος. Όσο για τη Μαύρη Νεφρίτη, νομίζοντας ότι ο Pao Yu πρόδωσε τον έρωτά τους, σε μια κρίση της αρρώστιας της την ώρα που γινόταν ο γάμος πεθαίνει.   

  Η αληθινή αγάπη κρατάει για πάντα (τίτλος ομάδας στην οποία αναρτώ).

  Είναι η περίπτωση εδώ.

  Ο Pao Yu, μένοντας πιστός στη μνήμη της θα το σκάσει από το σπίτι και θα πάει να γίνει μοναχός, σε ένα μοναστήρι ψηλά σε ένα βουνό».

  Πολύ μου άρεσε το μιούζικαλ, όπως και όλα τα κινέζικα μιούζικαλ που έχω δει, με τελευταίο το «Third sister Liu» (1960) του Su Li.  

  Είπαμε, κλασικό το μυθιστόρημα, δεν ήταν δυνατόν να μη μεταφερθεί και στην όπερα. Δεν είδαμε να μεταφέρεται στην Όπερα του Πεκίνου (京剧, Jing Ju, Peking opera), αλλά στην 越剧 (Yue Ju, Shaoxing opera). Είδαμε μια εκτέλεση από το youtube που είναι σε δυο μέρη, 1^ο  και 2^ο. Επίσης το είδαμε και σε μεταφορά στη μελωδική όπερα Κουντσού (昆曲), που αρέσει περισσότερο από την Όπερα του Πεκίνου στη δασκάλα μου κα Yu στον Σύνδεσμο Φιλίας Ελλάδας-Κίνας. Την Όπερα του Πεκίνου τη βρίσκει πολύ φασαριόζικη. Διαπίστωσα πως έχει δίκιο βλέποντας το «The peony pavilion». Η μεταφορά που είδα στην κουντσού έχει και αγγλικούς υπότιτλους, για όσους θα θέλατε να τη δείτε. Είναι υπέροχη.

  Να πούμε ότι εκτός από την Όπερα του Πεκίνου υπάρχουν πολλές τοπικές όπερες, που βέβαια για μας τους δυτικούς οι διαφορές είναι ψιλά γράμματα.