Philippa Lowthorpe, Μις Απειθαρχία (Misbehavour, 2020)

Philippa Lowthorpe, Μις Απειθαρχία (Misbehavour, 2020)

 

Από σήμερα στους κινηματογράφους.

  «Based on a true story», το συναντάμε πια σε πάρα πολλές ταινίες.

  Η «Αληθινή ιστορία» είναι τα καλλιστεία για τη μις κόσμος του 1970, στα οποία μις κόσμος αναδείχθηκε μια μαύρη. Να υπήρξε άραγε σκοπιμότητα, όπως συμβαίνει κάποιες φορές με τα βραβεία Νόμπελ; Σίγουρα υπήρξε σκοπιμότητα με το να βάλουν την τελευταία στιγμή ανάμεσα στις υποψήφιες και μια δεύτερη από τη Νότια Αφρική, μια μαύρη, το βλέπουμε στην ταινία (Πιστεύω να θυμάστε το apartheid και τον Μαντέλα). Όμως άλλη μαύρη είναι που ανακηρύχθηκε μις κόσμος.  

  Σκόπιμο ξεσκόπιμο καλά έκαναν, όμως οι φεμινίστριες έχουν τη δικιά τους αντίληψη για αυτά τα καλλιστεία και για τα κάθε είδους καλλιστεία όπου η γυναίκα προβάλλεται σαν έκθεμα, σαν εμπόρευμα, για την ομορφιά της. Και βέβαια θα καταφέρουν να διεισδύσουν στην αίθουσα με τους θεατές και να δημιουργήσουν ένα χάπενινγκ που θα διαταράξει τη ροή των καλλιστείων. Φυσικά θα καταλήξουν στη φυλακή. Στο τέλος βλέπουμε και τα πραγματικά πρόσωπα δίπλα σ’ εκείνα που ενσαρκώνουν τους ρόλους τους.

  Μα τι εξαιρετική ηθοποιός αυτή η Κίρα Νάιτλι! Θυμάμαι πόσο τη θαύμασα, νεότατη, στο ρόλο της Λάρας σε ένα μίνι σήριαλ, μεταφορά του «Δόκτωρ Ζιβάγκο» του Μπόρις Πάστερνακ. Όμως δεν έβαλα αυτή σαν frame στην ανάρτησή μου αλλά τη μαύρη νοτιοαφρικάνα. Και όχι μόνο για να δηλώσω τον αντιρατσισμό μου.