Kaouther Ben Hania, Le Challat de Tunis (2013)

Kaouther Ben Hania, Le Challat de Tunis (2013)

 

Αποφάσισα να δω και την τυνήσια σκηνοθέτιδα Kaouther Ben Hania (το frame) πακέτο, δηλαδή όσες ταινίες της βρω, μια και από προχθές παίζεται η ταινία της «Ο άνθρωπος που πούλησε το δέρμα του».

  Η «Λεπίδα της Τυνησίας» αναφέρεται σε πραγματικά περιστατικά που συνέβησαν το 2003, πριν την Επανάσταση.

  Τι είναι αυτή η λεπίδα της Τυνησίας;

  Η λεπίδα της Τυνησίας είναι ένας άντρας. Τον ονόμασαν «Λεπίδα» γιατί, καβάλα στη μηχανή του, έσχισε τα πισινά των γυναικών που συναντούσε.

  Η Kaouther Ben Hania, δέκα χρόνια αργότερα, θα προσπαθήσει να ρίξει φως σ’ αυτό το μυστηριώδες άτομο.  

  Και τελικά θα φανεί ότι μάλλον δεν πρόκειται για ένα άτομο αλλά για πολλά.

  Μου θύμισε ένα ιρανικό ντοκιμαντέρ, που αναφερόταν σε έναν σήριαλ κίλερ ο οποίος σκότωνε, όπως ο Τζακ ο αντεροβγάλτης, πόρνες. Μια εφημερίδα τον εξυμνούσε, πολλές επιστολές στάλθηκαν σε εφημερίδες που επαινούσαν το θεάρεστο έργο του, και οι συμμαθητές του γιου του τού έλεγαν να συνεχίσει το έργο του πατέρα του. Προς στιγμή νόμισα ότι θα αθωωνόταν, όμως όχι, ο ισλαμικός νόμος λέει είναι σαφής, ο θάνατος πληρώνεται με θάνατο.

  Δεν φαίνεται να συνέβη το ίδιο με τον Λεπίδα. Απαλλάχθηκε λόγω αμφιβολιών.

  Το παράδειγμά του φαίνεται ότι ακολούθησαν κι άλλοι. Ναι, δεν ήταν ένας ο Λεπίδας, ήταν κι άλλοι, που χαράκωσαν τα πισινά έντεκα συνολικά γυναικών. Η Kaouther συναντάει κάποιες απ’ αυτές οι οποίες μιλάνε για την περιπέτειά τους.

  Και η στάση των αντρών;

  Είναι η ίδια με κάποιων δικών μας, οι οποίοι δικαιολογούν τους βιαστές ρίχνοντας ευθύνες στις γυναίκες που είναι ντυμένες προκλητικά.

  Όλες οι γυναίκες της Τυνησίας είναι πουτάνες, εκτός κάποιων εξαιρέσεων, ακούμε κάποιον να λέει.

  Υποθέτω στις εξαιρέσεις ανήκει η μητέρα του και οι αδελφές του.

  Το πιο κουφό: ένας έφτιαξε ένα τηλεπαιχνίδι, στο οποίο ένας μηχανάκιας χαράκωνε τα πισινά γυναικών που δεν ήταν κόσμια ενδεδυμένες.

  Η Ben Hania όμως δεν περιορίζεται στον Λεπίδα.

  Αναφέρεται σε ένα μηχάνημα με το οποίο ο υποψήφιος γαμπρός μπορεί να καταλάβει αν η μέλλουσα σύζυγός του είναι παρθένα.

  Πώς;

  Με μια συσκευή ανίχνευσης ούρων. Ανάλογα με την τιμή που δείχνει μπορεί κανείς να καταλάβει αν η γυναίκα είναι παρθένα.

  Φτωχές οι πληροφορίες για την ταινία, δεν αναφέρεται ότι είναι ντοκιμαντέρ ενώ το στήσιμό της είναι ολοφάνερα ντοκιμαντερίστικο. Να πρόκειται άραγε για docu-fiction;

  Η Hania κάνει μια audition για το ρόλο του Λεπίδα. Εμφανίζεται ο Jallel Dridi και λέει ότι εγώ είμαι, εγώ πρέπει να πάρω το ρόλο, αφού είμαι ο πραγματικός Λεπίδας.

  Η ταινία είναι ένα κατηγορώ του τυνησιακού (εγώ θα έλεγα γενικά του μουσουλμανικού) φαλλοκρατισμού. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι ταινίες της Μουφίντα Τλατλί «Οι σιωπές του παλατιού» και η «Εποχή των ανδρών».