Pedro Almodovar, Παράλληλες μητέρες (Madres paralelas, 2020)

Pedro Almodovar, Παράλληλες μητέρες (Madres paralelas, 2020)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους.

  Ο εμφύλιος εξακολουθεί να κατατρύχει τους Ισπανούς όπως κι εμάς ο δικός μας, κι ας προηγήθηκε κατά μια δεκαετία. Συχνά συναντώ ισπανικά έργα που έχουν σαν θέμα τον εμφύλιο ή τον απόηχό του. Εδώ ο Αλμοδόβαρ το θέμα του εμφύλιου το έχει για να εγκιβωτίσει την κύρια ιστορία του.

  Η Πηνελόπη Κρουζ έρχεται σε επαφή με έναν αρχαιολόγο και του ζητάει να κάνει ανασκαφή σε ένα μέρος στο χωριό της, ομαδικό τάφο δέκα εκτελεσμένων από τους φαλαγγίτες. Αυτός θα προσπαθήσει να εγκριθεί από την υπηρεσία του.

  Θα τα φτιάξουν. Και η Πηνελόπη θα μείνει έγκυος. Αυτός είναι παντρεμένος, δεν υπάρχει προοπτική, όμως το παιδί θα το κρατήσει.

  Στον ίδιο θάλαμο στο μαιευτήριο είναι και μια νεαρή κοπέλα. Κι αυτή έγκυος. Δεν ξέρει τίνος είναι το παιδί, εκείνου με τον οποίο έκανε έρωτα γιατί της άρεσε, ή κάποιου από τους άλλους δύο που την εκβίασαν με το βίντεο που τράβηξαν;

  Παιδί χωρισμένων γονιών, ο πατέρας της την έδιωξε όταν έμεινε έγκυος, όσο για τη μάνα της, έχει σε πρώτη προτεραιότητα την καριέρα της.

  Και οι δυο γυναίκες θα κολλήσουν.

  Το μωρό της κοπέλας πεθαίνει, για να αποκαλυφθεί αργότερα ότι ήταν το μωρό της Πηνελόπης. Τα είχαν αλλάξει στη θερμοκοιτίδα. Δεν κάνω σπόιλερ, προβλέψιμο αυτό.

  Να μην πω και άλλα, αρκετά είπα. Το έργο τελειώνει με την εκταφή των εκτελεσμένων, αλλά και ένα δυνατό happy end.

  O Almodovar παρακολουθεί από κοντά με την κάμερά του τις ηρωίδες του, την εκφραστικότατη Πηνελόπη Κρουζ και την όμορφη Rossy de Palma, που δίνουν εξαιρετικές ερμηνείες.

  Το ρίσκαρα να πάω στη δημοσιογραφική προβολή στο Ιντεάλ, ο φίλος μου ο Νίκος ο φαρμακοποιός με προειδοποίησε να μην πηγαίνω σε κλειστούς χώρους. Αλλά Αλμοδόβαρ είναι αυτός, δεν ήθελα να τον χάσω. Κρίμα που δεν έχω την πολυτέλεια να τον δω κι αυτόν πακέτο. Και ένας λόγος είναι ότι τις περισσότερες ταινίες του, αν όχι όλες, τις έχω δει πριν χρόνια, πριν αρχίσω να γράφω για τον κινηματογράφο. Η προηγούμενη ανάρτησή μας ήταν για την ταινία του «Πόνος και δόξα». 

Συμπληρώνω: το διάβασα σε ιστοσελίδα.