Wen Yi, Mambo girl (曼波女郎,1957)

Wen Yi, Mambo girl (曼波女郎,1957)

 

  Είπαμε να δούμε μια ακόμη ταινία της αδικοχαμένης Kitty Ting Hao που αυτοκτόνησε στα εικοσιεπτά της χρόνια. Την φιλμογραφία της μπορείτε να τη δείτε στο youtube, σαν σχόλιο σε ένα βίντεο. Έχουμε δει τις ταινίες της «The greatest civil war on earth», και «Dreams come true». Όχι, δεν είναι το κορίτσι-μάμπο, είναι η αδελφή της, δεκαοχτάχρονη τότε στον δεύτερο αυτό ρόλο.

  Όχι, βαριέμαι να διορθώνω το IMDb, εξάλλου δεν είμαι σίγουρος ότι περνάνε τις διορθώσεις μου. H ταινία είναι κατ’ αρχήν μιούζικαλ που απουσιάζει σαν χαρακτηρισμός και κατά δεύτερο λόγο drama. Romance θα έλεγα ελάχιστα.

  Ποτέ δεν έχω δει ταινία που το στόρι είναι τόσο προσχηματικό, για να δούμε χορούς, όχι μόνο μάμπο αλλά και τσατσά, καθώς και ανατολίτικο χορό. Ακούσαμε επίσης και αρκετά τραγούδια. Όλα αυτά καταλαμβάνουν σχεδόν το μισό της ταινίας, για να μην πω το μεγαλύτερη μέρος της. Σαν κινεζοαμερικανιά μου φάνηκε, και μου θύμισε επίσης τα δικά μας μιούζικαλ του Δαλιανίδη.

  Κινεζοαμερικανιά;

  Μάλλον κινεζοαγγλιά. Ο αγγλικός ιμπεριαλισμός είναι και πολιτισμικός. Το Χονγκ Κονγκ όπου γυρίστηκε η ταινία ήταν αγγλική αποικία μέχρι το 1999, οπότε επιστράφηκε στην Κίνα. Οι ταινίες που γυρίζονταν σ’ αυτό μοιάζουν με δυτικές μεταφυτευμένες σε ασιατικό περιβάλλον.

  Και το στόρι;

  Η σύμπτωση:

  Στο «Φως της μητρικής αγάπης», ταινία για την οποία αναρτήσαμε σήμερα, έχουμε την κοπέλα που δεν ξέρει ότι ο πατριός της δεν είναι ο πραγματικός της πατέρας. Η μάμπο γκερλ μαθαίνει κάποια στιγμή ότι είναι υιοθετημένη. Σε αντίθεση όμως με την κοπέλα στο «Φως της μητρικής αγάπης» που ο πατριός της δεν της φέρθηκε καθόλου σαν πατέρας παρόλο που αυτή έτσι νόμιζε, οι θετοί γονείς της μάμπο γκερλ της φέρθηκαν σαν πραγματικοί γονείς.

  Όταν μαθαίνει ότι είναι υιοθετημένη θα ψάξει να βρει τη μητέρα της. Θα τη βρει, όμως εκείνη αρνείται ότι είναι η μητέρα της. Ταπεινή η δουλειά της, δουλεύει στις τουαλέτες γυναικών και εισπράττει τα ανάλογα φιλοδωρήματα, όπως η Κουτσομαρία πριν δεκαετίες στα ουρητήρια του δήμου της Ιεράπετρας. Τα πλάνα που μας δείχνει η κάμερα δεν δημιουργούν καμιά αμφιβολία ότι αυτή είναι η πραγματική της μητέρα. Και κάποια στιγμή θα το ομολογήσει στον υπάλληλο που οδήγησε την κόρη της σ’ αυτήν.

  Τελικά;

  Ο σκηνοθέτης αφήνει μισάνοικτη την πόρτα του τέλους.

  Η μητέρα της πηγαίνει μαζί με τον υπάλληλο στο σπίτι της, της είχε πει που μένει. Μέσα έχουν πάρτι γενεθλίων. Ανοίγει την πόρτα, βλέπει, και φεύγει. Ο υπάλληλος μένει. Η μάμπο γκερλ τον βλέπει. Τρέχει στην πόρτα. Περαστικός είναι, της λέει. Αλλά αν θέλει μπορεί να περνάει όποτε θέλει από το κέντρο όπου δουλεύει για να διασκεδάζει με την παρέα της.

  Το ενδεχόμενο ότι θα μάθει τελικά πως αυτή η γυναίκα είναι πραγματικά η μητέρα της αφήνεται ανοικτό.

  6,4 είναι η βαθμολογία της ταινίας στο IMDb, ούτε κι εγώ θα της έβαζα παραπάνω. Εξάλλου, όπως είπα, την ταινία την είδα γιατί παίζει σ’ αυτήν η Kitty Ting Hao, έστω και σε δεύτερο ρόλο.