Chen Kaige, The guiding star (白昼流星), από την ανθολογία My people, my country (我和我的祖国, 2019)
Και με το «Οδηγό
αστέρι», ένα εικοσάλεπτο φιλμάκι, το προτελευταίο της ανθολογίας, κλείνω με τον
Chen Kaige. Τον έχω δει όλο
πακέτο, αλλά όχι σε χρονολογική σειρά. Όποιος ενδιαφέρεται για τις αναρτήσεις
μου για τις ταινίες του, μπορεί να τις ψάξει εδώ.
Μου θύμισε τους «Άθλιους».
Φιλοξενεί τους δυο
νέους που μόλις είχαν φύγει από το αναμορφωτήριο, κατά παράκληση του θείου τους.
Ο ένας του κλέβει κάποια χρήματα. Ο άλλος θα προσπαθήσει να τον εμποδίσει, να
τα βάλει στη θέση του, μάταια.
Τους πιάνει η
αστυνομία. Τους πηγαίνει στον κύριο αυτό. -Σας έκλεψαν. -Μα τι λέτε, τους τα έδωσα.
-Τα πήραμε δανεικά, θα τα επιστρέψουμε, λέει αυτός που τα έκλεψε, αν θυμάμαι
καλά.
-Μπορείτε να
πηγαίνετε, λέει στους αστυνομικούς, ακριβώς όπως ο επίσκοπoς Μυριήλ στους «Άθλιους».
Κάπου εκεί στην
περιοχή (18 Νοέμβρη 2016) θα προσγειωθούνε οι ρώσοι αστροναύτες. Θα τους πάρει
να πάνε να δουν. Με άλογα.
Εκστασιάζονται. Θα
βοηθήσουν. Και αυτόν στη συνέχεια, που έχει αρρωστήσει.
Ο συμβολισμός: όπως οι
αστροναύτες επέστρεψαν στη γη, έτσι και αυτοί θα επιστρέψουν από την αλήτικη
περιπλάνησή τους στην κανονική ζωή.
Το οδηγό αστέρι τους είναι η κάψουλα με τους αστροναύτες που
πέφτει, ολοφώτεινη, από τον ουρανό, σαν άστρο.
Η προηγούμενη ταινία
του ήταν «The legend of the demon cat» (2017) την οποία είδαμε
πριν 6 χρόνια, ενώ προχθές είδαμε την προ-προηγούμενη, «Monk comes down the mountain»
(2015).
No comments:
Post a Comment