Ερρίκος Ανδρέου, Ένα νερό κυρά Βαγγελιώ (1959)

 Ερρίκος Ανδρέου, Ένα νερό κυρά Βαγγελιώ (1959)

 

  Και με το «Ένα νερό κυρά Βαγγελιώ» τελειώνουμε και με τις ταινίες φουστανέλας. Ξεκινήσαμε με την «Αστέρω», πριν πέντε χρόνια, και συνεχίσαμε τώρα με τις ταινίες «Τσακιτζής», «Γκόλφω» και «Κρυστάλλω», ταινίες που πρωτοείδα στον θερινό κινηματογράφο του χωριού μου, το σινέ-Αστέρια.

  Όλοι ξέρουμε το τραγούδι «Ένα νερό κυρά Βαγγελιώ», που χορεύεται σε καλαματιανό. Ο Φώτης Λιναράς που υπογράφει το σενάριο επινόησε μια ιστορία για το πώς προήλθε αυτό το τραγούδι.

  Η συνειρμική μου μνήμη πάλι:

  Το ίδιο βλέπουμε και στην τελευταία ταινία του Τζανγκ Γιμόου, «Full red river».

  Η Βαγγελιώ είναι φτωχιά. Τη φλερτάρει ένας φτωχός νεαρός. Της αρέσει.

  Τη ζητάει για γάμο ο πλούσιος τσέλιγκας. Δέχεται. Ο πατέρας όμως του τσέλιγκα, ένας στριμμένος, δεν συμφωνεί καθόλου μ’ αυτό το γάμο, με μια φτωχιά κοπέλα.

  Τη βραδιά του γάμου ο ηγούμενος του στέλνει μήνυμα, να μην κοιμηθεί με τη νύφη, και να πάει να τον βρει την επομένη το πρωί.

  Γιατί;

  -Η Βαγγελιώ είναι κόρη σου, του λέει.

  Δεν ήξερε ότι η φτωχιά κοπέλα που παράτησε, γιατί ο πατέρας του δεν ήθελε να την παντρευτεί, ήταν έγκυος.

  Δεν κατάλαβα, μάλλον πέθανε στη γέννα.

  Το παιδί το ανέθρεψε ο Παντελής Ζερβός, τον οποίο θεωρούσε πραγματικό της πατέρα.

  Δεν θα κοιμηθεί με τη νύφη, δεν θα της πει όμως το λόγο, κατά τη συμβουλή του γουμένου, για να μην την αναστατώσει.

  Ο πεθερός της συνέχεια της βάζει τις φωνές, παρά τις διαμαρτυρίες της γυναίκας του. Όταν αυτή πεθάνει, ο γέρος θα ξεσαλώσει.

  Και η Βαγγελιώ, μη αντέχοντας, θα φύγει, θα πάει στον πατέρα της (ζει σε άλλο χωριό).

  Αυτός της λέει να γυρίσει στον άντρα της.

  Αυτή αρνείται.

  Αυτός εξοργισμένος της λέει ότι δεν είναι ο πραγματικός πατέρας της και τη διώχνει από το σπίτι.

  Μεγάλο το σοκ.

  Παίρνει τα βουνά.

  Στο κατόπιν της ο άντρας της και ο πατέρας της, προφανώς μετανοιωμένος.

  Θα τη δούμε στην κορφή ενός βράχου.

  Δεν τη βλέπουμε να πέφτει στο γκρεμό, ο σκηνοθέτης το αφήνει να εννοηθεί.

  Έτσι έφυγε από τη ζωή και ο φίλος μου…

  Να μην πω το όνομά του.

  -Αυτοί οι ψυχίατροι θα σε τρελάνουν, του είπε ο παθολόγος, ένα στεντόν να παίρνεις και φτάνει.

  Σε δεκαπέντε μέρες φουντάρισε στον γκρεμό.

  Με πήρε τηλέφωνο η γυναίκα του για να με αποτελειώσει.

  Ήμουν στο υπουργείο παιδείας, είχα τα δικά μου προβλήματα.