Alejandro Jodorowsky, La danza de realidad Ο χορός της
πραγματικότητας (2013)
Μαγικός σουρεαλισμός
με άφθονο χιούμορ χαρακτηρίζουν αυτή την ταινία του Αλεχάντρο Χοντορόφσκι, που όπως
διαβάζουμε είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοβιογραφική. Ονειρικός όπως ο Παρατζάνοφ,
δίνει αντίθετα στις σουρεαλιστικές εικόνες του τη συνοχή της πλοκής που έχει
ένα παραμύθι. Μου θύμισε επίσης τον «Λαβύρινθο του φαύνου» του μεξικάνου Guillermo del Toro, ανεπτυγμένο στον κύβο.
Ο πατέρας Χάιμε
είναι κομμουνιστής, και ονειρεύεται να σκοτώσει τον δικτάτορα (δεκαετία ’30 στη
Χιλή). Ο μικρός Αλεχάντρο, ο αφηγητής, έχει να αντιμετωπίσει τους παιδικούς του
φόβους και τον αυταρχικό πατέρα που θέλει να τον κάνει «άντρα». Η μητέρα,
τρυφερή και με τους δυο, δεν μιλάει, τραγουδάει σοπράνο σαν σε όπερα (το πιο
σουρεάλ στοιχείο της ταινίας). Αγνοούσα τον σκηνοθέτη, με έχουν απορροφήσει οι
ασιάτες, να ευχαριστήσω εδώ τον φίλο μου τον Χρήστο Κορακιανίτη που μου την
υπέδειξε.
Ναι, στο σύνδεσμο
μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα, στα ελληνικά.
No comments:
Post a Comment