Rod Lurie, Το φυλάκιο (The outpost, 2020)

Rod Lurie, Το φυλάκιο (The outpost, 2020)

  Αυτή η ιστορία με τους ταλιμπάν άρχισε να με ενδιαφέρει από τότε που είδα την ταινία «Στις πέντε το απόγευμα» της Σαμίρα Μαχμαλμπάφ. Καθώς είμαι φαν του ιρανικού κινηματογράφου είδα όλες τις ταινίες της.

  Μια άλλη ταινία που έχει να κάνει με τους Ταλιμπάν είναι η «Οσάμα».

  Ακολουθεί το μυθιστόρημα της Γιασμίνα Χαντρά «Τα χελιδόνια της Καμπούλ», και βέβαια η κινηματογραφική του μεταφορά σε animation.

  Επίσης είναι και η «Πέτρα της υπομονής». Διάβασα πρώτα το μυθιστόρημα και μετά είδα την ταινία.

  Δεν ξέρω αν μου διαφεύγει κάτι.

  Τελικά, διαβάζοντας την ανάρτησή μου για το μυθιστόρημα είδα ότι είχα διαβάσει και το μυθιστόρημα «Ο βιβλιοπώλης της Καμπούλ». Στην ανάρτηση που έκανα γι’ αυτό διάβασα πως είχα δει και το ντοκιμαντέρ «Η οδύσσεια ενός αφγανού».

  Αδυνατίζει η μνήμη.  

  Χθες βράδυ είδα μια ακόμη πολεμική ταινία, που επί πλέον αναφερόταν στους ταλιμπάν, την «Προφυλακή».

  Να γράψω όμως το ανέκδοτο να μην το ξεχάσω:

  Μιλάει ο πρόεδρος της κυπριακής δημοκρατίας Σπύρος Κυπριανού. Μετά από μια μακρά σειρά απαρίθμησης καταλήγει: και ταλιμπάν, και ταλιμπάν, και ταλιμπάν (κ.τ.λ.).

  Υπήρχαν και άλλες προφυλακές, προκεχωρημένα φυλάκια, όμως σε αυτό διάλεξαν να επιτεθούν οι ταλιμπάν. Πραγματική ιστορία, που είχε τους νεκρούς της, τους οποίους βλέπουμε στο τέλος μαζί με τα άτομα που τα ενσαρκώνουν στην ταινία. Από κάτω γράφεται και το μετάλλιο που τους απονεμήθηκε.

  Μάθαμε πράγματα για τις σχέσεις των κατοίκων με τις αμερικανικές δυνάμεις. Οι αμερικάνοι τους ενίσχυαν οικονομικά, αλλά αυτοί προσπαθούσαν να αποσπάσουν περισσότερα. Λίγο πριν κατέβουν οι ταλιμπάν, καθώς είχαν τις πληροφορίες τους, έγιναν καπνός. Το φυλάκιο το υπερασπίσθηκαν σθεναρά οι αμερικάνοι με τους λίγους στρατιώτες του αφγανικού στρατού που ήσαν μαζί τους.

  Στα γράμματα τέλους διαβάζουμε ακόμη ότι η έρευνα για τη μάχη του Καμντές επέρριψε ευθύνες στην στρατιωτική ηγεσία επειδή απέτυχε να εξασφαλίσει την άμυνα του στρατοπέδου. Η έρευνα επίσης πρότεινε να κλείσουν όλα τα εμφανώς απαράδεκτα φυλάκια. Η μονάδα που υπερασπίστηκε το στρατόπεδο ήταν η πιο παρασημοφορημένη μονάδα στο Αφγανιστάν.    

  Το πρώτο μισό της δίωρης ταινίας μας δείχνει τη ζωή στο στρατόπεδο. Casual συζητήσεις, που δεν προσφέρουν τίποτα στην πλοκή αλλά απλώς εικονογραφούν τη ζωή στο στρατόπεδο. Έχουμε και μικροτσακώματα, καθώς και μικροσυμπλοκές με τους ταλιμπάν. Όμως το δεύτερο μισό αποτελείται εξ ολοκλήρου από σκηνές μάχης, πολύ σκληρές, με τους υπερασπιστές του φυλακίου να αμύνονται σθεναρά απέναντι στους επιτιθέμενους ταλιμπάν.

  Εξαιρετική ταινία, πολύ μου άρεσε.