Aaron Sorkin, Η δίκη των επτά του Σικάγου (The trial of the Chicago 7, 2020)

Aaron Sorkin, Η δίκη των επτά του Σικάγου (The trial of the Chicago 7, 2020)

 

  Από χθες στους κινηματογράφους.

  Πλάκωσε για καλά το Φθινόπωρο. Χθες κοίταξα στο Αθηνόραμα να δω τι παίζουν οι κινηματογράφοι της γειτονιάς μου και το σινε-Γαλάτσι έλλειπε από τη λίστα. Υπήρχε όμως το Αττικό Άλσος που έπαιζε τη «Δίκη των επτά του Σικάγου».

  Δεν έγινε δημοσιογραφική προβολή της ταινίας, όμως το Αθηνόραμα έκανε κλήρωση στους εγγεγραμμένους στην ιστοσελίδα του για δωρεάν εισιτήριο στην avant premiere, την Τετάρτη που μας πέρασε, σε έναν θερινό στους Αμπελόκηπους.

  Γκαντέμης καθώς είμαι φυσικά δεν κέρδισα δωρεάν εισιτήριο, όμως μάλλον μου βγήκε σε καλό. Αντί να τρέχω να το δω στους Αμπελόκηπους και να ψάχνω πού να παρκάρω το είδα χθες στο Αττικό Άλσος, όπου ποτέ δεν υπάρχει πρόβλημα για πάρκινγκ. Είχα και την έκπτωση του ενός ευρώ για τους πάνω από εξήντα πέντε. Έβαλα και άλλα δύο και πήρα κάτι πατάτες τηγανητές, πολύ ψιλοκομμένες, κάπως μου τις είπε νεαρός στο μπαρ αλλά ξέχασα πώς. Αν πάω την άλλη Πέμπτη θα τον ξαναρωτήσω και θα προσπαθήσω να το συγκρατήσω. 

  Το είδα σε ιδιωτική προβολή, 8-10. Ήμουν εγώ και μια κυρία με μια κοπέλα, πιθανόν μάνα και κόρη. Είχα ντυθεί κανονικά φθινοπωριάτικα, για πρώτη φορά, και η ψύχρα μόλις και μου ήταν ανεκτή. Στην επόμενη προβολή, στο «Tenet», θα υπήρχαν καμιά εικοσαριά άτομα. Όμως πριν τρεις βδομάδες που είχα ξαναπάει να δω το «Όταν έγινα πλούσιος» γινόταν χαμός.

  Η ταινία είναι δικαστικό δράμα, είδος που άρεσε στη μητέρα μου. Αναφέρεται σε πραγματικό γεγονός.

  Το πραγματικό γεγονός είναι ένα επεισόδιο από τις διαμαρτυρίες για τον πόλεμο του Βιετνάμ. Εκατοντάδες νεαροί είχαν πάει στο Σικάγο όπου θα γινόταν το συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος, το οποίο ήταν στην εξουσία και το οποίο ξεκίνησε την εμπλοκή των Αμερικάνων στο Βιετνάμ. Στόχος ήταν ένα μίνι Γούντστοκ που θα κατέληγε σε μια ειρηνική περικύκλωση του χώρου όπου θα γινόταν το συνέδριο. Όμως οι επεμβάσεις της αστυνομίας είχαν μια τέτοια βιαιότητα που πυροδότησαν ταραχές. Δεν υπήρξαν νεκροί, όμως υπήρξαν πάρα πολλοί τραυματίες. Συνελήφθησαν «στοχευμένα» κάποια άτομα, όπως «στοχευμένα» δολοφονήθηκε και ο Σωτήρης Πέτρουλας σε κάποιο από τα συλλαλητήρια του 1965. Σε όλη τη δίκη βλέπουμε την μεροληψία του δικαστή (θα αποφανθούν γι’ αυτόν οι δικηγόροι του Σικάγου στο τέλος) και τις προσπάθειές του να επιβληθούν πολύ μεγάλες ποινές. Ο τέως υπουργός δικαιοσύνης (στο μεταξύ είχαν γίνει οι εκλογές τις οποίες κέρδισε ο Νίξον) κατέθεσε ότι σύμφωνα με αναφορές του FBI και κάποιου άλλου που δεν θυμάμαι, τις ταραχές τις υποκίνησε η αστυνομία με τη στάση της.

  Πολύ καλές ερμηνείες, η ταινία κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή. Εγώ που όταν ψιλοβαριέμαι κοιτάζω το ρολόι μου, τώρα το κοίταξα μόνο μια φορά, προς το τέλος.