Ali Asgari, More than two hours (2013)

Ali Asgari, More than two hours (2013)

 

  Συγκλονιστική αυτή η δεκαπεντάλεπτη ταινία του Ali Asgari.

  Οι δυο νέοι έχουν κάνει για πρώτη φορά έρωτα, και η κοπέλα έχει αιμορραγία. Πηγαίνουν στο νοσοκομείο. Η υπεύθυνη ζητάει ταυτότητες, πιστοποιητικό γάμου έστω, πώς μπορεί να είναι σίγουρη ότι είναι παντρεμένοι; Τους συμβουλεύει να πάνε σε ιδιωτική κλινική.  

  Πηγαίνουν σε μια κλινική. Το ίδιο, οι νόμοι είναι νόμοι. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να της βάλουν ορό, να μην πέσει η πίεσή της. Στο μεταξύ πρέπει να τηλεφωνήσει στους δικούς της.

  Ο νεαρός προσπαθεί να την δωροδοκήσει. Της λέει ότι δεν είναι παντρεμένοι, ότι είναι η φιλενάδα του. Έκαναν σεξ χωρίς να είναι παντρεμένοι; Αυτό είναι παράνομο.

  Παίρνει τηλέφωνο την αστυνομία.

  Αυτός την παίρνει βιαστικά και φεύγουν.

  Υπάρχει μια ιδιωτική κλινική που κάνουν παράνομες επεμβάσεις, όμως δεν απαντάνε στο τηλέφωνο.

  Δεν υπάρχει άλλη λύση, πρέπει να τηλεφωνήσει στον πατέρα της, δεν μπορεί να μείνει με την αιμορραγία.

  -Να τηλεφωνήσεις στον πατέρα σου.

  -Στον πατέρα μου; Θα με σκοτώσει. Η μητέρα μου θα πάθει καρδιακή προσβολή.

  -Είναι καλύτερα παρά να πεθάνεις έτσι.

  -Όχι, έτσι είναι καλύτερα.

  -Θα τους πάρω τηλέφωνο.

  -Όχι, θα τους πάρω εγώ.

  Ετοιμάζεται να βγει από το αυτοκίνητο.

  -Έξω κάνει κρύο.

  -Όχι, θα τους πάρω απ’ έξω.

  Ο νεαρός σκύβει κουρασμένος και ακουμπάει το κεφάλι του πάνω στο τιμόνι. Σε λίγο το σηκώνει. Πού είναι η κοπέλα του;

  Είναι παρκαρισμένος στην άκρη μιας γέφυρας. Τρέχει σαν τρελός και κοιτάζει κάτω από τις μπάρες, από εδώ και απ’ εκεί. Η σκέψη που κάνει είναι αυτή που κάνουμε κι εμείς: έχει ριχτεί από τη γέφυρα να αυτοκτονήσει.

  Γυρνάει στο αμάξι και την παίρνει τηλέφωνο. Δεν απαντάει. Ακούγεται μια σειρήνα.

  Και η ταινία τελειώνει.

  Και ύστερα έρχεται ο Εντουάρντ Σαΐντ και σου μιλάει για οριενταλισμό.