Mark Cousins, A story of children in film (2013)

Mark Cousins, A story of children in film (2013)

 

  Είδαμε τις δυο θαυμάσιες σειρές του Mark Cousins, την «Οι γυναίκες κάνουν ταινίες» (2018) και την «Οδύσσεια του κινηματογράφου» (2011), οι οποίες προβλήθηκαν από το netflix. Το «Μια ιστορία παιδιών στον κινηματογράφο» δεν είναι σειρά, είναι ταινία, αλλά είναι στην ίδια φιλοσοφία με τις δυο σειρές που προαναφέραμε. Ο MarK Cousins παραθέτει αποσπάσματα από ταινίες στις οποίες πρωταγωνιστούν παιδιά, τα οποία σχολιάζει. Από την ίδια ταινία μπορεί να παραθέσει δυο ή και τρία αποσπάσματα, τα οποία παρουσιάζει όχι διαδοχικά, αλλά μετά την παρεμβολή άλλων αποσπασμάτων, στο κατάλληλο σημείο για τον κατάλληλο σχολιασμό. Σαν λάιτ μοτίφ έχει σκηνές με δυο παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι, που παίζουν ένα παιχνίδι.

  Έχω δει πάρα πολλές απ’ αυτές τις ταινίες, και βέβαια τις ιρανικές. Να πούμε ότι, λόγω των περιπλοκών που δημιούργησε η ιρανική επανάσταση στον κινηματογράφο, με τους περιορισμούς στην εμφάνιση των γυναικών σε ταινίες, αναπτύχθηκε ο παιδικός κινηματογράφος σαν ξεχωριστό είδος.

  Να ξεχωρίσουμε: άλλο κινηματογράφος για παιδιά και άλλο παιδικός κινηματογράφος. Και βέβαια και τα δυο είδη μπορούν να τα δουν τόσο τα παιδιά όσο και οι μεγάλοι, όπως εξάλλου γίνεται και με πάρα πολλά λογοτεχνικά έργα. Οι πρώτες ταινίες του Κιαροσταμί, τότε που εργαζόταν στο τμήμα κινηματογράφου του Ινστιτούτου για την Διανοητική Ανάπτυξη Παιδιών και Εφήβων, μικρού μήκους όλες, δεν απευθύνονται μόνο σε παιδιά. Είδαμε αποσπάσματα από την ταινία του «Δυο λύσεις για ένα πρόβλημα» (1975).   

  Μια ταινία που μου άρεσε πάρα πολύ, και που μπορούν να την απολαύσουν τόσο τα παιδιά όσο και οι μεγάλοι, είναι ο «Σκιέρ» (2018) του Fereydoun Najafi.