Ουδέν κακόν αμιγές καλού

 Ουδέν κακόν αμιγές καλού

Να δώσω ένα προσωπικό παράδειγμα.

31 Αυγούστου 2000 γυρνάγαμε από την Κρήτη. Ενώ εμείς είμασταν μεσοπέλαγα, νύχτα, μπήκαν κλέφτες στο διαμέρισμά μας.

Φωνάξαμε δυο νεαρούς να μας βάλουν συναγερμό.

Ο ένας από αυτούς είχε πάθος με την ψηφιακή φωτογραφία.

Μας έβγαλε δυο φωτογραφίες και μας τις έδωσε σε μια δισκέτα.

Εκείνη τον καιρό είδα ότι ο Lycos παραχωρούσε χώρο για να στήσεις μια προσωπική ιστοσελίδα.

Είναι η πρώτη που έστησα βάζοντας και τις δυο φωτογραφίες, μια εγώ με τη γυναίκα μου και μια με το γιο μου, και ένα σύντομο βιογραφικό στα αγγλικά.

Ο doctor Ahmad, της Αιγυπτιακής Εταιρείας Θεωρίας της Λογοτεχνίας τη βρήκε και με κάλεσε στο συνέδριο που θα γινόταν εκείνο τον Δεκέμβρη στο Κάιρο.

Στην κρουαζιέρα του Νείλου η χορεύτρια ζήταγε από τους σύνεδρους να χορέψουν μαζί της. Κανείς δεν σηκωνόταν. Όταν ζήτησε και από μένα, σηκώθηκα.

Δεν είχα χορέψει ποτέ μου τσιφτετέλι, όμως ήξερα πώς χορεύεται.

Μετά από μένα σηκώθηκε ο Terry Eagleton.

Στη συνέχεια σηκώθηκαν και άλλοι.

Όντας animator, με κάλεσαν και στο επόμενο συνέδριό τους, το 2003.

Εκεί γνώρισα…