Book review, movie criticism

Thursday, July 9, 2020

Tom Harper, Wild rose (2018)


Tom Harper, Wild rose (2018)


  Από σήμερα στους κινηματογράφους.
  Μετά τους «Αεροναύτες» που προβλήθηκαν το Φλεβάρη στους κινηματογράφους, σειρά έχει το «Άγριο τριαντάφυλλο», που όμως γυρίστηκε ένα χρόνο πριν.
  Όπως και «Τα όνειρα στην Καλιφόρνια» που παίζεται από σήμερα στους κινηματογράφους, έτσι και στο «Άγριο τριαντάφυλλο» το human dream είναι κυρίαρχο.
  Ποιο είναι αυτό το όνειρο;
  Το όνειρο της επιτυχίας.
  Η κοπέλα τραγουδάει σε ένα κέντρο με ένα συγκρότημα. Πριν κλείσει τα δεκαοκτώ της είχε κάνει δυο παιδιά. Έμπλεξε και με τα ναρκωτικά, εξαιτίας των οποίων βρέθηκε στη φυλακή. Αποφυλακίσθηκε μετά από δώδεκα μήνες, αλλά έπρεπε να βρίσκεται σπίτι μετά τις επτά, να δίνει το παρόν στο τηλέφωνο. Η καλλιτεχνική της δραστηριότητα τερματίστηκε.
  Δουλεύει υπηρέτρια σε μια πλούσια. Αυτή την ακούει που τραγουδάει και έχει κάθε διάθεση να τη βοηθήσει. Καταφέρνει και παίρνει αναστολή, δεν είναι πια υποχρεωμένη να δίνει το παρόν, μπορεί να ξανατραγουδήσει.
  Το θέμα που πραγματεύεται εδώ η ταινία είναι η επιλογή: τα παιδιά ή η καριέρα;
  Η παροιμία λέει ότι δεν μπορείς να έχεις και την πίττα σωστή και το σκύλο χορτάτο.
  Πάντα έλεγα ότι οι παροιμίες έχουν και τις εξαιρέσεις τους.
  Επιλέγει τα παιδιά.
  Και η καριέρα;
  Με παρεμβολή ενός αφηγηματικού κενού ενός χρόνου, τη βλέπουμε να τραγουδάει σε μια κατάμεστη αίθουσα συναυλιών, καταχειροκροτούμενη.
  Εξαιρετική σκηνοθεσία, υπέροχη ερμηνεία, και βέβαια μια μουσική πανδαισία η ταινία.
  Πολύ μου άρεσε, όπως μου αρέσει κάθε ταινία που σε κάνει να νιώθεις αισιοδοξία για τη ζωή.

No comments: